کسی که قضاوت می‌کند جاهل است

امروز جلسه هفتم از دوره هشتم سری کارگاه‌های آموزش خصوصی ویژه همسفران نمایندگی حافظ با استادی همسفر خدیجه رهجوی راهنما همسفر سمیه، نگهبانی همسفر زهرا و دبیری موقت همسفر سمانه با دستور جلسه «قضاوت و جهالت» در روز سه‌شنبه مورخ  ۱۲ تیرماه ۱۴۰۳ راس ساعت ۱۵:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

در ابتدا خدای خودم را شاکر هستم که توفیق لمس این جایگاه را به من عنایت داشت، سپس از نگهبان و دبیر جلسه، ایجنت و مرزبانان محترم شعبه سپاسگزارم که به من اجازه دادند تا در این جایگاه خدمت کنم اما تشکر اصلی را از راهنمای خوب خودم همسفر سمیه بابایی دارم چرا که صمیمانه در هر شرایطی در کنار من بودند و به خاطر آموزش‌های ایشان است که من امروز به این حال خوش دست یافتم، امیدوارم که حال خوش امروز من همواره در زندگی ایشان جاری و ساری باشد.

دستور جلسه امروز در رابطه با قضاوت و جهالت است در ابتدا باید دانست که چرا قضاوت و جهالت در کنار یکدیگر بیان می‌شود؟ زیرا این دو با یکدیگر رابطه مستقیم دارند، کسی که قضاوت می‌نماید جاهل است، تفکر ندارد و سطح دانایی او بسیار پایین می‌باشد. قضاوت از طبقات مختلفی برخوردار است به‌طور مثال: زمانی‌که ما از شخصی کینه و یا نفرت در دل داشته باشیم باعث می‌شود که ما در مقابل آن طرف وارد قضاوت شویم و او را قضاوت کنیم و یا زمانی که سطح خود را در مقابل شخصی پایین بدانیم می‌خواهیم با قضاوت کردن او را به پایین بکشیم.

اما باید این را بدانیم که در این دنیا قضاوت کردن تنها کار قدرت مطلق الله می‌باشد در کنگره ۶۰ نیز قضاوت اصولی بر عهده راهنمایان است چرا که آن‌ها این راه را رفته‌اند و در این راه تجربه کافی دارند، هیچ یک از ما رهجوها اجازه قضاوت کردن نداریم زیرا از اطلاعات و آگاهی کافی برخوردار نبوده و هنوز در مثلث جهالت به سر می‌بریم. در جامعه نیز وظیفه قضاوت بر عهده قُضات می‌باشد آن‌ها نیز در این زمینه تحصیل کرده و از اطلاعات و آگاهی بسیاری برخوردار هستند به همین دلیل است که می‌توانند در رابطه با موضوعی حکم صادر کرده و قضاوت نمایند.

انسان همواره در حال قضاوت کردن است و این امر کاملاً طبیعی و اجتناب‌ناپذیر است اما باید در جهتی قضاوت کند که قضاوت تنها در مورد خودش باشد نه شخص دیگری. استاد امین در سی‌دی قضاوت می‌گوید: ما در رابطه با چیزی می‌توانیم قضاوت کنیم که علم آن را داشته باشیم و اگر چیزی را قضاوت می‌کنیم مطمئن باشیم که آن موضوع یا درون ما وجود دارد و یا بذر آن کاشته شده است اما سال‌ها طول می‌کشد تا خودش را نشان دهد. قانون کائنات به این صورت است که اگر امروز من شخصی را قضاوت کنم یقیناً در زمان و مکان دیگری، دیگران نیز من را قضاوت خواهند کرد.

متاسفانه انسان‌های کم خرد خیلی راحت دیگران را قضاوت و در زندگی آنان تجسس می‌کنند سپس حکم صادر کرده و با این کار شخصیت طرف مقابل و شخصیت خودشان را زیر سوال می‌برند، آن‌ها با قضاوت کردن انرژی که باید صرف امور مهم‌تری بشود را هدر می‌دهند اما من خدا را شکر می‌کنم که اذن ورود من به کنگره صادر شد، خدا را شکر می‌کنم که می‌توانم در اینجا آموزش بگیرم و دانایی خود را تا حدی بالا ببرم که اگر در جمعی قرار می‌گیرم و قبلاً درباره من قضاوت شده است ناراحت نشوم و می‌توانم با آگاهی با این موضوع برخورد کنم و حال خوبی داشته باشم؛زیرا به این آگاهی رسیده‌ام که بعضی‌ها با قضاوت‌هایشان باعث می‌شوند من روی آن نقص خودم کار کنم و آن را برطرف نمایم.

در نتیجه اگر دوربینمان را به سمت خودمان برگردانیم و بر روی تاریکی‌ها و نقص‌های خودمان تمرکز کنیم نیمی از راه را رفته‌ایم و دیگر وارد قضاوت بی‌جا درباره دیگران نمی‌شویم ۵۰ درصد دیگر مسیر را نیز با صبر و پشت کار و سپری کردن زمان می‌توانیم به انجام برسانیم. یک حرف بسیار خوبی که همیشه از راهنمای خودم بهمراه دارم این است که ایشان می‌گویند: زمانی‌که ما از شخصی رنجشی به خاطر داریم یا از برخورد کسی ناراحت می‌شویم سریع به خاطر بیاوریم که او هم آفریده خداوند است و خداوند تمام صفات خودش را در او دمیده اما از آگاهی کمی برخوردار است پس نباید از او خرده به دل گرفت، در این دنیا هیچ انسانی بی‌نقص و کامل نمی‌باشد و ما باید دیگران را با نقص‌هایشان دوست داشته باشیم و اگر این را همیشه رعایت کنیم هیچگاه حالمان خراب نخواهد شد.

حضرت مسیح می‌فرمایند: انسان‌ها همیشه خسی را در چشم دیگران می‌بیند اما چوبی را در چشم خود نمی‌بیند یا ضرب المثلی است که می‌گوید: تا وقتی که با کفش کسی راه نرفته‌ای او را قضاوت نکن در نهایت می‌خواهم بگویم تا می‌توانیم روی خودمان کار کنیم و تا زمانی که حال خوبی داشته باشیم هیچگاه وارد دایره قضاوت نمی‌شویم و به خودمان اجازه نمی‌دهیم که کسی را قضاوت کنیم و با آن قضاوت حال خوش خود و دیگران را خراب نماییم ما باید قدر کنگره و آموزش‌هایی را که در اینجا می‌گیریم را بدانیم و آموزش‌هایی که در اینجا دریافت می‌کنیم را در زندگی خودمان کاربردی نماییم. من از جناب آقای مهندس بابت زحمات و آموزش‌های ایشان تشکر می‌نمایم و از خداوند متعال طول عمر را برای ایشان خواستارم.

مرزبان کشیک: همسفر زینب، مسافر محمود
تایپ و یراستار: همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون دوم)
عکس و ارسال: همسفر زینب، مرزبان خبری
همسفران نمایندگی حافظ