در این سیدی سؤالاتی از حاضرین درباره قضاوت و جهالت پرسیده شد که ۳۵ نفر نظر خود را در مورد آن بیان کردند و خود آقای مهندس در این باره فرمودند: قضاوت احتیاج بهپیش نیازهای فراوانی همچون: ایمان، فرمان عقل، خودشناسی، علم و آگاهی، عدالت، آموزش، بیطرف بودن، صبر و تقوی دارد؛ اما جهالت پیشنیازی ندارد و جهالت هزینهای ندارد؛ اما قضاوت و عدالت هزینه دارند. زمانی که جهالت باشد ترس، منیت و ناامیدی به دنبالش میآید همچنین صفات منفی مانند: حرص، بخل، حسرت و خرافات که میوههای جهالت را به دنبال دارد.
مصرفکنندگان به علت جهالت به سمت مصرف مواد مخدر کشیده میشوند که با آموزشدیدن در کنگره ۶۰، رسیدن به دانایی و جهانبینی نهتنها مواد مخدر بلکه از ضدارزشهای دیگر هم دوری میکنند.
یک ویژگی خاص که خداوند به انسان عطا کرده است و هیچ یک از جامدات و نباتات و حیوانات از آن بهره نبردهاند قدرت اختیار است. انسان موجودی است که گویی از ابتدا قاضی به دنیا آمده است و مرتب در حال قضاوتکردن است. از صبح که بیدار میشویم در حال قضاوت هستیم که این کار را بکنیم یا نکنیم و آقای مهندس میفرمایند در کاری که به ما مربوط نیست نباید وارد شویم و قضاوت کنیم؛ زیرا باعث تخریب خودمان میشود که همه اینها ریشه در جهالت خودمان دارد. اگر ما بیلزن هستیم باید باغچه خودمان را بیل بزنیم و دوربین را روی اعمال خودمان بیندازیم چرا که قضاوتکردن بر اساس حس ظن و گمان کار درستی نیست.
قضاوتها همه در فطرت ما برنامهریزی شدهاند. ما زمانی که درمورد خودمان قضاوت میکنیم خوب و طبیعی است. در کسوت قاضی بودن هم بحث ما نیست، بحث ما اینجاست که در موضوعی که به ما ربطی ندارد وارد قضاوت میشویم و اینجا وارد مبحث جهالت میشویم مشکل از این جا آغاز میشود و ما شروع میکنیم درمورد دیگران قضاوت میکنیم درمورد امور دیگران ظن بد و گمان بد بردن وارد مرحله سوءظن میشویم و بعد تجسس میکنیم و بعد وارد مرحله سرزنشکردن میشویم به غیبتکردن و اینجا پروندهاش میخورد به جهالت.
ما در کنگره در مورد هیچکس سؤال شخصی و قضاوت نمیکنیم. شما چه کارهای که سؤال میپرسی زنداری یا نداری؟ بچهداری یا نداری؟ در کنگره این موضوعات به ما ربطی ندارد. برای قضاوتکردن این مقدمهها لازم است و اینهمه پارامتر لازم است.
وقتی قاضی میخواهد قضاوت کند باید طرفین را داشته باشد، باید بگوید این بیاید حرفهایش را بزند و برود بیرون و بعد فرد دیگر بیاید حالا دوتایی بیایند حرف بزنند و مدارک را هم بیاورند. در آنجا پلیس هست، مدرک هست، تحقیق میکنند، پزشکقانونی میروند، آزمایش میکنند، اینها همه را انجام میدهند و قاضی پرونده را مطرح میکند سپس هیئتمنصفه حکم میدهد که گناهکار یا بیگناه هستند بعد میفهمند این آدم که گفتن قاتل است و در نهایت دار میزنند و تازه میفهمند این قاتل نبوده و با وجود اینهمه امکانات ممکن است که قاضی اشتباه کند. ما یک حرف در مورد یک شخصی رو هوا میزنیم و شروع میکنیم درمورد دیگران حکم صادر میکنیم آیا این جهالت نیست؟
خلاصهای از سیدی «قضاوت و جهالت»
نویسنده: همسفر نازی رهجوی راهنما همسفر معصومه، عضو لژیون سردار
رابط خبری: همسفر سوسن رهجوی راهنما همسفر خندان، عضو لژیون سردار
ویراستاری و ارسال: همسفر بهار رهجوی راهنما همسفر خندان، دنور
همسفران نمایندگی لوییپاستور
- تعداد بازدید از این مطلب :
33