انسان باید قاضی خود باشد

جلسه دوازدهم از دوره چهارم لژیون سردار با استادی همسفر زهرا و با نگهبانی همسفر ناهید و با دبیری همسفر الهام با دستور جلسه " قضاوت و جهالت" در روز دوشنبه یازدهم تیرماه راس ساعت ۱۵:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

خدا خود را شکر می‌کنم که در این لژیون حضور دارم، از خانم شیوا عزیزم تشکر می‌کنم به خاطر خدمت در خزانه داری و به خانم ناهید عزیزم تبریک می‌گویم، از همه عزیزانی که حضور دارند تشکر می‌کنم. امیدوارم که انرژی بخصوص را از این لژیون بگیریم.

واقعا همیشه من می‌گویم لژیون سردار لامکان است و باید با آن ذرات وجودیت حس کنید، واقعا این چیزی است که قابل بیان نیست.

وقتی که خانم ناهید تماس گرفتند گفتند: استاد هستید واقعا خدا را شکر کردم چون من برای آمدن به این لژیون واقعا لحظه شماری می‌کنم چون این جا واقعا حرمت خاص خود را دارد.

و آقای مهندس فرمودند: که از دستور جلسات هفتگی درلژیون سردار بیان شود، دستور جلسه هفتگی "قضاوت و جهالت" است، این دو موضوع واقعا با هم تنگاتنگ است. قضاوت مشخص است همه انسان‌ها قاضی به دنیا می‌آیند، ما همیشه مدام در حال قضاوت کردن هستیم، حالا این قضاوت ما واقعا در گفتار، کردار و پندار ما است، ما اگر بخواهیم قضاوت ما درست باشد باید اول در مورد خودمان قصاوت کنیم کارهای خودمان را مورد مقایسه قرار بدهیم که من نسبت به دیروز چه جهشی کردم و چه کارهایی را انجام دادم. همیشه باید خودمان را قضاوت کنیم، انسان هر قدر آگاه‌تر باشد آن قضاوت درست است، این در مورد خودش است، چون در مورد دیگران ما حق نداریم قضاوت کنیم. من یکی از برنامه‌ها را در تلویزیون، زندگی پس از زندگی دیدم یک خانم از تجربه خودش صحبت می‌کرد و می‌گفت: تنها چیز خوبی که بهم گفتن قضاوت نکن چه خوب و چه بد، یعنی این مسئله خیلی مهم و واقعا سرنوشت ساز است، چرا که همراه با قضاوت کردن غیبت و تهمت هم می‌آید، این‌ها اول کار، خیلی شیرین است، ما وقتی می‌خواهیم کار خودمان را توجیح کنیم می‌گوییم نه من باید قضاوت کنم در حالی که این اصلا وظیفه ما نیست. من خدا را شکر می‌کنم که در کنگره آگاهی کسب می‌کنم و آموزش می‌بینم.

آقای مهندس همیشه این را می‌فرمایند: که غیبت نکنید چرا؟ چون غیبت، قضاوت همراه خودش می‌آورد، اگر هم بخواهیم قضاوت کنیم، آن‌هایی که درسش را خوانده‌اند قاضی هستند چندین سال زحمت کشیدند، در این حیطه علم کسب کردن، گاهی وقت‌ها آن‌ها هم اشتباه می‌کنند حالا چه برسد به ما مردم عادی که بخواهیم قضاوت دیگران را بکنیم.

قضاوت از آن خداوند است و تنها قاصی عادل خداوند است که می‌تواند در مورد نهان و آشکار ما قاضی باشد.

واقعا برای همه ما پیش آمده که یک موضوعی را قضاوت می‌کنیم و بعد می‌بینیم که اصلا ان‌جور که ما فکر می‌کردیم نبوده، چقدر شرمنده می‌شویم وجدان ما ناراحت می‌شود که قضاوت کردیم.

اگر بخواهیم بگوییم که آقای مهندس چرا قضاوت و جهالت را رو‌به‌روی هم قرار داده‌اند برای این‌که هر چه قدر این ضلع جهالت ما بزرگ‌تر باشد، می‌دانیم که مثلث جهالت منیت،‌ ترس و ناامیدی است، انسان هر چه‌قدر در ترس باشد، می‌‌ترسدکه دیگران آن را قضاوت کنند خودش شروع می‌کند به قضاوت کردن دیگران، یا انسانی که ناامید است همیشه قضاوت می‌کند و آن کسی هم که منیت دارد خود برتربینی دارد یعنی خودش را بالاتر از آن چیزی که است می‌بیند و همیشه قاصی است و دیگران را قضاوت می‌کند، همه تقصیرها را گردن دیگران می‌اندازد به جز خودش، در حالی که ما در کنگره واقعا این را آموزش دیدیم که تمام مسئولیت‌های زندگی خود ما برعهده خود ما است و تنها خودمان را می‌توانیم مورد قضاوت قرا بدهیم، پس همه این‌ها به ما درس یاد می‌دهند.

آقای مهندس می‌گویند: نیروی جاذبه و دافعه ما هر چه‌قدر در مورد قصاوت کردن دیگران خود‌پنداری و خویشتن‌داری بکنیم و این حس را از خودمان دور کنیم یعنی این را دفع کردیم و چیز‌های خوبی را جذب می‌کنیم که حس ما پالایش می‌شود و ارمغانی که برای ما دارد آرامش ذهنی است، انسانی که آرامش ذهنی دارد هیچ‌وقت قضاوت نمی‌کند و اصلا مورد قضاوت دیگران هم قرار نمی‌گیرد، چون واقعا یک انرژی از بین نمی‌رود همه انرژی‌های که ما صرف می‌کنیم باقی می‌مانند، حتی می‌گویند یک کار خیری که انجام می‌دهید بر می‌گردد به خودتان، حالا چه برسد قضاوت کردن.

و اگر کسی را از پشت سر قضاوت بکنی روزی می‌رسد که تو را از پشت سر قضاوت می‌کنند.

 این دستور جلسه بر روی من تاثیری که داشته و همیشه تکرار می‌کنم اگر موقعی در ذهنم قضاوت بیاد، می‌گویم خدایا فقط قاضی خودت هستی و ما را از افکار نیروهای منفی دور بگردان و به آن چیزهایی که ارزشی هستند نزدیک کن، ارزش هم همان چیزی است که آقای مهندس می‌گویند حرکت در صراط مستقیم و افکار درست که باعث می‌شود هیچ موقع دیگران را قضاوت نکنیم و ضلع جهالت خود را به روشنایی و به دانایی موثر پیش ببریم، در دانایی می‌گوییم تنها دانایی به کار نمی‌آیدچیزی که به کار می‌آید دانایی موثر است یعنی حرفی را که می‌زنیم عمل کنیم.

من واقعا خدا را شاکر هستم که در چنین مکان و لژیونی هستم و آموزش می‌بینیم و از خدا می‌خواهم واقعا به همه ما توفیق بدهد که از این افکار منفی دور باشیم و به روشنایی‌ها و به آن انوار الهی نزدیک شویم

از این‌که به صحبت‌های من گوش کردید از شما ممنونم

تایپ: همسفر الهام دبیر لژیون سردار

ویرایش و درج: همسفر سکینه رهجوی راهنما همسفر عاطفه( لژیون چهارم)

همسفران نمایندگی قیدار