داشتن حس بهتر با کم شدن ناخالصی‌های انسان

جلسه دهم از دوره پنجم کارگاه‌های آموزشی مجازی همسفران کنگره ۶۰ نمایندگی رودهن به استادی راهنما همسفر مهتاب با دستور جلسه « وادی پنجم و تأثیر آن روی من » روز شنبه بیست و سوم  تیرماه ۱۴۰۳ برگزار شد.

سخنان استاد 
دستور جلسه در مورد وادی پنجم است که می گوید؛ درجهان ما تفکر، قدرت مطلق حل نیست؛ بلکه توأم با رفتن و رسیدن، آن را کامل می نماید.
وادی پنجم می گوید:؛ در جهان ما؛ یعنی جهان خاکی و زندگی روزمره، تفکر به تنهایی کافی نیست بلکه بایستی در جهت تفکرات منطقی حرکت کرد و آن‌ها را از قوه به مرحله فعل دربیاوریم.
قوه به معنی فکر است، از قوه به فعل درآوردن؛ یعنی به هر چیزی که منطقی فکر می‌کنی و ساختار آن را در ذهنت می‌سازی عمل کنی و در جهان خاکی و زندگی به کار ببری.
به قول آقای مهندس؛ با حلوا حلوا گفتن که دهان شیرین نمی‌شود.
در وادی ۱ تا ۴ فرق بین فکر و تفکر را یاد گرفتیم، فکر؛ یعنی انواع تصاویر و صداها را چه خوب و چه بد به ذهن راه دادن؛ ولی تفکر؛ یعنی یک صافی جلوی تصاویر می‌گذاریم و خوب‌ها را جدا می‌کنیم و روی آن‌ها تمرکز می‌کنیم، با این کار می‌توانیم تا حد زیادی جلوی فکرهای بیهوده و فاقد ارزش را که به ذهن‌مان هجوم می‌آوردند را بگیریم تا تمام انرژی ما را نگیرند.
وادی پنجم؛ اولین مرحله اجرایی است که باید به آن دسته از افکارمان که منطقی هستند برای پیشرفت خودمان وارد عمل شویم، اگر به تفکراتی که در ذهن ما هستند عمل نکنیم، نه تنها آن دانسته‌ها هیچ ارزشی ندارند بلکه خیلی هم مضر هستند؛ چون به جای کندوکاو در درون خود، دوربین‌مان را روی دیگران می اندازیم و ایرادهای دیگران را می‌بینیم و خود را دانا و بی عیب می‌دانیم و این توهم دانایی باعث نابودی بیشتر خود و اطرافیان‌مان می‌شود.
گاهی ممکن است در محیط خارج از کنگره یا حتی درون کنگره حرف‌های خیلی قشنگی بزنیم؛ ولی عملکردمان چیز دیگری را نشان می‌دهد و دیگران این تناقض در گفتار و کردار انسان را مشاهده خواهند کرد.
تنها راه رسیدن به آرامش و آسایش؛ عملی کردن آموزش‌هایی است که از کنگره دریافت می‌کنیم یعنی؛ برای رسیدن به هدف، انسان باید اصلاح و سازندگی را از خود شروع کند در غیر اینصورت جواب معکوس می‌گيرد.
وادی پنجم هفت راهکار به ما داده است که بایستی به آرامی با کمک آموزش‌ها و در طی زمان از ضدارزش‌ها دوری کنیم و اول برای نجات خودمان حرکت کنیم، اگر این موضوع که من نیز پر از ناخالصی‌ها هستم را قبول کنم؛متوجه خواهم شد که حضورم در کنگره۶۰ لطف خداوند است و مسافرم را با تمام خصلت‌هایش دوست خواهم داشت.
به قول آموزش‌های کنگره؛ رهایش خواهم کرد و با جدیت بیشتری روی شناخت و نیروهای درون خود متمرکز خواهم شد و از فرصتی که خداوند در اختیارم قرار داده است برای نجات خود، بهترین استفاده راخواهم کرد و دست از شکوه و شکایت برمی‌دارم تا انرژی خود را به باتلاق نریزم.
به طور مثال؛ تمام انرژی و زمان خود را صرف تغییر مسافر یا دیگران می‌کنیم که اثری ندارد؛ چون کار اشتباهی است، به همين دلیل روز به روز حال انسان خراب‌تر و بدتر می‌‌شود.
تغییر دادن مسافر یا دیگران امکان‌پذیر نیست و مسافر راهنما دارد و مثل همه تحت آموزش است؛ پس مداخله‌ای بی‌جا در کار او، جواب معکوس خواهد داشت؛ پس بهتر است به سیستم کنگره و راهنما اعتماد کنیم و در کنار مسافر حرکت کنیم؛ نه اینکه در مقابلش بایستیم و بخواهیم با او بجنگیم و به اجبار تغییرش بدهیم.
خیلی وقت‌ها قضاوت‌ها و بدبینی‌های ما راجع به دیگران نادرست و غلط هستند و خیلی وقت‌ها ما با همین افکار نادرست جلوی موفقیت و پیشرفت خود و مسافر را می‌گیریم و حتی اجازه  نمی‌دهیم مسافر درمان بشود.
در کنگره می‌گویند؛ تصویر سازی کنید، یعنی هرچیزی در ذهن و افکار انسان بیاید، کائنات نیز دیر یا زود همان را برای او می‌فرستند، این تجربه من است که زمانی تصمیم گرفتم برای خودم سفر کنم، چهارچوبی برای ذهنم بوجود آمد که تا حدود زیادی جلوی هدردادن انرژی‌های درونم را گرفت و آن انرژی‌ها صرف سازندگی و شناخت ناخالصی‌های خودم شد و متوجه شدم که تخریب من خیلی بیشتر‌ از مسافرم است و حال من از مسافر بدتر است.
استاد امین می فرمایند؛ زمانی که انسان ناخالصی‌های درون خود را ببينيد و قبول کند، ۵۰درصد راه را رفته‌ است و ۵۰درصد باقی‌مانده با حرکت و تلاش به نتیجه مطلوب می‌رسد.
هر چقدر از ناخالصی‌های انسان کم شود،حس بهتری دارد و مشتاقانه به مسیر خود ادامه می‌دهد که در ادامه حال خوب او به مرور زمان و به راحتی به مسافر و دیگران القاء می‌شود و او سفیر آرامش و حال خوش برای خانواده و جامعه خواهد بود.

رابط خبری: راهنما همسفر مهتاب
عکاس خبری: همسفر نرگس مرزبان خبری
ارسال : همسفر راحله رهجوی راهنما همسفر مبینا (لژیون ششم )
همسفران نمایندگی رودهن