باید قاضی وجود خودمان باشیم

قضاوت به معنای حکم کردن و جهالت به معنای ندانستن است و قرار دادن این دو موضوع در کنار هم به این معناست که از قضاوت‌هایی که بر مبنای ندانستن است، باید پرهیز کرد. هر چقدر دانایی انسان‌ها کمتر باشد، جهل انسان‌ها بیشتر و در نتیجه قضاوت‌هایی که بر مبنای نادانی انجام می‌گیرد، بیشتر می‌شود.

متأسفانه انسان‌ها با توجه به اطلاعات و آگاهی که در طول چند ثانیه نگاه کردن و یا گوش دادن به‌دست می‌آورند، راجع به افراد قضاوت و حکم صادر می‌کنند؛ ولی نمی‌دانند که اگر در مورد کسی قضاوت کنند، یک‌روزی به همان شکل قضاوت می‌شوند. آقای مهندس می‌فرمایند: «قضاوت نکنید تا در مورد شما قضاوت نشود. شما عیب دیگران را می‌بینید؛ ولی عیب خودتان را نمی‌بینید».

قضاوت کردن، کار ساده‌ای نیست و حتی یک قاضی که چندین سال درس خوانده و در کنار او افراد زیادی مانند وکیل، دادستان و … وجود دارند، ممکن است در قضاوت کردن اشتباه کنند. آقای مهندس می‌فرمایند: «در قضاوت کردن ابتدا به‌طرف مقابل گمان بد می‌بریم، بعد شروع به تجسس می‌کنیم و در نهایت قضاوت می‌کنیم و با غیبت کردن، حکم خود را صادر می‌کنیم».

باید بدانیم قضاوت؛ ابتدا در ذهن شکل می‌گیرد، سپس به گفتار و اعمال انسان منتقل می‌شود و باید تلاش کنیم از همان ابتدا در ذهن خود این فرایند را متوقف کنیم.

آقای امین در سی‌دی «قضاوت» می‌فرمایند: «قضاوت؛ منبع اصلی به‌هم ریختگی انسان است و زمانی‌که قضاوت صورت می‌گیرد، یک جنگ درونی آغاز می‌شود. درست مثل این است که من اینجا نشسته ام و دکمه‌ای را می‌زنم و موشک‌ها شلیک می‌شوند و مستقیم در خاک آن سرزمین اصابت می‌کنند و من باید منتظر باشم که شخص مقابل موشک‌هایش را به‌سمت من پرتاب کند» و در ادامه می‌فرمایند: «من اگر بدانم هر صفتی که در وجود دیگران است در وجود خودم نیز هست، هیچ وقت قضاوت نمی‌کنم. حکم قضاوت نسبت به ضدارزش‌های دیگران سنگین‌تر است. اگر ما انسان‌ها بدانیم که قضاوت کردن چه حکمی دارد، هرگز حاضر نیستیم در این جایگاه قرار بگیریم».

در ادامه قضاوت کردن، قیاس به‌وجود می‌آید و باید بدانیم در قیاس کردن، خودمان را با خودمان مقایسه کنیم و قاضی وجود خودمان باشیم. آقای مهندس می‌فرمایند: «قضاوت کردن؛ مانند پازلی است که یک‌تکه آن را برمی‌داریم و بقیه قسمت‌های پازل را خودمان به دلخواه می‌چینیم».

موضوع قضاوت موضوع بسیار مهمی است؛ زیرا ما روزانه با آن سروکار داریم و اگر آن را در جای درست به کار نبریم و در جهت منفی به کار ببریم، باعث می‌شود که رابطه من با دیگران و نزدیک‌‌ترین افراد زندگی‌ام تخریب شود و برای ما فاصله و همان تنافر به‌وجود آید؛ پس لازم و ضروری است که  در این زمینه آگاهی پیدا کنم و تمام تلاشم را به کار ببرم تا از این قضیه خود را دور کنم.

هدف ما در زندگی، قضاوت کردن نیست؛ ما به دنیا آمده‌ایم که زندگی کنیم، عشق بورزیم و آموزش بگیریم و باید به سلیقه یکدیگر احترام بگذاریم و در چیزهایی که به ما مربوط نیست، دخالت نکنیم. افکار و اندیشه‌مان را بر پایه مثبت بگذاریم و به‌جهت ارزش‌ها و افزایش دانایی حرکت کنیم.

نویسنده: راهنما همسفر نرگس (دنور)
رابط خبری: راهنمای تازه‌واردین همسفر محبوبه (عضو لژیون سردار)
عکاس خبری: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر نرگس (لژیون چهارم)
ویراستاری و ارسال: همسفر لیلا رهجوی راهنما همسفر نرگس (عضو لژیون سردار)