قضاوت نتیجه جهل انسان است

من هم خداوند بزرگ را شاکر و سپاسگزار هستم که در این مکان مقدس قرار گرفته‌ام و آموزش می‌گیرم. از جناب مهندس عزیز و خانواده پرمهرشان کمال تشکر و قدردانی را دارم و از خداوند منان عمری باعزت را برای ایشان خواستارم.

قضاوت به معنای حکم‌کردن و جهالت به معنای عدم آگاهی و شناخت و ندانستن است. ما زمانی قضاوت می‌کنیم که از کسی یا شخصی شناخت کافی نداریم و از روی ظاهر شخص او را قضاوت می‌کنیم و در مسائل روزمره خیلی اتفاق می‌افتد که ما دیگران را قضاوت می‌کنیم و این موضوع بسیار ناشایست و نامعقول است. انسان‌های دانا و فهمیده کسی را قضاوت نمی‌کنند، ما می‌دانیم که قضاوت اشتباه و زشت است؛ ولی باز بااین‌حال یکدیگر را قضاوت می‌کنیم و با قضاوت دیگران انرژی ما تخلیه می‌شود و در خودمان تخریب ایجاد می‌کنیم، آرامش و آسایش را از خودمان سلب می‌کنیم.

با قضاوت‌کردن وارد حریم خصوصی افراد می‌شویم که خیلی عملی ناشایست و بی‌محتوایی است. قضاوت مانند جنگی است که جز ویرانی و خرابی چیزی به بار نمی‌آورد. قضاوت درست بر پایه مثلث دانایی تفکر، تجربه و آموزش است، در غیر این صورت از روی جهالت است و نتیجه درستی ندارد. به قول جناب مهندس برای جهالت هیچ هزینه و هیچ تلاشی نیاز نیست به دنبال جهالت ترس، منیت و ناامیدی سراغ انسان‌ها می‌آید و صفات منفی مثل حسادت، بخیل بودن، حرص و طمع از میوه‌های جهالت هستند و خودخواهی ثمره نادانی است.

ما در کنگره ۶۰ یاد‌‌ می‌گیریم که فقط و فقط دوربینمان را در زندگی بر روی خودمان زوم و متمرکز کنیم فقط عیب‌های خودمان را ببینیم و آن‌ها را رفع کنیم حال برای این کار مهم، روی ضلع جهان‌بینی خود، کار می‌کنیم تا آموزش ببینیم و دانایی‌مان را به دانایی مؤثر تبدیل کنیم تا از جهل و نادانی خودمان که بزرگ‌ترین دشمن خودمان است رها شویم و به انسانی کارآزموده و متعادل تبدیل شویم که هم خودمان و هم اطرافیانمان و هم کسانی که به آن‌ها خدمت می‌کنیم، آرامش را تجربه کنند؛ زیرا مثبت‌نگر بودن و فقط مثبت‌ها را دیدن باعث می‌شود بیشتر آرامش داشته باشیم، آرامش درونی و بیرونی  نتیجه زیبای تعادل است.

ویراستار: همسفر نغمه رهجوی راهنما همسفر کبری ( لژیون سوم)
ارسال: همسفر پریسا، خدمتگزار سایت
همسفران نمایندگی البرز(کرج)