خداوند تنها قاضی و صادر کننده حکم است

جلسه پنجم از دوره چهارم کارگاه‌های آموزشی مجازی کنگره ۶۰ نمایندگی پاکدشت با دستور جلسه "قضاوت و جهالت" با استادی مرزبان محترم همسفر فاطمه در تاریخ ۹ تیرماه ۱۴۰۳ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

خداوند را شکر می‌کنم که بار دیگر در این جایگاه قرار گرفتم تا آموزش بگیرم. در واقع دستور جلسه (جهالت و قضاوت) یکی از پله‌های تزکیه در وادی پنجم را به من یاد آور می‌شود در این وادی از کتاب عشق برای رسیدن به خود، از آقا مهندس دژاکام یکی از پله‌های تزکیه و پالایش را دوری از تجسس، قضاوت و غیبت بیان می‌کنند. همیشه پس از فضولی یا تجسس و غیبت کردن با اطلاعات غلط بر کرسی قضاوت جلوس می‌فرماییم و اشد مجازات را هم صادر می‌کنیم! در حقیقت کاری که قاضی‌ها و زیر مجموعه قضات هم نمی‌توانند ۱۰۰ درصد فردی یا کاری را قضاوت کنند و رأی مجازات صادر کنند.

قضاوت به معنی حکم صادر کردن است و قضاوتی که از روی عدم آگاهی باشد به همراه خودش ضدارزش‌های دیگری هم می‌آورد. غیبت کردن و قضاوت مانند دیوار خراب و پوسیده‌ای است که در آخر روی خود فرد غیبت کننده آوار می‌شود. در سی‌دی قضاوت، استاد امین می‌فرمایند: وقتی شما با یک قضاوت ساده در مورد شخصی حکم صادر می‌کنید در واقع شما دکمه یک موشک را می‌زنید و آن موشک در زمین فرد مقابل فرود می‌آید و تخریب به وجود می‌آورد؛ بنابراین جهالت انسان باعث می‌شود که بدون داشتن دلایل کافی، اطلاعات کافی و شناخت کافی حکم صادر کند و حس و احساس خود را نسبت به یک فرد تغییر و یا به زبان دیگر منفی کند. امر قضاوت و داوری کردن کاری بس دشوار و سخت می‌باشد همین‌طور در این‌باره حضرت علی (ع) فرموده‌اند: سخت‌ترین کار دنیا امر قضاوت کردن است. ما سه نوع قضاوت داریم: ۱- قضاوت راجع‌به خودمان ۲- قضاوت راجع‌به پروردگار ۳- قضاوت راجع‌به انسان‌ها

تا قبل از ورودم به کنگره من فاطمه، خداوند را و همه انسان‌های اطرافم را قضاوت می‌کردم و هیچ‌وقت خودم را مورد قضاوت قرار نمی‌دادم؛ اما بعد از ورودم به کنگره متوجه شدم بیشترین کسی که به فاطمه فکر می‌کند خود فاطمه است و باید رفتارها و کنش‌های خودم را مورد قضاوت قرار دهم در صورتی‌که اکثر قضاوت‌هایم منفی و از روی جهلم بود. در جهان‌بینی مثلثی تحت عنوان مثلث جهالت که از سه ضلع؛ ترس، ناامیدی و منیت تشکیل شده است آشنا شدم متوجه شدم تا زمانی‌که من فاطمه منیت داشته باشم و جایگاه خودم را بالاتر از هر ‌کسی ببینم دائماً دچار قضاوت کردن و حکم صادر کردن هستم حالا با توجه به آموزش‌هایی که در کنگره گرفته‌ام برای حل مسئله قضاوت کردن می‌توانم با توجه به مثلث دانایی روی نکات مثبت اطرافیانم تمرکز کنم و بیشتر دنبال دانش و آگاهی بوده و سعی کنم همیشه نیمه پر لیوان باشم. در نهایت با قضاوت کردن بی‌دلیل و بی‌مورد باعث می‌شوم که آرامش و آسایش خودم و اطرافیانم را از بین ببرم که همین ضرر کمی برای من نیست و همیشه این را بدانم خداوند تنها قاضی و صادر کننده حکم در این جهان هستی است.

تایپ: مرزبان همسفر فاطمه

ویراستاری: همسفر شهلا لژیون هفتم 

ارسال: همسفر فاطمه مسئول سایت 

همسفران نمایندگی پاکدشت