جهل و نادانی

راهنمای تازه‌واردین همسفر سهیلا از نمایندگی رودکی پیرامون دستور جلسه《قضاوت و جهالت》چنین نوشت:

قضاوت یعنی حکم کردن، داوری کردن نادرست. جهالت از جهل و نادانی می‌آید و معنی آن ندانستن موضوعی است که به ما ارتباطی ندارد. قضاوت رابطه مستقیم با جهالت دارد، کسی که مدام دیگران را قضاوت می‌کند فرد بی‌هدفی است که علم و دانش آن را ندارد؛ برای همین در مورد هر کسی قضاوت می‌کند. حتماً موارد ضدارزشی در درون خود یا در ناخودآگاه آن فرد وجود دارد که از آن بی‌خبر هست؛ چون قضاوت کردن کار بسیار دشواری است.

پس هر چه سطح دانایی، دانش و آگاهی انسان بالا باشد و فردی خردمند باشد، هرگز کسی را قضاوت نمی‌کند. همچنین در کار کسی دخالت نمی‌کند؛ زیرا او می‌داند که کار بسیار زشت و ناشایستی است و در کلام‌الله هم به آن اشاره شده است. مثلث جهالت تشکیل شده از ترس، منیت و ناامیدی هست. ما فقط ظاهر انسان و کارهای ظاهری آن‌ها را می‌بینیم ولی خبر از باطن و دل آن‌ها نداریم. نمی‌دانیم آن‌ها در چه مرتبه‌ای از انسانیت هستند. ما هر چه چشم‌ها ببینند یا گوش‌هایمان بشنوند شروع به قضاوت کردن دیگران می‌کنیم.

حضرت عیسی مسیح می‌فرمایند: در مورد کسی قضاوت نکنید تا در مورد شما قضاوت نشود. زمانی که ما در مورد کسی قضاوت و تجسس می‌کنیم، باعث می‌شود که انرژی ما به هدر برود، از آموزش و زمان باارزش خود غافل شویم؛ زیرا این عمل باعث از بین رفتن آرامش و آسایش ما می‌شود و همیشه سر دوراهی قرار می‌گیریم که آیا چیزی که دیدم درست بود یا خیر؟ یا چیزی را که شنیدم درست بود یا خیر؟ و همیشه گمراه هستیم.

من قبل از کنگره انسانی بودم که همه را قضاوت می‌کردم و  این از جهل، نادانی و بی‌دانشی من بود. خیلی از افراد را قضاوت کردم و دقیقاً همان اتفاق در زندگی من تکرار شد. من تصمیم گرفتم و سعی دارم که دیگر کسی را قضاوت نکنم تا خودم و خانواده‌ام در صلح و آرامش باشیم.

نگارش: راهنمای تازه‌واردین همسفر سهیلا
ویرایش: همسفر غزل رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون چهاردهم)
ارسال مطلب: مرزبان خبری همسفر سمیه

همسفران نمایندگی رودکی