مشارکت مکتوب

مشارکت مکتوب "وادی پنجم و تأثیر آن روی من" :

سلام دوستان، علیرضا هستم یک مسافر، از لژیون چهارم.
در وادی پنجم آموزش گرفتم که تفکر کردن به‌تنهایی برای من در مسیر درمان کافی نیست؛ بلکه باید توأم با حرکت کردن، رفتن و رسیدن باشد.
تا زمانی که حرکت نکنم، تفکر به‌تنهایی کارساز نخواهد بود. در این صورت در ابعاد تفکر خواهم ماند و به نتیجه مطلوب نخواهم رسید.
یک جمله معروف است که می‌گوید از تو حرکت کردن و از خداوند برکت دادن. حرکت است که تفکر من را از حالت تصویر ذهنی به حالت تصویر در دنیای بیرون درمی‌آورد.
برای اینکه از حالت بی‌تعادلی به حالت تعادل برسم باید به تزکیه و پالایش خود بپردازم. در مسیر تزکیه و پالایش باید هفت نکته را به یاد داشته باشم و انجام دهم.
یک: از ضد ارزش‌ها دوری و اجتناب کنم؛ چون درگیر آن ها شدن روان را آلوده می‌سازد.
دو: از انجام کاری که خوب یا بد آن را نمی‌دانم، خودداری کنم.
سوم: به آنچه دارم قناعت کنم، از داشته‌های خود نهایت لذت را ببرم و حرص و طمع مال دنیا را نخورم.
چهارم: برای آنکه از ضد ارزش‌ها و مسائل منفی دورباشم باید صبر کردن را یاد بگیرم.
پنجم: از تجسس، قضاوت کردن و غیبت کردن دیگران پرهیز کنم و کاملاً از آن ها دور باشم.
ششم: پس‌انداز کردن مادی و معنوی را هم خود آموزش ببینم و هم به فرزندان آموزش دهم.
هفتم: همواره در مسیر درمان به خداوند توکل کردن، به رضای خداوند راضی بودن و تسلیم تصمیم و خواست خداوند بودن.
با تشکر و سپاس فراوان.

تنظیم و ارسال: مسافر حسین لژیون یکم