سلام دوستان زهرا هستم همسفر
عیب کسان منگر و احسان خویش
دیده فرو بر به گریبان خویش
اکثر انسانها از نظر عقلی میدانند قضاوت کاری اشتباه است ولی در نهایت آن را انجام میدهند، من برای اینکه نواقص خودم را برطرف کنم دیگران را قضاوت میکنم راهکار مقابله با این فرایند فقط بالا بردن دانش و آگاهی است.
مثلث جهالت: منیت، ترس، ناامیدی است که قضاوت کردن هر سه احساس را در آدمی بوجود میآورد،
هر چه جهالت بیشتر باشد، قضاوت در مورد دیگران بیشتر است و در مورد خودش کمتر.
یک همسفر در مورد مسافرش باید سعی کند قضاوت نابجا نداشته باشد این که هر روز هر ساعت با خود بگویم گریز زد؟ چرا خوب سفر نمیکند؟و... اینها را به او انتقال میدهم و باعث حال خرابی او میشوم، همانطور حال خودم هم خراب میشود.
اگر دوربین را از روی دیگران بر دارم و روی خودم زوم کنم اشتباهات و نقاط ضعف خودم را ترمیم کنم، باعث رشد خودم خواهم شد و پلههای آرامش را یکی یکی طی خواهم کرد. قضاوت خودم و نقد و بررسی خودم بهترین نوع قضاوت است.
سلام دوستان سمیه هستم همسفر
در مورد قضاوت؛ باید گفت، یک امر بسیار حساس است، چرا که باید در قضاوت به ریزترین نکات نیز توجه داشت و از آنجایی که ما انسان هستیم و محدود، پس در قضاوت هر چند دقیق ، باز هم درصد خطا داریم. حتی کسانی که در این وادی تحصیل کردهاند نیز از این امر مستثنی نیستند. پس بهترین و عادلترین قاضی، جز خداوند و سیستم کائناتش نمیتواند باشد. قضاوت فقط در محدوده اعمال خودمان میتواند بجا و درست باشد.
قضاوت نابجا در مورد دیگران، برای ما جز حال خراب و تخریب ماحصل دیگری ندارد و ذهن ما را شلوغ میکند. در نتیجه جایی برای تفکر درست نمیماند، ما را از مسیر مستقیم، دستاورد، و رشد و شکوفایی دور میکند، در نتیجه جز رنج و تاریکی چیزی نمیماند.
سلام دوستان ساغر هستم همسفر
قضاوت رابطهی مستقیمی با جهالت انسان دارد. قضاوت فقط از طرف افرادی انجام میشود که جهالت دارند. هرچه انسان دانایی بیشتری داشته باشد، کمتر قضاوت میکند. چون میداند که قضاوتکردن کار هرکسی نیست. و نیاز به جمعآوری اطلاعات و دانش و آگاهی بسیار دارد.کسی که درپی کسب علم و آگاهی و دانایی است، یاد میگیرد که در زندگی فقط روی کارهای خودش متمرکز شود و فقط عیبهای خود را ببیند و برای رفع آنها اقدام کند.
آقای مهندس همیشه درابتدای سخنان خود، همه را به سکوت دعوت میکنند؛ تا از جهل و نادانی خودمان که بزرگترین دشمن خودمان است، رها شویم. درواقع با این کار، این القا میشود که دوربینمان را روی خودمان زوم کنیم و به درون خود نظری بیفکنیم و برحسب ظن و گمان خود، کسی را قضاوت نکنیم.
و فراموش نکنیم که قاضی، تنها خداوند است.
رابط خبری: همسفر سعیده (لژیون یکم)
ویراستاری و ارسال: همسفر ناهید مرزبان خبری
همسفران نمایندگی آزادشهر
- تعداد بازدید از این مطلب :
44