بهترین قاضی خداوند

یازدهمین جلسه از دور یازدهم کارگاه‌های خصوصی ویژه همسفران نمایندگی اردستان با استادی مرزبان محترم همسفر آسیه، نگهبانی همسفر منصوره و دبیری همسفر معصومه با دستور جلسه " قضاوت و جهالت " روز دوشنبه‌ در تاریخ (۱۱ تیرماه ۱۴۰۳) رأس ساعت ۱۵ برگزار شد.

خلاصه سخنان استاد:
استاد در ابتدای جلسه از کسانی که برای نظافت شعبه زحمت کشیدند؛ تشکر کردند. انشا الله که برکات این خدمت‌ها به زندگی‌شان برگردد و اما دستور جلسه؛ چرا آقای مهندس دستور جلسه قضاوت و جهالت را در کنار هم قرار دادند؟ ما در کنگره یاد گرفتیم؛ تمام هستی بر مبنای اضداد بناشده و همیشه وجود این نیروی مکمل الزامی است؛ تا ما تاریکی‌ها را درک نکنیم، وجود روشنایی‌ها را درک نمی‌کنیم. بزرگ‌ترین و بهترین قاضی خداوند است که می‌تواند در مورد همه‌چیز قضاوت درست و به‌جا داشته باشد؛ شاید در نگاه اول این سؤال برایمان پیش بیاید که ما برای درمان اعتیاد به کنگره آمده‌ایم، چه ربطی به این‌طور صحبت‌ها دارد؟ جواب این است که اعتیاد، از ازدواج مواد مخدر و انسان به وجود آمده است؛ باید این دو مورد را دقیق بشناسیم؛ تا حدودی با مواد مخدر و تخریب آن‌ها آشنا هستیم، هرچند اطلاعات کاملی نداریم؛ اما در مورد انسان چیز زیادی نمی‌دانیم؛ حتی دانشمندان و بزرگان هم در مورد انسان، اطلاعات دقیقی ندارند؛ ما که جای خودداریم. در کنگره مثلث جهالت داریم که از سه بخش ترس، ناامیدی و منیت تشکیل‌شده است. در کنگره برای اینکه انسان را بهتر بشناسیم؛ او را به دو بخش تقسیم کرده است: صور آشکار و صور پنهان. یکی از پایه‌های اصلی شناخت انسان، صور پنهان اوست. دو مقوله قضاوت و جهالت در کنار هم قرار می‌گیرند که آن‌ها را بهتر بشناسیم و درک کنیم. قضاوت از واژه قضا به معنی حکم صادر کردن می‌آید. قدر و قضا؛ یعنی اندازه گرفتن و حکم صادر کردن؛ مثل ترازو که ابتدا سنجش می‌کند و سپس وزن جسم را به ما می‌گوید.

قضاوت، خصوصیتی است که خدا در انسان قرار داده است؛ زیرا انسان موجودی است که اختیار دارد. انسان در زندگی سر دوراهی‌ قرار می‌گیرد که گاهی مجبور به قضاوت است؛ تا تصمیم بگیرد که کدام راه درست است؛ در بعضی مواقع این حرف را بزند؛ یا نزند؛ این غذا را بخورد؛ یا نخورد...؛ قدرت تفکر و تعقل به انسان کمک می‌کند که بهترین راه را انتخاب کند. اگر در مورد دیگران قضاوت کنیم و حکم صادر کنیم، ممکن است زندگی را به آشوب بکشانیم؛ این کار در تمام ادیان منع شده است. این قدرت باید صرف امور خودمان شود، نه صرف حال بد دیگران. قضاوت بیجا نشان می‌دهد که ما انسان جاهل و نادانی هستیم. حضرت عیسی مسیح می‌گویند: چگونه است که خسی را در چشم دیگران می‌بینید؛ ولی چوب را در چشم خود نمی‌بینید. شخصی در کاباره می‌میرد و شخصی در مسجد؛ شاید اولی برای نصیحت داخل رفته بود و دومی برای دزدیدن کفش‌ها؛ پس انسان‌ها را با میل خود قضاوت نکنیم. هر کس به‌ناحق کسی را قضاوت کند، نمیرد؛ تا خودش مرتکب آن گناه شود. هرچه به سمت دانایی حرکت کنیم؛ توجهمان به سمت خودمان می‌رود؛ نه دیگران. اگر دوربین نگاهمان را روی خودمان زوم‌ کنیم؛ توان و انرژی به هدر نمی‌رود. بسیاری از حال خرابی‌ها، از قضاوت‌های بی‌جایی است که انجام می‌دهیم.

قضاوت درست مربوط به قاضی است که می‌تواند یک نفر را به راه درست هدایت کند و بهترین تصمیم را بگیرد؛ تا درگیر نشود. برای قرار گرفتن در جایگاه قضاوت سه مؤلفه الزامی است: اذن و فرمان، جایگاه (محل استقرار شخص) و میزان عملکرد و کسب دانایی‌فرد. اگر قضاوت شدی سکوت کن، خواستی ‌قضاوت کنی، هم سکوت کن، سکوت نشانه قدرت است نه ضعف، خودت باش، اثبات خود، نیازی به دست‌وپا زدن ندارد. همیشه یادمان باشد که نگفته‌ها را می‌توان گفت؛ ولی گفته‌ها را نمی‌توان پس گرفت؛ چه سنگ را به کوزه بزنی؛ چه کوزه را به سنگ، شکست با کوزه است. دل‌ها خیلی زود از حرف‌ها می‌شکنند و هیچ‌وقت شخصیت یک انسان را از روی لباسش قضاوت نکنید؛ شاید بهترین قلب‌ها زیر کهنه‌ترین لباس باشد. در آخر از راهنمای خوبم خانم فاطمه تشکر می‌کنم و خدا را هزاران بار شکر می‌کنم که کنگره را سر راه من قرار داد؛ تا بتوانم آموزش بگیرم و زندگی پر از تاریکی را از قعر تاریکی‌ها نجات دهم و انشا الله بتوانم آموزش‌های کنگره را عملی کنم و مدیون آقای مهندس نباشم و خواستار طول عمر باعزت برای آقای مهندس و خانواده محترمشان هستم.

و در ادامه اهداء تقدیرنامه‌های اعضا لژیون سردار

مرزبان کشیک: همسفر سمیه و مسافر مجتبی
تایپ: همسفر ستاره رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون چهارم)
ویرایش: همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون یکم)
عکس: همسفر مهتاج رهجوی راهنما همسفر مرضیه (لژیون دوم)
ارسال: همسفر الهام، خدمتگزار سایت

همسفران نمایندگی اردستان