گروه خانواده _انسان هم صعود است و هم سقوط

سلام دوستان فاطمه هستم یک همسفر

خداوند را هزاران هزار بار شاکرم که در این چرخه ی حیات با مسیر کنگره آشنا شدم.

چقدر این وادی زیبا و عظیم است و چه بار معنایی سحرآمیزی را در خود حمل می کند، بله "صفت گذشته در انسان صادق نیست چون جاریست "

اگر به اطرافمان و به این هستی نگاه کنیم می بینیم چیزی به نام ثابت بودن وجود ندارد، همه چیز در حال حرکت و تغییر و تبدیل است، پس حیات و زندگی همیشه جاری و در جریان است و هر چیز از نقطه ای به نقطه دیگر تغییر می کند ،در واقع جذابیت و زیبایی واقعی زندگی در همین تغییرات می باشد.

انسان مانند رودخانه جاری است ،رودخانه ای که در مسیرش پر از خرده سنگ صخره های فراوان است،رودخانه ای که به‌شوق دریا با تمام قدرتش صخره های کوچک را جابه جا می کند و با کمال ابهت از صخره های بزرگ به آسانی می گذرد، این رودخانه یک هدف دارد و آن رسیدن به دریایی است که معنایش حیات است.

حال با این تمثیل درمی یابیم چنان چه انسانی صفت زشت و بدی با خود حمل می کند و یا در نقطه ای از ظلمت و تاریکی قرار گرفته باشد به دلیل همین جاری بودنش می تواند حرکت کند و برگردد و آغاز خوبی داشته باشد و در های رحمت خداوند را به روی خود بگشاید، ولی متاسفانه برخی با داشتن حس های منفی عظمت و زیبایی های آفرینش را نمی تواند ببیند و چنان این صفات در آن ها نیرومند شده و قدرت درونی آن ها را گرفته که قادر به دیدن و شنیدن انوار و اصوات الهی نمی باشند، پس برای تغییر صفت گذشته باید حس و موج گیرنده و فرستنده را تغییر داد و یا بالعکس ممکن است انسانی در جایگاه ارزشی قرار داشته باشد، اگر تلاش نکند و زحمت نکشد و از آن جایگاه مراقبت نکند، ممکن است سقوط کند، پس انسان هم صعود است و هم سقوط .

"دنیایی که ما در آن زندگی می کنیم دنیای اضداد است"و هر چیز در آن بر مبنای ضدش قابل رویت و شناخت است، مگر نه آن که برای رسیدن به هدف باید چیز هایی را به دست آورد و چیز هایی را هم از دست داد، پس برای رسیدن به روشنایی ها باید تاریکی ها را تجربه کنیم، همان گونه که برای رسیدن به عشق هم باید نفرت ها را از قلب زدود و پاک کرد و این قانونی برگشت ناپذیر است.

به طور کلی این وادی با مفهموم زیبایش به ما می فهماند که انسان با قدرت اختیاری که دارد می تواند حرکت و مسیرش را مشخص کند و بداند دیگران در مسیر زندگی او نقشی ندارند و تعیین کننده اصلی خودش می باشد، نه زمان صعودش منیت داشته باشد و نه زمان سقوط نا امید شود و امید وار باشد که راه باز گشت در هر شرایطی که باشد وجود دارد و هر روزش آغازی دوباره باشد برای استفاده از فرصت ها و جبران گذشته، پس ای انسان بدان خدا در همه حال با توست و تو نابود شدنی نیستی فقط از حلقه ای به حلقه ی دیگری یا از شکلی به شکل دیگری درمی آیی، پس هدف آفرینش همین بودن ها و وجود داشتن ها است .

امیدوارم همه شما عزیزان با الهام‌گرفتن از این وادی و تمامی آموزش ها و سی دی های کنگره همانند نهری شوید "جاری و زلال "و هیچگاه به مرداب تبدیل نشوید و با جوشش و حرکت زیبای خود در کنگره زندگی پر باری را به خود و خانواده هدیه کنید، چون وقتی حرکت می کنی هم زنده ای و هم به دیگران زندگی می بخشی.

نگارش و تایپ: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر مرضیه (لژیون یکم) 

ارسال: همسفر مهشید رهجوی راهنما همسفر مرضیه (لژیون یکم) 

گروه همسفران نمایندگی شوشتر