لذت‌بردن بیشتر با اجراکردن قوانین

نهمین جلسه از دوره چهارم جلسات لژیون سردار نمایندگی نیمایوشیج بهشهر با نگهبانی همسفر نصیبه، دبیری همسفر هدی‌سادات و استادی همسفر مهناز با دستور جلسه «حرمت کنگره ۶۰، چرا رابطه کاری، مالی و خانوادگی در کنگره ممنوع می‌باشد؟» در روز دوشنبه ۴ تیر‌ماه ۱۴۰۳  ساعت ۱۵:00 آغاز به‌ کارکرد.

خلاصه سخنان استاد:

خدا را شکر می‌کنم و خوشحالم که در این مکان هستم، خدمت می‌کنم و آموزش می‌گیرم. حرمت کنگره برای اعضاء کنگره مانند رگ حیاتی بدن لازم و ضروری است. در ابتدا حرمت می‌گوید: کنگره مکان مقدس و امنی می‌باشد؛ چرا مقدس است؟ چون در اینجا افراد به رهایی می‌رسند؛ وقتی فرد مصرف‌کننده به رهایی می‌رسد،‌ دوباره احیاء می‌شود. همان‌طور که در سوره مائده خداوند فرمود: اگر فردی را احیاء کنی گویی یک جمع کثیری را احیاء کردی؛ پس این مکان خیلی مقدس است و جایی که مقدس است، لزوماً باید مکان امنی هم باشد. امن‌بودن آن در پس قوانین و حرمت‌هایی است که ما این مکان را تبدیل به مکان امن می‌کنیم. به همین منظور در کنگره ۶۰ حریم‌هایی در نظر گرفته شد. حریم و حرمت از فعل حرام گرفته شد، حرام یعنی کارهایی که نباید انجام شود.حرمت به ما یادآوری می‌کند که وقتی به کنگره ۶۰ می‌آییم این موارد را رعایت کنیم: دروغ گفتن، علیه هم سرزنش‌کردن، قضاوت‌کردن، پوشش نامناسب داشتن، الفاظ ناشایست به کار بردن، بدون اجازه راهنما تلفن دادن و تلفن گرفتن و ... . چرا حرمت دو بار خوانده می‌شود؟ چون ما انسان‌ها فراموش‌کار هستیم هر بار در اول و آخر جلسه حرمت‌ها و قوانین تکرار می‌شود که به من یادآوری کند که آمده‌ام آموزش بگیرم، کسی را مورد قضاوت قرار ندهم، سرزنش نکنم و همه نباید‌ها را حواسم باشد. اگر نباید‌‌ها را انجام ندهیم در این صورت افراد کنگره در مکان امن قرار دارند. 

 در کنگره از زمان تاسیس تا به امروز مشکلی به وجود نیامده است؛ همه این‌ها در پرتو حرمت‌هایی است که بیان شده و همه افرادی که در کنگره خدمت می‌کنند تمام تلاششان این است که این قوانین را اجراء کنند. نکته مهم دیگر اینکه اگر کسی در کنگره حرفه‌ای دارد، روابط کاری و مالی نباید انجام دهد. آقای مهندس در قوانین اعلام کردن سفر اولی‌ها نباید با هم در ارتباط باشند؛ کسی که این حرمت‌ها را رعایت می‌کند قطعاً لذت بیشتری از آموزشهای این مکان می‌برد. اگر احساس کردید از حضور در کنگره و از آموزش‌های آن لذت کافی را نمی‌برید، بدانید که روی عدم اجرای قوانین هستید؛ چون اگر کسی قوانین را اجرا کند به حال‌خوش می‌رسد و وجدانش آسوده است. تمام این قوانین به این خاطر است که همه ما در کنار هم در آرامش و صمیمیت از آموزش‌ها بهره لازم را ببریم. در ابتدا حرمت‌ها را فقط در کنگره رعایت می‌کنیم؛ ولی در ادامه کسی که آموزش می‌گیرد کم کم این حرمت‌ها را در زندگی خود اجراء می‌کند و در جمع اگر قبل از کنگره در مورد دیگران صحبت می‌کرد، و آرام آرام متوجه می‌شود که راجع به کسی در جمع صحبت نکند و چه‌قدر هم از این کار لذت می‌برد. علت حال خوبمان در کنگره اطلاع نداشتن از جزئیات زندگی دیگران و تجسس نداشتن در زندگی همسفران می‌باشد. ان‌شاءالله همه ما بتوانیم این قوانین و حرمت‌ها را اجراء کنیم تا سالیان سال در کنگره آموزش بگیریم و آرامش زندگی‌مان لحظه به لحظه بیشتر شود. از همه شما ممنونم که به صحبت‌های من گوش کردید.

مشارکت اعضاء:

همسفر سکینه:

حرمت‌ها بارها و بارها تکرار می‌شوند. شاید برای ما این سوال مطرح شود که چرا دستور جلسات باید هم در لژیون سردار، جلسه کمک راهنمایی تکرار شود؟ شاید به این دلیل باشد که در اثر تکرار، ملکه ذهنمان شود. با اینکه سالیان سال از تاسیس کنگره ۶۰ می‌گذرد، همچنان حرمت دو بار خوانده می‌شود؛ پس حتماً بسیار مهم است. به نظر من در کنگره علاوه بر اینکه جسم ما بازسازی می‌شود نفس‌مان هم باید تربیت شود و تربیت نفس قوانین خاص خود را دارد. اگر افراد کنگره را مثل گرمایی ببینیم که اگر نزدیک شویم، می‌سوزیم و اگر دور شویم یخ می‌زنیم، باید همیشه تعادل را برقرار کنیم. حرمت‌ها هم همین را می‌گویند؛ در واقع با گفتن اینکه دروغ نگو، غیبت نکن یا الفاظ ناشایست استفاده نکن، می‌خواهند به ما بگویند، نفس‌ خودت را تربیت کن و کنگره فقط  جسم را درمان نمی‌کند؛ بلکه با نفس انسان سر و کار دارد. انسان اشرف مخلوقات است و قدرت اختیار دارد؛ بنابراین با وجود تمام تلاش‌های آقای مهندس، خدمتگزاران و راهنماها، همه چیز به تصمیم و اختیار من ربط دارد که آیا می‌توانم آموزش‌ها را کاربردی کنم؟ باید تلاش کنیم که آموزش‌ها را کاربردی کنیم زیرا سود، نفع و آرامش حاصل از آن‌ها به خودمان برمی‌گردد.

همسفر فائزه:

 تنها چیزی که باعث شد، کنگره ۶۰ به مدت بیست و شش سال پابرجا بماند، رعایت کردن حرمت‌ها و قوانین می‌باشد. شاید برایمان سوال باشد که چرا قوانین‌ها سال به سال سخت‌تر می‌شوند؟ فکر می‌کنم چون شرایط سال به سال سخت‌تر می‌شود و تعداد افرادی که وارد کنگره می‌شوند بیشتر می‌شود. روزهای پنج‌شنبه در شعبه ما بیش از چهارصد نفر حضور دارند؛ تنها چیزی که باعث می‌شود مسافر یا همسفر با آن حال خرابشان یک ساعت و نیم در کارگاه بنشینند، حرمت و قوانین می‌باشد. هیچ همسفری به سمت مسافران و هیچ مسافری به سمت همسفران نمی‌آید؛ حتی اگر کار مهمی با هم داشته باشند. تمام قوانین برای این است که ما بتوانیم کنگره را پابرجا نگه داریم. با وجود اینکه آقای مهندس قوانین را در اختیار ما قرار می‌دهد؛ اما اگر من قوانین را رعایت نکنم هرگز شعبه نیمایوشیج آنقدر نظم نخواهد داشت. موضوع دیگر این است که سفر دومی‌ها پیمان می‌بندند و تا چند روز به آن وفا دارند اما بعد زیرش می‌زنند. ما زیاد پشت سر دیگران حرف می‌زنیم و این بسیار بد است‌. این که ما پشت سر همدیگر صحبت و قضاوت می‌کنیم و سپس حکم صادر می‌کنیم، بسیار بد است و باعث می‌شود حرمت‌ها شکسته شود. ما با دیدن یا شنیدن ساده قضاوت می‌کنیم در حالی‌که وقتی از حضرت علی (ع) خواسته شد تا منزلی را که در آن گناه می‌شود را ببینند، با چشمان بسته وارد شدند و گفتند: من چیزی ندیدم. سفر دومی‌ها الگوی سفر اولی‌ها هستند و بسیار ناپسند است که یک سفر اولی بگوید الگوی من فلانی بود ولی او خود رفتار مناسبی ندارد. این‌ها را رعایت کنیم و پیمان را صرفاً برای این نبندیم که نشان آن را کنار شال یا روسری خود بچسبانیم.

تایپ: همسفر عطیه و همسفر ناهید، راهنما همسفر معصومه (لژیون یازدهم)

عکس: همسفر ریحانه (مرزبان خبری)

ویرایش و ارسال: همسفر فاطمه راهنما همسفر زینب (لژیون یکم)

نمایندگی همسفران نیمایوشیج بهشهر