قضاوت مختص خداوند است

امروزجلسه نهم ازدور چهارم سری جلسات هماهنگی لژیون سردار شعبه عطارنیشابوری با استادی همسفرمنصوره ونگهبانی همسفرزهرا ودبیری همسفرعصمت

با دستور جلسه «قضاوت وجهالت » در روز دوشنبه 11 تیر 1403 راس ساعت 15 آغاز به کارنمود.

خلاصه سخنان استاد :

دستور جلسه این هفته «قضاوت و جهالت» است خداوند مرا یاری دهد تا بهترین کلام از زبانم جاری شود و پیام داشته باشد برای دوستان عزیزم و به‌خصوص برای خودم.  از همه دوستان عزیزم سپاسگزارم که جلسه سردار را شرکت کردند.جهان هستی بر اساس قوانین پابرجا است یکی از قوانین جهان هستی قضاوت و جهالت است. اینکه چرا ما انسان‌ها در جهان هستی قضاوت گر می‌شویم؟ و چه باعث می‌شود ما دنبال قضاوت باشیم؟ زمانی که من احساس می‌کنم در زندگی در جامعه یا در مکانی حق من ضایع‌شده است به دنبال این می‌گردم که حق خودم را بگیرم و به خودم کمک کنم برای همین است که قضاوت می‌کنم.

اگر من همین یک قانون اصلی را کامل بدانم که خداوند قاضی اصلی من است و هر اتفاقی که در مسیر زندگی برایم رخ می‌دهد چه با آن اتفاق من ازلحاظ روحی در مرحله پایین قرار بگیرم یا برعکس ازلحاظ روحی و جسمی در مرحله بالا قرار بگیرم بدانم که قضاوت گر اصلی خداوند است، که بهترین نتیجه را سر راهم قرار می‌دهد و اینکه خداوند باید از من راضی باشد نه انسان‌هایی که اطراف من زندگی می‌کنند. با اولین نگاه و با اولین برخورد ما نباید دیگران قضاوت کنیم چون با اولین نگاه نمک و شکر قابل‌تشخیص نیستند. و ما انسان‌ها هم بعد از تجربه آداب معاشرتمان تشخیص داده می‌شود. قضاوت راجع دیگران باعث می‌شود که ما کوچک‌ترین مشکلات دیگران ببینیم ولی بزرگ‌ترین مشکلات خودمان را نبینیم.  قضاوت، همان فرکانس است که ما داریم از طریق افکار با بقیه ارتباط برقرار می‌کنیم و این اصلاً دیدنی نیست که کسی بداند درون من چه می‌گذرد از هر فاصله‌ای می‌خواهد باشد کاملاً آن فرکانس به انسان منتقل می‌شود چه مثبت باشد و چه منفی.قضاوت کردن مثل شمشیر یا نیزه فولادی می‌ماند، که داری به درون خودت و یا دیگران فرومی‌کنی.

از اینکه با سکوت زیبا تون همراهی‌ام کردید بسیار سپاسگزارم

عکاس:مرزبان خبری همسفر انسیه
تایپ ویرایش :همسفرعصمت
نمایندگی همسفران عطار نیشابور