دلنوشته مسافر هوشنگ از لژیون دوازدهم، رهجوی راهنمای محترم مسافر محمد صادق در خصوص دستور جلسه «تخریب‌های شیشه و مخدرهای جدید و درمان آن با متد DST»
سلام دوستان هوشنگ هستم یک مسافر؛ با بیش از ۱۷ سال تخریب وارد کنگره شدم، آخرین آنتی‌ایکس مصرفی متادون و قرص خواب آور، مدت هفت‌ماه است سفر می‌کنم به روش DST، داروی درمان OT، راهنمای خوب و توانمندم آقا محمد صادق از لژیون دوازدهم نمایندگی بنیان، رشته‌ی ورزشی پیاده‌روی و فوتبال، میزان داروی مصرفی 1/2CC.
شیشه یک نسخه‌ی بسیار قوی و خطرناک از آمفتامین محسوب می‌شود. این ماده مخدر بسیار اعتیاد آور است و معمولاً به صورت دودی یا تزریق استفاده می‌شود. شیشه تاثیر بسیار قوی‌تری به مغز نسبت به سایر اشکال مواد مخدر دارد. شیشه برای اولین بار سال ۱۸۹۳ در ژاپن ساخته شد؛ و در زمان جنگ جهانی دوم توسط سربازان ژاپنی و آمریکایی برای برطرف کردن خستگی و افزایش انرژی استفاده می شد. رده‌ی دارویی آن سایکو اکتیو میباشد وطبقه بندی آن شامل داروهای محرک نیز میباشد.
مدت زمان ماندگاری آن بین ۸ تا ۱۲ ساعت در بدن میباشد. عوارض جبران ناپذیری بر بدن دارد. این ماده به محض ورود به بدن و سیستم عصبی مرکزی، باعث آزاد شدن ناگهانی هورمون دوپامین در مغز می‌شود که بعد از تمام شدن اثرات آن، علائمی مانند بد خُلقی و افسردگی در فرد ظاهر می‌شود. همچنین باعث افت حافظه، پرخاشگری، رفتارهای جنون آمیز و غیر عادی، آسیب‌های مغزی و عصبی می‌شود. اعتیاد و محبوبیت آن در بین جوانان و نوجوانان، به دلیل ترشح هورمون دوپامین در مغز و احساس لذت خوشی شدید است.
مصرف یک دوز خالص از شیشه، به طور آنی وارد مغز می‌شود و احساس نشاط زیادی به فرد می‌دهد و یک حالت سرخوشی طولانی مدت ایجاد می‌کند. در بعضی پارتی‌ها و مهمانی‌های شبانه، میزبان با قرص اکستازی از افراد پذیرایی می‌کند. همچنین برخی از دانش‌آموزان و دانشجویان، برای بیدار ماندن در شب امتحان از این ماده استفاده می‌کنند. از اثرات فیزیکی شیشه شامل از دست دادن اشتها، بیش فعالی، گشاد شدن مردمک چشم و برافروختگی پوست، تعریق بیش از حد، خشکی دهان، دندان قروچه، سردرد و ضربان قلب نامنظم میباشد.
در هیچ کجای دنیا، راه حلی برای درمان اعتیاد به شیشه پیدا نکرده‌اند و به این معتقدند که مصرف شیشه را تنها می توان با متادون جایگزین کرد. اعتیاد به این ماده‌ی مخدر، گریبان میلیون‌ها نفر انسان بی‌گناه را گرفته و زندگی خود را تمام نموده‌اند؛ ولی با کشف روش DST، امید دوباره به زندگی مصرف کنندگان این ماده مخدر داده شده است. شخصی که شیشه مصرف می‌کند، در اصل تنظیمات کارخانه جسمش را تغییر می‌دهد.
وقتی شخص شیشه مصرف می‌کند، تولید دوپامین مغزش به ۱۱۰۰ درصد می‌رسد. یعنی ۱۱ برابر بیشتر از حد معمول؛ و بعد از مصرف دچار توهم و سوءظن می‌گردد. خدا را شکر که مهندس دژاکام راه حل درمان تمامی مواد مخدر ازجمله شیشه را پیدا کردند. در کنگره ۶۰ می‌توان شیشه را به آسانی با متد DST و داروی OT درمان نمود. مهندس دژاکام با کشف این متد، باعث شدند جوانان زیادی از دام هر نوع اعتیادی، مخصوصاً شیشه نجات پیدا کنند؛
و باعث آرامش خانواده‌های زیادی شدند که پدر، مادر و یا فرزندی دوباره به کانون گرم خانواده بازگردد. در پایان فقط میتوانم خدا را هزار مرتبه شکر کنم که در مسیر کنگره قرار گرفتم و از خداوند برای جناب مهندس و خانواده محترمشان عمری طولانی، با عزت و سربلندی خواستارم.
نویسنده: مسافر هوشنگ از لژیون دوازدهم
ویرایش و ارسال خبر: مسافر جواد
- تعداد بازدید از این مطلب :
98