برای رسیدن به اهداف خود بایستی بردبار و صبور باشیم

در جهان ما تفکر تنها راه‌حل نیست، بلکه با رفتن و رسیدن آن را تکمیل می‌کند.
 باید تمام تفکرات ما که به صورت منطقی هستند به مرحله اجرا در بیاوریم و آنچه که در چهار وادی گذشته یاد گرفته‌ایم. در این وادی به مرحله اجرا درآوریم و با تکیه بر عقل سالم و علم و بینش واقعی خود، ساختارهای زندگی را بررسی کنیم. برای اینکه این ساختارها از جهان ذهنی به مرحله اجرا درآید، باید خود را تزکیه و پالایش کنیم و در این راه سه اصل مهم را رعایت کنیم «تفکر سالم، گفتار سالم، کردار سالم». زمانی که فکرمان درست و سالم باشد، باید سعی کنیم گفتارمان نیز در راستای تفکرمان باشد، در این صورت کردار یعنی عمل خودمان منطبق با تفکر و گفتارمان خواهد بود.
اگر ما می‌خواهیم در این جهان فیزیکی یعنی همین دنیا زندگی بهتری داشته باشیم، باید قوانین این زندگی را به خوبی یاد بگیریم، چنانکه بدون یادگرفتن قوانین بازی شطرنج، هرگز نمی‌توانیم آن را بازی کنیم و در مقابل حریف کیش و مات خواهیم شد.
ما در این جهان که همانا نقطه کوچکی از کهکشان راه شیری هست، در سه بعد زندگی می‌کنیم «۱. جهان فیزیکی که قابل مشاهده هست» «۲. جهان خواب و رؤیا» «۳. جهان ذهنی». اگر ساختارهای که در ذهن پرورش می‌یابد برای جهان فیزیکی عملی کنیم، باید تفکرات این جهان ذهنی در راستای کارهای ارزشی باشد که آن موقع از مجهولات به معلومات خواهیم رسید و وقتی آن موقع از جهان ذهنی خارج شویم، درگیر زمان می‌شویم که هر کاری بازده زمانی دارد، مثل درمان اعتیاد ما که با تفکر اولیه و در ادامه با رفتن و رسیدن به نتیجه مطلوب کامل می‌شود، لذا برای انجام هر کاری بهتر هست آن کار در زمان و مکان خاص خود انجام گیرد که نتیجه آن مطلوب خواهد شد.
برای به آرامش رسیدن تنها تفکر کارساز نیست، اولین حرکت دوری از ضد ارزش‌ها هست و در این مورد پارامترهای زیر را مورد بررسی دقیق قرار دهیم.
۱. خودداری: یعنی در اختیار داشتن خود و انسان خوددار کسی هست که اختیار خود را در دست خود بگیرد و بداند برای انجام خواسته‌های خود جائی که زیان هست به دنبالش نرود و نیز جائی که به نفع او خواهد بود انجام دهد، البته انجام کارهای خوب باید با عقل و منطق باشد، چنانکه از خوبی یا بدی انجام کاری خبری نداریم، آن کار را انجام ندهیم.
۲. پس انداز: قطره‌قطره جمع گردد وانگهی دریا شود، پس‌انداز کردن خود هنر هست و در واقع برای تغییر فکر، اندیشه و برنامه‌ریزی و هدفمند بودن در زندگی را یاد می‌دهد. اگر فکر کنیم پس انداز کردن برای ثروتمندان هست اشتباه می‌کنم، در واقع پس انداز مال شخص کم در آمد هست.
۳. قناعت: قناعت توانگر کند مرد را، شایسته هست در تمام طول زندگی خودمان از طبیعت الهام بگیریم. با حداقل امکانات بهترین زندگی را برای خود و خانواده فراهم سازیم، راه‌های انحرافی در زندگی به وجود نیاوریم که تا آخر عمرمان گدا و مفلس باشیم، باید برای آینده پایه‌های مالی مستحکمی به وجود بیاوریم، ولی نکته مهم این هست هر چه داریم ارزش قائل شویم و حسرت نداشته‌هایمان را هرگز نخوریم و در طول زندگی از اندوخته‌های مالی و علمی خود همیشه بهره‌مند شویم.
۴. صبر: به دنبال صبر ظفر آید، به راستی چنین هست. برای رسیدن به اهداف خود بایستی بردبار و صبور باشیم. تمام ساختارهای فکری ما توأم با صبر و عمل به نتیجه خواهد رسید، گندم کاشته شده در یک هفته یا یک ماه برداشت نمی‌شود، باید با مراقبت و آبیاری به موقع پس از فرایند زمان خودش می‌توانیم محصول کاشته شده را برداشت کنیم.
۵. تجسس، قضاوت و غیبت: کارهای ضد ارزشی که قبل از آمدن به کنگره ۶۰ انجام می‌دادیم، باید پرهیز کنیم و این کارها انرژی و توان ما را به هدر می‌دهد، حالمان را بدتر می‌کند. خیلی راحت در مورد دیگران غیبت و تجسس در امورات زندگی‌شان نکنیم و به راحتی قضاوت و حکم صادر نماییم. ما در کنگره در جهان‌بینی یاد گرفتیم که تجسس، قضاوت و غیبت در امور دیگران ضد ارزش هست و بدانیم شیطان در این دو مورد به شکل زیبا وارد افکار ما خواهد شد.
۶. رضا و تسلیم: ما باید در همه کارها قدرت مطلق را وکیل خودمان قرار دهیم و هر کاری که انجام می‌دهیم، او را بالای سر خود ببینیم. فقط به او توکل کنیم و راضی به رضای او باشیم.

نویسنده: مسافر حسین لژیون پنجم

خدمتگزار سایت: همسفر مهران