باید دوربین را روی خودم بیندازم

قضاوت‌ها افراد را در جعبه‌ها محصور می‌کنند؛ در حقیقت فرد قضاوت‌کننده را در جعبه‌ها زندانی می‌کنند. قضاوت‌ها ما را از دیگران، از واقعیت و از خودمان جدا می‌کنند، مثل یک شی بسته‌بندی شده در نایلون حباب‌دار، کوچک و مجزا در سردخانه‌ باورها و تعصب‌ها قرار می‌دهند. وقتی قضاوت می‌کنم از خودم و طرف مقابل هیچ سؤالی نمی‌کنم؛ برعکس با ماندن در فضای ذهنی، از عمق وجود خودم و عمق وجود دیگری دور می‌مانم. قضاوت‌ها ایستا و منجمدکننده‌ واقعیت هستند و وقایع را فقط در یک جنبه از حقیقتش محصور و متوقف می‌کنند.

قضاوت و جهالت، موضوعی است که پیرامون آن با همسفر آمنه گفت‌و‌گویی کرده‌ایم. با ما همراه باشید.

مسافر ایشان با آنتی ایکس شربت تریاک وارد کنگره شدند. به راهنمایی آقای ابراهیم  و خانم زهرا به روش DST و داروی درمان OT به مدت ۱۳ ماه سفر کردند و هم‌اکنون ۲ سال و ۶ ماه و ۱۵ روز است که آزاد و رها هستند. رهایی از بند دخانیات نیز با راهنمایی آقای سعید محسن 2 سال و ۱۰ روز.  رشته ورزشی مسافرشان شنا و شطرنج و رشته ورزشی خانم آمنه عزیز نیز ایروبیک و شطرنج می‌باشد.

نظرتان در مورد این جمله چیست؟
«کسانی که دیگران را قضاوت می‌کنند، معمولاً در زندگی خود، هدف مشخصی را دنبال نمی‌کنند».
سؤال جالبی است‌. به نظرم پاسخ، در خود سؤال آمده است. کسی که قضاوت می‌کند، قصد پنهان کردن عیوب شخصیتی، رفتاری و نقاط ضعف خود را دارد. در واقع، اعتماد به نفس ندارد و برای همین، در مقاطع پایین اجتماعی قرار می‌گیرد. این افراد؛ چون هدف مشخصی ندارند، مرتب از این پله به آن پله می‌روند و این امر باعث می‌شود دست به قضاوت‌های مختلف بزنند که با این کار، نه تنها به دیگران آسیب می‌زنند؛ بلکه تخریب اصلی را به خود وارد می‌کنند و از این‌که دیگران به هدف خودشان برسند رنج می‌برند.

گاهی فرد می‌داند که قضاوت کردن امری شایسته نیست، اما باز هم دچار تکرار این فرآیند باطل می‌شود. چرا این اتفاق می‌افتد؟
هر موقع در مورد مسئله‌ای شناخت ندارم، در حقیقت، آموزش لازم را در مورد آن موضوع ندیده‌ام؛ پس باعث می‌شود تفکر سالمی نداشته باشم و همچنین، نادانی بر من غلبه کند. در مراحل بعد، شروع به تجسس و قیاس می‌کنم و هر دفعه که آن احساس مطلوب بودن به من دست می‌دهد، باز شروع به پنهان کردن معایب شخصیتی‌ام می‌کنم.

آیا قضاوت کردن در سفر مسافر یا همسفر تأثیرگذار است؟ کمی از این اتفاق برایمان توضیح دهید یا تجربه‌ای اگر دارید بگویید؟
بله می‌تواند تأثیرگذار باشد. وقتی‌که از روی جهل و نادانی، بخواهم دوربین را سمت مسافرم ببرم و او را قضاوت کنم، ممکن است سفر او خراب شود؛ زیرا اکنون حال یک مصرف‌کننده را با آموزش، درک می‌کنم؛ ولی یک مصرف‌کننده نمی‌داند همسفر از احوالات او بی‌خبر است. گرفتگی و پرش پا یا تخریب‌های صور پنهان، جزو مواردی است که من از آن‌ها اطلاع ندارم. اگر قضاوتی از روی نادانی کرده باشم؛ حتی اگر به نظر خودم درست باشد، نباید انجام بدهم؛ چون مسافر باید سفر خودش را در طی حداقل ۱۰ ماه به صورت آرام طی کند؛ پس دوربین را سمت خود می‌‌برم، آرامش می‌گیرم و سپس تجربه و تفکر می‌کنم. سعی می‌کنم جهان‌بینی‌ خود را بالا ببرم و آن تعادل لازم را در سفرم داشته باشم.

چرا عنوان دستور جلسه، قضاوت و نادانی یا قضاوت و آگاهی نیست؟
نقطه مقابل قضاوت، جهالت است؛ یعنی ناآگاهی و جهل. کلمه آگاهی در عنوان دستور جلسه صحیح نیست؛ زیرا فرد جاهل در نادانی و ناآگاهی است. کسی که آگاه بوده و شناخت و معرفت داشته باشد، قضاوتی راجع به دیگران انجام نمی‌دهد و تنها خودش را قضاوت می‌کند. افراد نادان و جاهل، فقط دیگران را قضاوت می‌کنند.

آقای مهندس دژاکام یکی از پله‌های تزکیه و پالایش را دوری از تجسس، قضاوت و غیبت بیان کرده‌اند. چگونه می‌توان از این ساختار به تزکیه و پالایش رسید؟
وقتی می‌خواهیم به تزکیه و پالایش برسیم، باید از ضد ارزش‌ها دوری و حرمت‌ها را رعایت کنیم. دوری از ضد ارزش‌ها؛ همان پرهیز از تجسس، قضاوت و غیبت است. تمامی این موارد، زمانی رخ می‌دهد که از تجسس دوری کنم، در کار دیگران مداخله نکرده و کسی را با جهل خود، مورد قضاوت یا غیبت قرار ندهم؛ یعنی وقتی کسی حضور ندارد، در موردش صحبت هم نکنم. همین آموزش‌ها در طی این روند، باعث می‌شود که من همسفر بتوانم روی خود و این ساختارها کار کنم و جایگزین آن‌ها را تجربه، آموزش درست و تفکر سالم قرار بدهم تا بتوانم به تزکیه و پالایش برسم.

سخن پایانی
وقتی امروز من همسفر قضاوتی کردم، باید در آینده‌ای نه چندان دور منتظر قضاوت دیگران در مورد خودم باشم. همیشه از خدا می‌خواهم که دانایی من افزایش پیدا کند تا آموزش‌ها و تجربه‌هایی که به دست می‌آورم، باعث به تعادل رسیدن در نقطه‌ای خوب شود که به یک تفکر و تعقل سالم برسم و بتوانم فرمان عقلِ درستی صادر کنم و هرگز از روی داده‌های نادرست، حکم اشتباهی ندهم.

گفت‌و‌گو و تایپ: همسفر سها رهجوی راهنما همسفر اعظم (لژیون سوم)
ویراستاری: همسفر عاطفه رهجوی راهنما همسفر اعظم (لژیون سوم)
تنظیم و ارسال: همسفر زینب رهجوی راهنما همسفر بنفشه (لژیون یکم)
همسفران نمایندگی خواجو