جلسه پنجم از دوره نوزدهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ ویژه مسافران نمایندگی زاگرس، با استادی مسافر حمید، نگهبانی مسافر اصغر و دبیری مسافر حسن، با دستور جلسه: "قضاوت و جهالت" روز یکشنبه دهم تیر‌ماه ۱۴۰۳ ساعت 17 آغاز به کارکرد.
خلاصه سخنان استاد:
در ابتدا از نگهبان عزیز و همچنین راهنمای گرامی تشکر می‌کنم که اجازه دادند در این جایگاه خدمت کنم و آموزش بگیرم. دستور جلسه این هفته قضاوت و جهالت است. قضاوت یعنی حکم کردن و جهالت یعنی ندانستن. کنار هم قرار گرفتن این دو کلمه یعنی اینکه من بر مبنای ندانستن، انسان‌ها را قضاوت می‌کنم.
صحبت کردن در مورد قضاوت ساده ولی قضاوت نکردن آدم‌ها در عمل کار بسیار دشواری است و ما باید تا حد امکان از قضاوت پرهیز کنیم. البته قضاوت در مورد خود و امور شخصی و مسائل معمولی مثلاً این لباس من را زیباتر نشان می‌دهد و یا بیرون هوا سرد است، امری‌است عادی و اشکالی ندارد ولی قضاوت کردن درباره دیگران کار بسیار ناپسند و زشتی است.
کسی که در مسند قضاوت نشسته است، اولاً دروس تخصصی را گذرانده است و ثانیاً به‌صورت عملی کارآموزی کرده و بعد در سمت دادیار به قاضی کمک کرده تا نهایتاً در کرسی قضاوت قرارگرفته و برای کارش حقوق می‌گیرد. در یک پرونده قتل، قاضی از چند نفر به‌عنوان کارآگاه، بازپرس، کارشناس فنی کمک می‌گیرد تا نهایتاً بتواند حکم به قصاص شخصی به عنوان قاتل بدهد با این اوصاف ممکن است بعد از چند سال قاتل پیدا شود و اعتراف کند که فلان قتل را او انجام داده است و مشخص شود که قضاوت در آن پرونده اشتباه بوده است؛ یعنی ممکن است قاضی بااین‌همه تخصص اشتباه کند.
حال من که درباره موضوعی نه اطلاعات دارم و نه تخصص، چگونه با یک نگاه قضاوت می‌کنم و حکم می‌دهم و اجرا می‌کنم؟ این در حالی است که اکثر قضاوت‌ها ممکن است درست نباشد. مثلاً در حال رانندگی در یک جاده یک تصادف می‌بینم. با یک نگاه گذرا ماشین کمتر خسارت‌دیده را مقصر و ماشین با خسارت بیشتر را بی‌تقصیر تشخیص می‌دهم درحالی‌که من پلیس و کارشناس نیستم و ممکن است داستان کاملاً برعکس باشد.
تایپ گزارش: مسافر رضا لژیون 8
عکس: مسافر حسن لژیون 7
بارگزاری و ارسال: مسافر محمد لژیون 8
مسافران نمایندگی زاگرس
- تعداد بازدید از این مطلب :
69