English Version
English

جنایت‌های شیشه‌ای

جنایت‌های شیشه‌ای

جلسه یازدهم از دوره سوم کارگاه‌های آموزشی مجازی ویژه همسفران کنگره ۶۰، نمایندگی نائین با دستور جلسه «تخریب‌های شیشه و مخدرهای جدید و درمان آن با روش DST» با استادی همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر محبوبه در روز شنبه ۱۶ تیرماه ۱۴۰۳ آغاز به کارکرد.

خلاصه سخنان استاد:

خداوند بزرگ را سپاسگزارم که در این جایگاه قرار گرفتم تا آموزش بگیرم.

ماده مخدر شیشه، شبیه شیشه خردشده و پودر شده و یا تکه‌های ریز یخ و یا خرده‌های ریز نبات است که در کشور ما معروف به شیشه است و در اروپا و آمریکا به نام آیس شناخته می‌شود که تاریخچه آن به زمان جنگ جهانی دوم می‌رسد و از آن در جنگ، برای کاهش اضطراب سربازها و بیداری طولانی‌مدت (تولید انرژی) استفاده می‌شد و بعد از آن در باشگاه‌ها و سالن‌های زیبایی برای لاغری (کاهش اشتها) توصیه می‌شد که می‌توان از آن به جنایت‌های شیشه‌ای یادکرد و بعدها مصرف این ماده خطرناک منع شد. این ماده در چند سال گذشته در تهیه قرص‌های اکس هم استفاده شد که امروزه این قرص‌ها ازمدافتاده است.

تفاوت شیشه با مخدرهای دیگر:
مواد مخدر به‌واسطه کاری که انجام می‌دهند و ترشحاتی که در بدن دارند گروه‌بندی می‌شوند و ماده اصلی شیشه آمفتامین است که این ماده به‌خاطر حلال بودن در چربی از سد خونی مغز عبور می‌کند و روی گیرنده‌های تهییج‌کننده اثر دارد و این باعث ایجاد بیماری اسکیزوفرنی و یا توهم‌زایی می‌شود. اگر فرد مصرف‌کننده شیشه، تست اعتیاد مرفین بدهد جواب تست منفی می‌شود و این خود یکی از دلایلی هست که مصرف‌کننده فکر می‌کند معتاد نیست و حتی در هنگام ازدواج که تست اعتیاد گرفته می‌شود از وجود آمفتامین در بدن فرد آزمایش دهنده خبر نمی‌دهد و این ازدواج صورت می‌گیرد و مشکلات بعد از آن شروع می‌شود.

همان‌طور که آقای مهندس دژاکام فرمودند: «من شیشه یا کریستال را نه جز محرک‌ها و نه جز مخدرها می‌دانم و می‌توانم بگویم جز مخرب‌ها است» و به بمب اتم تشبیه کردند و گفتند کاملاً سیستم آن با بقیه مخدرها متفاوت است و شیشه تولید دوپامین را ۱۱ مرتبه افزایش می‌دهد درصورتی‌که تریاک افزایش دوپامین را چهار برابر می‌کند، اگر چه تمام مواد مخدر مضر هستند و مصرف‌کننده تریاک و انواع دیگر مواد مخدر به خودشان آسیب می‌زنند و به دلیل زندانی‌شدن و ترس از خماری، از درگیرشدن با پلیس اجتناب می‌کنند و در کل یک فرد نرمال و طبیعی هستند؛ ولی یک مصرف‌کننده شیشه یک دیوانه سیار هست که تخریب آن خیلی از مواد مخدر سنتی بالاتر است؛ یعنی تخریبی که بقیه مواد مخدر طی بیست سال ایجاد می‌کنند، شیشه ظرف مدت یک سال ایجاد می‌کند.

روش‌های مصرف شیشه:
این ماده خطرناک به‌صورت تدخینی یا دود کردن، استنشاق از راه بینی، خوراکی و به‌صورت تزریقی مورد مصرف قرار می‌گیرد که عوارض آن عبارت است: الف - آسیب جسم، شیشه از طریق آزادسازی دو نوع ماده شیمیایی به نام دوپامین و نوراپی‌نفرین باعث برانگیختگی سیستم عصبی مرکزی می‌شود و در استفاده‌های مکرر، عصب‌ها را از بین می‌برد و باعث ضعیف‌شدن سیستم ایمنی بدن می‌گردد که با آسیب‌زدن شدید به کبد به بروز جوش‌های چرکی زیر پوست و روی پوست منجر می‌شود و در آقایان مصرف‌کننده شیشه در عملکرد دریچه پروستات اختلال وارد می‌کند و باعث می‌شود همراه با ادرار، اسپرم هم دفع شود و کوچک‌شدن بیضه‌ها به همراه درد شدید و تضعیف‌شدن قوای جنسی از دیگر عوارض این ماده خطرناک است.
 
ب-آسیب روانی، مصرف‌کننده شیشه فردی پارانوئید است، سوءظن شدیدی به اطرافیان دارد، فکر می‌کند همه تعقیبش می‌کنند، تلویزیون خانه را به هم می‌ریزد و تصور می‌کند تمام سازمان‌های جاسوسی دنیا این فرد را تحت کنترل دارند. اگر فرد شیشه‌ای دارای همسر باشد بدبینی شدید به او دارد و فکر می‌کند همسرش قصد خیانت به او را دارد.

ج- آسیب اجتماعی، این توهمات در فرد شیشه‌ای این‌قدر بالا است که تصور می‌کند دیگران می‌خواهند به او آسیب برسانند و آن زمان دست به عملیات تلافی‌جویانه می‌زند و ممکن هست چند نفر را به قتل برساند، وضعیت به‌گونه‌ای خواهد شد که پلیس و نیروی انتظامی نمی‌تواند به فرد شیشه‌ای نزدیک شود. قتل‌ها و طلاق‌ها از بزرگ‌ترین آسیب‌های جدی شیشه است.

درمان شیشه
شاید خیلی‌ها از جمله خود من که هنوز با کنگره آشنا نشده بودم فکر می‌کردم که اعتیاد به شیشه و حتی هر اعتیاد دیگری هیچ درمانی ندارد و کلینیک‌ها و مراکز ترک هم که موجود هستند ادعایی بیش ندارند و نه‌تنها به مصرف‌کننده کمک نمی‌کنند؛ بلکه در موارد زیاد به آن‌ها آسیب‌های روحی‌، روانی و جسمی بیشتری وارد می‌کنند. در بین این مراکز با سیستمی آشنا شدم که مؤسس آن آقای مهندس دژاکام می‌فرمایند: «علت ترک‌های نافرجام و ناکارآمد این بود که صورت‌مسئله اعتیاد ناشناخته بود» و آقای مهندس چون خودشان با تمام وجود اعتیاد را درک و لمس کرده بودند صورت‌مسئله اعتیاد و روش DST را کشف و در سال ۹۶ از سونامی شیشه خبر دادند و به اهمیت موضوع پرداخته و ستاد بحرانی برای شیشه تشکیل دادند.

آقای مهندس در کنگره۶۰ به تمام جهانیان نشان دادند که افراد مصرف‌کننده شیشه که داوطلبانه به این نهاد مردمی و غیردولتی می‌آیند و خواهان درمان هستند، می‌توانند با روش دی اس تی (DST) و داروی اپیوم (تریاک) یا اپیوم تینکچر (شربت تریاک) به درمان کامل از لحاظ جسم و روان برسند. تا‌کنون مصرف‌کنندگان شیشه زیادی در کنگره۶۰ به درمان رسیدند.

من هم به نوبه خود از آقای مهندس دژاکام و خانواده محترم ایشان تشکر می‌کنم که علاوه بر فرد مصرف‌کننده، خانواده آن‌ها و در نتیجه کشور و جهان را از نابودی نجات دادند و می‌دهند. برای ایشان و تمام خدمتگزاران کنگره۶۰ آرزوی سلامتی و تندرستی دارم.

رابط خبری: همسفر اکرم، رهجوی راهنما همسفر محبوبه (لژیون اول)
عکاس: مرزبان خبری، همسفر طیبه
ارسال: راهنمای تازه‌واردین، همسفر سمانه
همسفران نمایندگی نائین

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .