گروه خانواده - قضاوت نکنید تا درموردتان قضاوت نشود

سلام دوستان فاطمه هستم یک همسفر:
قضاوت به معنی حکم دادن و جهالت به معنی نادانی  وندانستن است. برای اینکه کسی بتواند قضاوت کند باید نسبت به چند پارامتر، آگاهی داشته باشد. مثل اطلاعات، علم، تجربه و تخصص در آن زمینه را داشته باشد. مسیر و مراحلی را طی کند و فرامینی را فرا بگیرد تا بتواند قضاوت کند. به همین خاطر وقتی شکایتی در دادگاه مطرح می‌شود آن شکایت باید از تمام ابعاد سنجیده شود و قاضی هم باید از کارشناسان و سایر کسانی که شغلشان در این رابطه است برای اجرای حکم یا حکم دادن کمک بگیرد.
قضاوت و پیش داوری در مورد دیگران یکی از آزاردهنده‌ترین رفتارهایی است که می‌تواند در وجود انسان نهاده شود. خداوند انسان را با اختیار آفرید، و آن را بر سر یک دوراهی قرار داد تا خودش راه درست و نادرست را بیابد. در کنگره یاد گرفتم که باید دوربین را به طرف خودم بگیرم و به قضاوت خودم بپردازم تا بتوانم عیب و ضعف‌های خودم را رفع کنم. در کلام الله شریف بیان شده است که جاهل به دلیل جهل سرزنش می‌شود. ترس، منیت، کبر، حسادت، ریا، همه از جهالت و نادانی می‌باشد. و همینطور آقای مهندس می‌فرمایند: «انسان بر اثر نادانی و جهالت است که به سمت ضد ارزش‌ها کشیده می‌شود.» قضاوت، نقطه مقابل جهالت است. حضرت مسیح می‌فرمایند: «قضاوت نکنید تا در مورد شما قضاوت نشود.»
تنها یک نیرو می‌تواند قضاوت کند که به تصور نمی‌آید و آن سیستم کائنات خداوند می‌باشد، که مو را از ماست بیرون می‌کشد. سیستم کائنات، عدالت را به نحو احسن انجام می‌دهد. مهندس می‌فرماید: «اگر می‌خواهید قضاوت کنید باید به گونه‌ای رفتار کنید که عمل سالم و صالح کاملاً اجرا کنید. نه اینکه همه چیز را به نفع خودتان انجام بدهید.» استاد امین در سی دی قضاوت می‌گویند: در کنگره بر اساس یک تقسیم بندی همه چیز یک صور آشکار و یک صور پنهان دارد. و ممکن است یک ویژگی در ما به صورت آشکار وجود داشته باشد و آن را حس کنیم. زمانی که از یک آدم و یا یک طایفه بدمان می‌آید، همیشه دنبال اطلاعاتی می‌گردیم که آن حس را توجیه کنیم. مثلاً بگوییم، که اگر از یک فرد بدمان می‌آید به خاطر این است که او یک آدم ناجور است و مشکل دارد. حال وارد مرحله دوم می‌شویم که آن قضاوت است. حکمی را صادر می‌کنیم. وقتی که یک مجموعه و یا یک شخص را محکوم کردیم، در ذهن و اندیشه‌مان برای آن مجازاتی را در نظر می‌گیریم،و آن اتفاق می‌افتد. همیشه جنگیدن با اسلحه و شمشیر نیست جنگ همیشه رو در رو و با ضربه فیزیکی نیست، وقتی من در مورد یک نفر، قضاوت می‌کنم حس بدی  دارم و به من محض اینکه حکم را صادر کردم او را هم مجازات و تنبیه می‌کنم. و در مورد آن شخص قضاوت می‌کنم .اگر من احساس خوبی نسبت به یک شخص و یا یک محیط پیدا کنم در مورد آن قضاوتی صورت نمی‌گیرد.

سلام دوستان ام‌البنین هستم یک همسفر:
آقای مهندس دژاکام وقتی این دستور جلسات را در کنگره 60 بیان می‌کنند من می‌دانم که پشت هر دستور جلسه یک یا چند تفکر بزرگ و حیاتی برای مسافر و همسفرش قرار دارد.
من همسفر زمانی قضاوت می‌کنم که از موضوعی اطلاع کافی ندارم و این از جهالت من سرچشمه می‌گیرد. زمانی که فردی را مورد قضاوت قرار می‌دهم دراصل انرژی منفی به خودم بازگشت می‌کند و آرامش از زندگی‌ام بیرون می‌رود و باعث حال خرابی خودم می‌شود. این موضوع را به برکت کنگره 60 آموزش گرفتم و تاقبل از آمدن به کنگره اطلاعی نداشتم.
البته انسان هر لحظه در زندگی درحال قضاوت کردن است و باید همیشه دوربین را روی خودمان بگیریم. حتی قضاوت کردن درمورد فرزندان و همسر باید درحدی باشد که وارد حریم خصوصی آنها نشویم. من اجازه ندارم به راحتی کسی را مورد قضاوت قرار بدم.
حتی یک قاضی با توجه به اینکه آموزش گرفته برای قضاوت درسی خوانده است به اسناد و مدارک و شواهد که برایش می‌آورند قضاوت می‌کند. ولی گاهی اوقات بعد از چندین سال متوجه میشود که اشتباه قضاوت کرده است.
در جهان بینی آموزش گرفتم که مثلث جهالت دارای سه ضلع ترس، منیت و جهالت است. در قضاوت، تاثیر گذار است و در کنگره آموزش گرفتم که وقتی در کاری که به من مربوط نیست قضاوت نکنم دچار ضد ارزش شده‌ام و علاوه بر اینکه زندگی خودم را خراب می‌کنم از آرامش لازم نیز برخوردار نیستم و پیامدهایی مثل حسادت، کینه، نفرت و حس‌های منفی برایم به ارمغان می‌آورد.

سلام دوستان مریم هستم همسفر:
جهالت و قضاوت، دو مقوله به هم پیوسته و مکمل یکدیگرند. جهالت، بستری مساعد برای قضاوت‌های نادرست فراهم می‌کند و قضاوت‌های نابجا نیز به نوبه خود، جهالت را دامن می‌زنند. تفاوت اصلی قضاوت و جهالت در وجود یا عدم دانش و آگاهی است. در جهالت، تاریکی مطلق حاکم است و هیچ نوری برای روشن کردن مسیر وجود ندارد؛ اما در قضاوت، هرچند ممکن است نور دانش کامل و کافی نباشد اما باز هم روشنی وجود دارد و انسان می‌تواند با تکیه بر آن، به ارزیابی و سنجش بپردازد.
جهالت، پیامدهای مخربی به دنبال دارد. تاریکی جهالت، انسان را به گمراهی، تعصب، خرافه‌پرستی، ظلم و ستم سوق می‌دهد. جهالت، ریشه بسیاری از جنگ‌ها، خشونت‌ها و ظلم و ستم‌ها در طول تاریخ بشر بوده است.
قضاوت، اگر با انصاف، منطق و دانش همراه باشد، می‌تواند منجر به آگاهی، عدالت، پیشرفت و صلح شود. قضاوت صحیح، به انسان کمک می‌کند تا مسیر درست را انتخاب کند، تصمیمات درست بگیرد و با دیگران با عدالت و انصاف رفتار کند. مسیر رهایی از جهالت و رسیدن به قضاوت روشنی، آموزش و دانش‌اندوزی است. مطالعه، تفکر ، پرسش‌گری و تبادل نظر با افراد دانا و آگاه، کلیدهای رهایی از تاریکی جهالت و رسیدن به روشنایی قضاوت هستند. آقای مهندس دژاکام راه رهایی از قضاوت و جهالت را در کسب آگاهی و دانش می‌دانند. ایشان معتقدند که با مطالعه، تفکر، تعمق و کسب تجربه می‌توان بر تاریکی جهالت غلبه کرد و به درک صحیحی از هستی و امور آن دست یافت.
قضاوت، ابزاری قدرتمند در دستان انسان است. با استفاده صحیح از این ابزار، می‌توانیم زندگی بهتری برای خود و دیگران بسازیم؛ اما اگر از این ابزار، نادرست استفاده کنیم در تاریکی جهالت غرق خواهیم شد و به خود و دیگران آسیب خواهیم رساند. انتخاب بین قضاوت و جهالت، انتخابی سرنوشت‌ساز است. تاریکی جهالت همیشه در کمین است؛ اما ما با دانش‌اندوزی، تفکر نقادانه و انصاف می‌توانیم بر آن غلبه کنیم و به روشنایی قضاوت دست یابیم.

سلام دوستان فاطمه هستم همسفر:
قضاوت یعنی تصمیم گرفتن یا صادر کردن حکم برای افراد.من یاد گرفتم که هر چیزی را همانجوری که هست بپذیرم و بدانم که قضاوت باعث به هم ریختگی خود من می‌شود. وقتی من بدون آگاهی و علم در مورد کاری یا فردی که به من مربوط نیست قضاوت و داوری می‌کنم یک کار ضد ارزش انجام دادم. بعد از آن حسادت، غیبت، نفرت و حس‌های منفی در من به وجود می‌آید. وقتی من دیگران را مورد قضاوت قرار می‌دهم افکار من منفی می‌شود و همش در ذهنم شروع می‌کنم به تجزیه و تحلیل و برای آن شخص مجازات هم صادر می‌کنم که باز هم باعث می‌شود که حال خودم خراب شود.
قبل از اینکه به کنگره بیایم همیشه ترس از این داشتم که باعث قضاوت دیگران قرار بگیرم و به همین دلیل هیچ وقت نمی‌توانستم نه بگویم و همین باعث شده بود که توقع دیگران از من بالا برود ولی با آموزش‌های کنگره توانستم به این ترسم غلبه کنم. من ازآموزش‌های کنگره یادگرفتم از روی ناآگاهی قضاوت نکنم؛ چون قاضی بزرگ فقط خداوند است و امیدوارم با آموزش‌های کنگره مسیری سرشار از آرامش را برای خودم بسازم.

سلام دوستان عاطفه هستم همسفر:
قضاوت به معنای حکم کردن و جهالت به معنای نداستن است. قرار دادن این دو در کنار هم به این معنا است که از قضاوت‌هایی که بر مبنای جهالت و ندانستن است باید پرهیز کنیم. وقتی که جهالت وجود داشته باشد ترس، منیت، نامیدی هم همراهش است. در واقع صفات منفی ما میوه‌های جهالت هستند.
من وقتی به این دستور جلسه رسیدم مثلث جهالت که راهنمای عزیزم به ما آموزش داده بودند در ذهنم شکل گرفت و به یاد تقریباً ۴ سال پیش افتادم که کنگره ۶۰ تازه به زاهدان آمده بود و آن زمان مسافر من تصمیم گرفته بود که سفر کند ولی متاسفانه این مثلث جهالت که ترس و ناامیدی و منیت است در من شکل گرفته بود. جهالت و ناگاهی که از کنگره ۶۰ داشتم سریع مسافرم را قضاوت کردم و حکم را در موردش اجرا کردم و به او گفتم این دفعه هم تو نمی‌توانی ترک کنی و او را هم از سفر کردنش ناامید کردم. این قضاوت و جهالت من باعث شد که ۴ سال دیگر از زندگی من با اعتیاد بگذرد ولی الان خدا را هزار مرتبه شکر که من و مسافرم هر دو راه برایمان نمایان شده و به کنگره آمده‌ایم از آموزش‌هایی که از کنگره دریافت می‌کنیم توانستیم قضاوت و جهالت را کنار بگذاریم.

رابط خبری: همسفر سمیرا رهجوی راهنما همسفر مهدیه (لژیون یکم)
ویراستاری و ارسال: همسفر زهره رهجوی راهنما همسفر مهدیه (لژیون یکم)
همسفران نمایندگی زاهدان