امروز، جلسه چهاردهم، از دوره نهم سری گارگاههای آموزشی خصوصی کنگره۶۰، در نمایندگی شهباز، با استادی راهنمای تازهواردین مسافر رحمان، نگهبانی موقت مسافر ابوذر و دبیری موقت مسافر سعید، با دستور جلسه؛(قضاوت و جهالت) در روز یکشنبه تاریخ ۱۴۰۳/۰۴/۱۰، ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود.
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان رحمان هستم یک مسافر.
قضاوت و جهالت دو نقطه مقابل همدیگر هستند.
قضاوت اصلی و کلی مخصوص خداوند است.
من مسافر هرچقدر هم علم و آگاهی داشته باشم احتمال خطا وجود دارد. تا زمانی که از من خواسته نشده، قضاوتی نباید انجام بدهم.
من فقط میتوانم خودم را با خودم قضاوت کنم، خودم را با دیروزم و روزهای گذشتهام.
من وقتی جهل و نادانی داشته باشم قضاوت میکنم ما در کنگره۶۰ در حال آموزش گرفتن هستیم که قضاوت نکنیم همانطور که دین ما میگوید.
هرچه دانایی ما افزایش پیدا کند قضاوت کردن ما به دیگران کمتر میشود.
من اگر امروز در مورد کسی قضاوت کنم فردا مورد قضاوت دیگران قرار میگیرم.
دانهایی که کاشتم سال بعد برداشت خواهم کرد، ما در کنگره قضاوت نمیکنیم حتی تازهواردینی که حال خوب ندارند، درکنگره۶۰ هیچکس حق ندارد دیگران را قضاوت کند.
من اگر چیزی را میبینم به من ربطی ندارد من نباید قضاوت کنم.
هرکس این جا وظیفهای دارد نگهبان نظم، مهماندار و مرزبان کشیک هر کدام وظیفهای دارند.
![](/EditorFiles/Image/IMG_20240702_185550_718.jpg)
هر چه دانایی و آگاهی ما اضافه شود قضاوت ما کمتر میشود.
اگر در قضاوت بمانم کل مسیر را درجا زدهام.
باآموزش های کنگره۶۰ و تجربه دیگران روز به روز بهتر میشوم تا از جهل و نادانی بیرون بیایم.
من بر اثر جهل و نادانی به گردآب اعتیاد رفتم، اگر آگاهی داشتم وارد این سیلاب نمیشدم.
![](/EditorFiles/Image/IMG_20240702_185552_201.jpg)
ممنونم از اینکه به صحبتهای من گوش دادید.
تایپ: مسافر ابوذر لژیون سردار
تهیه و تنظیم: مسافر حمید
- تعداد بازدید از این مطلب :
83