چون درختان ایستاده باشیم

مشارکت مکتوب: وادی سوم و تاثیر آن روی من

همسفر شیرین:
باید دانست که هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش فکر نمیکند.
بعضی از انسانها اندیشه و تفکرشان این هست که باید دیگران کارهایشان را انجام دهند و برای هر کاری نیازمند دیگران هستند در این وادی ما یاد میگیریم که مسئولیت افکار و اعمال خود را به عهده بگیریم و با حرکت از سمت تاریکی به نور آغازی تازه را شروع کنیم.
با تفکر کلید اصلی مسیر خود را پیدا کنیم و حرکت کنیم و با الهام گرفتن از طبیعت به مسیر ادامه دهیم. در مسیر صبر و استقامت را توشه راه قرار دهیم و پله پله و به صورت تدریجی و به دور از هرگونه شتابزدگی حرکت کنیم.
در این راه از نیروهای مثبت کمک بگیریم و نیرو های منفی و بازدارنده ( افکار منفی،انسانهای منفی باف) را شناسایی کنیم.
بهتر است نفس عمیق بکشیم و از هیچکس هیچ انتظاری نداشته باشیم مانند درختان، محکم و قوی و سربلند بایستیم و تا لحظه مرگ دست از تلاش برنداریم.
مطلب حائز اهمیت در این وادی این است که پایه های مالی خود را مستحکم نمائیم و مادیات در خدمت من باشد نه من در خدمت مادیات.

همسفر ساناز:
وادی سوم برای من یادآور شد که برای حل مشکلات،بالاترین نقش بر عهده ی خودم میباشد و اگر بخواهم در مشکلات به دیگران تکیه کنم یا از دیگران یا حتی از خداوند توقع داشته باشم که مشکلات مرا  حل کنند،بسیار نادان هستم و در مسیر اشتباه سیر میکنم.
همچنین؛ آنچه از وادی سوم آموختم این هست که خودم را دست کم نگیرم و بدانم که من بسیار توانا هستم و در حل مشکلاتم، باید مثل یک درخت نیرومند و ایستاده باشم و توجهی به القائات منفی نکنم و همانطور که جناب مهندس فرموند؛ با شروع زندگی در این وادی سلامتی، صلح و آرامش را تجربه کردم.

همسفر آرمیتا:
وادی سوم با کلمه باید شروع میشود که بدانیم هیچ موجودی به اندازه ی خود انسان به خویشتن خویش فکر نمیکند. بعضی از انسان ها بر این باور هستند که کارهایشان را باید دیگران انجام دهند و نیازمند به دیگران هستند و اعتقادی به خود ندارند و اشتباه خود را به عهده نمی گیرند و به گردن دیگران می اندازند.

این وادی به من یاد داد که مسئولیت زندگی و کارها و مشکلات و اشتباهات خودم را با جان و دل بپذیرم و با سختی ها مبارزه کنم. در این سال ها که در کنار یک مصرف کننده مواد مخدر بودم به من تخریب های زیادی وارد شد هم از لحاظ روحی و هم روانی و من هم مثل مسافرم به آموزش نیاز دارم.

همسفر زهرا:
باید دانست هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش فکر نمیکند.
این وادی به من یادآور شد که مسئولیت کارهایمان برعهده هیچ شخصی نخواهد بود مگر شخص خودمان.
باید بدانیم که فقط خود ما هستیم که میتوانیم به خودمان کمک کنیم و انتظار ی از دیگران نداشته باشیم زیرا وقتی انتظار ما از دیگریست توقع ایجاد میشود و اگر دیگری انتظار ما را برآورده نکند ناراحت میشویم اما وقتی فقط از خود انتظار داشته باشیم دیگر کمک نکردن دیگران در حل مسائل ما برای ما هیچ معنا و مفهمومی ندارد آن زمان است که فقط به خودمان متکی هستیم و برای حل مسائلمان حرکت می کنیم و با حرکت راه برایمان نمایان میشود.
باید دیدگاهمان را به چالش هایی که در زندگی با آن روبرو میشویم تغییر دهیم و بدانیم که مشکلات آموزگار ما برای رشد هستند ما به این دنیا آمده ایم که روش حل مشکلات را بیاموزیم و با تفکر کلید آن را بیابیم و با حل کردن هرکدام از انها پخته تر و قوی تر شویم.

تایپ: همسفر زهرا لژیون یکم 
ارسال: همسفر زهره لژیون یکم 
همسفران نمایندگی بندرعباس