جهل و نادانی باعث دور شدن از تزکیه و پالایش می‌شود.

جلسه‌ی دوم از دوره‌ی بیست و ششم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره‌ی 60  ویژه‌ی همسفران نماینده‌گی اروند آبادان و خرمشهر با استادی همسفر زینب، نگهبانی همسفر ساهره و دبیری همسفر فاطمه  با دستور جلسه‌ی«قضاوت وجهالت» در تاریخ یازدهم تیر ماه 1403 راس ساعت 17 آغاز به کار کرد

خلاصه سخنان استاد

سلام دوستان زینب هستم یک همسفر؛ خدا را  شاکرم، که در کنگره هستم و یک بار دیگر در این جایگاه قرار گرفتم. از نگهبان جلسه، خانم ساهره عزیز، تشکر می‌کنم که اجازه دادند، این جلسه را اداره کنم که هم خدمت کنم و هم آموزش بگیرم.

دستور جلسه‌ی امروز «قضاوت و جهالت» است...
قضاوت به معنی (حکم صادرکردن) و جهالت به معنی (عدم دانایی) است.

ما دو نوع قضاوت داریم.
۱- قضاوت سازنده۲- قضاوت مخرب.
قضاوت سازنده؛ قضاوتی است که من در مورد رفتار و کردار خودم انجام می‌دهم و برای بهتر شدن زندگی‌ام،
کارهای خودم را قضاوت می‌کنم.

در کنار مثلث دانایی که(تفکر-تجربه-آموزش) است، کارهای خودم را قضاوت می‌کنم که این قضاوت سازنده‌ای است برای بهتر شدن اوضاع زندگی‌ام و باعث می‌شود که به آرامش برسم.

قضاوت مخرب؛ قضاوتی است که در مورد مسائلی که به من مربوط نمی‌شود، قضاوت می‌کنم.

این عمل در اثر توهم دانایی من، پیش می‌آید. من فکر می‌کنم که از بقیه بهترم و خودم را بالاتر از آنچه که هستم، می‌دانم و این اجازه را به خودم می‌دهم، که وارد حریم شخصی دیگران بشوم و در زندگیشان دخالت کنم و آنها را مورد قضاوت قرار دهم.

برای قضاوت کردن، افرادی هستند که در این حیطه کار می‌کنند و دانش لازم را کسب کرده‌اند و تعدادی از این افراد، مسئول جمع آوری اطلاعات و مدرک هستند که بتوانند قضاوت عادلانه‌ای را انجام دهند و بابت این کارشان حقوق هم می‌گیرند. ولی با این وجود، گاهی پیش می‌آید که در مورد موضوعی قضاوت اشتباه کردند و بعد از گذشت سال‌ها متوجه می‌شوند که قضاوت آن‌ها اشتباه و ناعادلانه بوده است.

اما چیزی که مورد نظر این جلسه است، قضاوت مخربی است که ما در مورد دیگران انجام می‌دهیم.
ما بدون اینکه دانش این کار را داشته باشیم و یا اجازه قضاوت کردن در موردشان، و با تجسس کردن در کارهایشان، هر چیزی که در ذهن خودمان است را به صورت یک طرفه قضاوت می‌کنیم و در آخر هم حکم صادر می‌کنیم.
این کار، قضاوت مخرب محسوب می‌شود که کار بسیارزشت و زننده‌ای هم است. چه بسا فردی را که مورد قضاوت قرار دادم به فساد هم کشیده شود و من باعث خراب شدن زندگی‌‌اش باشم.

در اینجا جناب مهندس، این دو تا پارامتر را رو به روی هم قرار دادند، که به من آموزش بدهند، که هر چقدر دانایی من کمتر باشد، من قضاوت بیشتری می‌کنم و برعکس هر چقدر هم که داناتر باشم، کمتر قضاوت می‌کنم و دوربین را به سمت خودم برمی‌گردانم و فقط روی اعمال و رفتارهای خودم  قضاوت می‌کنم.

نکته مهم این است  که، بدانیم که جهل و نادانی، یکی از پارامترهای ضد ارزشی است. در ابتدای جلسه می‌گوییم:«ما را از دست بزرگ‌ترین دشمن خودمان، که جهل و نادانی خودمان است، به خداوند بزرگ پناه می‌بریم». جهل و نادانی باعث دور شدن از تزکیه و پالایش می‌شود.

چیزی که من به شخصه، خیلی اعتقاد دارم این است، که من وقتی شخصی را مورد قضاوت قرار می‌دهم، سیستم هستی، تمام تلاش خودش را انجام می دهد، تا من را در جایگاه، آن شخص قرار دهد، که به من ثابت کند که شخصی را که در این جایگاه قضاوت کردم، حالا خودم چطوری رفتار می‌کنم؟ چطوری عمل می‌کنم که مثل آن شخص نباشم؟ و یا اینکه آیا من می‌توانم درست رفتار کنم؟ همان طورکه شخص را مورد قضاوت قرار دادم؟

در اکثر مواقع هم، همان کاری را انجام می‌دهم که شخص انجام داده است.قانون هستی به این صورت است، که من هر کاری انجام دهم، انعکاس رفتارم را به خودم برمی‌گرداند.
اگر قضاوتی کنم، اگر ظلمی کنم، اگر غیبت کنم و یا هر کار ضد ارزشی دیگری انجام دهم. حتی کارهای خوب هم در مقابلش به سمت زندگی خودم منعکس می‌شود.

من حتما چیزهایی را که درموردشان قضاوت می‌کنم خودم، تجربه خواهم کرد.

تنها سیستمی که در مورد قضاوت، هیچ اشتباهی انجام نمی‌دهد و از روی آگاهی کامل و عدالت انجام می‌شود، سیستم الهی است. یک سیستم، هوشمند و حساب شده‌ای است که امکان ندارد قضاوت نادرستی را انجام بدهد.

آقای مهندس در وادی پنجم، چند تا پله برای تزکیه قراردادن. یکی از آن پله‌ها، (قضاوت) است.
اگر بخواهیم تزکیه و پالایش را انجام بدهیم حتما باید از این پله بگذریم و بتوانیم قضاوت کردن را کمتر کنیم و کمتر تجسس کنیم، که البته این کار بسیار سختی است.

به گفته جناب مهندس، ما از روز اَلَس، آن زمان، که قدرت اختیار به ما دادند، قدرت قضاوت کردن، هم به ما داده شد.

در طول روز ما مدام در حال قضاوت کردن هستیم و همیشه بر سر یک دو راهی قرار می‌گیریم. مثلا من این کار را انجام بدهم  یا نه؟ یا اینکه به کنگره بروم یا نه؟ واز این قبیل
قضاوت‌ها است.

غیرممکن است که بخواهیم در زندگی خودمان هیچ قضاوتی نتیجه‌ای که از این دستور جلسه می‌توانم بگیرم، اینکه من به هیچ عنوان نمی‌توانم زندگی دیگران را قضاوت کنم.
چون من در هیچ لحظه‌ای، به جای آنها زندگی نکردم و مشکلات و دغدغه‌هایشان را درک نکردم و نمی‌دانم که در چه شرایطی بزرگ شدن و وقتی که آن عملی که از نظر من ناپسند است را انجام داده، در چه شرایطی بودند و شاید امکان داشت اگر من هم، در شرایط آنها بودم، رفتار بدتری داشتم.

تمام نیروی خودمان را بگذاریم برای، قضاوت کردن در مورد رفتار و کردار خودمان و سعی کنیم کمتر قضاوت کنیم.

چقدر خوب است که بتوانیم در کنار هم زندگی کنیم، بدون اینکه از قضاوت شدن بترسیم. ترس اینکه من، چکار کنم که دیگران قضاوتم نکنند را نداشته باشیم.

من خودم در این مورد مشکل داشتم که اگر من این کار را انجام بدهم، دیگران چطور قضاوت می‌کنند؟ یعنی همیشه در حال، قضاوت کردن خودم بودم، در حالی که شاید من می‌توانستم برای زندگی خودم، خیلی کارها را انجام دهم. ولی به خاطر ترس از قضاوت شدن، خیلی از کارها را انجام ندادم.
خدا را شکر می‌کنم که وارد کنگره شدم.

من ۶ماه بعد از مسافرم به کنگره آمدم، خیلی تردید داشتم و از چکار کنم؟ چون در خانواده‌ای بزرگ شده بودم، که اصلا مصرف کننده را قبول نداشتند. اینکه بخواهی با آنها در ارتباط باشی کار سختی بود. دیگران از آموزش‌های کنگره اطلاعی ندارند.
مدام به من می‌گویند: شما که درمان شدین، چرا باز به کنگره می‌روید؟ وهمین قضاوت کردن‌ها، همیشه باعث ترس من می‌شدند و تصمیم گرفته بودم بعد از رهایی، کنگره نیایم.

چقدر خوب است که، بتوانیم کمتر قضاوت کنیم و در کنار هم زندگی کنیم و همدیگر را آن طوری که هستند، قبول کنیم به خاطر آرامش پیدا کردن خودمان.

در قرآن هم گفته شده، که همدیگر را قضاوت نکنید، تجسس نکنید، برای این که در آرامش باشیم نه فقط برای رفتن به بهشت. حالا مساله‌ی صور پنهان هم است. ولی بیشتر در این دنیا به خاطر اینکه بتوانیم به آرامش برسیم و از زندگی، آن طور که باید، استفاده کنیم و از کنار هم بودن لذت ببریم.

ممنونم از اینکه به صحبت‌های من گوش کردید.تایپ: همسفر فاطمه رهجوی همسفر عاطفه

تایپ: همسفر فاطمه رهجوی همسفر عاطفه

عکاس: مرزبان خبری همسفر حمیده
ویراستار: مرزبان خبری همسفر حمیده
تنظیم و ارسال: همسفر فرحناز رهجوی همسفر عاطفه