قضاوت همواره با غیبت و تهمت همراه است.

جلسه سوم از دوره‌ی شانزدهم از کارگاه های آموزشی، خصوصی، کنگره ۶٠، نمایندگی قیدار، با استادی مسافر منصور، با نگهبانی مسافر حسین و با دبیری مسافر علیرضا با دستور جلسه " قضاوت و جهالت" ۱۲ تیرماه ۱۴٠۳ ساعت ۱۷ آغاز به کرد.‌

خلاصه سخنان استاد‌

سلام دوستان منصور هستم مسافر. خدای خود را سپاسگزارم که در کنگره ۶٠ حضور دارم.

اما در مورد دستور جلسه این هفته" قضاوت و جهالت" است، پیامی وجود دارد که جهان و جهان‌ها همانند گهواره‌ای است که هر انسانی در هر ابعادی باشند در آن قرار می‌گیرند و این گهواره می‌داند که چه کسی درون آن آرام باشد و یا از آن به بیرون پرتاب شود و دستور جلسه امروز این موضوع را آموزش می‌دهد، اگر کسی در زندگی خود آرامش داشته باشد و از حال خوب و خوش، همراه با معرفت و شناخت باشد، هیچگاه در مقام قضاوت قرار نمی‌گیرد. 

جهالت به معنی ندانستن و قضاوت به معنای حکم دادن است، قرار گرفتن این موضوع در کنار هم به این مفهوم است که از روی ناآگاهی کسی را قضاوت نکنیم در مرحله اول قضاوت کار خداوند است که همه هستی را خلق کرده و بر آن آگاه است و در مرحله دوم قضاوت کار قاضی است که درس آن را گذرانده و در یک پرونده تحقیقات بسیار زیادی انجام می‌دهد، با این وجود باز هم در مواردی دیده شده است که قاضی حکم اشتباه صادر می‌کند، حال من چکاره هستم که در جایگاه قاضی می‌نشینم و دیگران را قضاوت می‌کنم؟ یا این‌که چه ارتباطی به من دارد؟ من فقط می‌توانم در مورد خودم قضاوت کنم که چه کارهای خوب و چه کارهای بدی انجام داده‌ام. چگونه می‌توانم مسائل ضدارزشی خود را اصلاح کنم، من برای درمان به کنگره آمده‌ام و باید دوربین را روی خودم زوم کنم. 

فردی می‌گفت که می‌خواهم دنیا را تغییر بدهم تلاش بسیاری کرد نتوانست،  بعد گفت باید کشور خودم را تغییر دهم، کشورش را آنقدر بزرگ دید و گفت باید بتوانم شهرم را تغییر دهم، در پیری شهر خود را بزرگ‌تر از آن دید که بتواند تغییر دهد و در آن هنگام متوجه شد، اول باید کار خودش را تغییر می داد. 

بنابراین ما برای تغییر خود پا به کنگره گذاشته‌ایم نه برای قضاوت یا تجسس در کار دیگران، من فقط می‌توانم اگر کسی از من کمک خواست راه را نشان دهم، درست است که انسان‌ها ناخودآگاه در پروسه قضاوت قرار می‌گیرند و کسی که قضاوت می‌کند همراه با غیبت و تهمت است وکسی که غیبت می‌کند مثل این است که گوشت برادر مرده‌اش را می‌خورد و این تمثیل‌ها نشان دهنده این است که غیبت، قضاوت یا تجسس بسیار زشت و ناپسند است. ‌

پشت بند غیبت و قضاوت من پیش دیگران، یک کلاغ چهل کلاغ خواهد شد و آبروی دیگران به راحتی می‌رود. ممنونم که به صحبت‌های من گوش کردید.

نایپ: مسافر حجت، رهجوی لژیون ششم

عکس، ویرایش، درج و ارسال: مرزبان خبری