گروه خانواده-وادی چهارم تعیین کننده خط وخطوط ومیزان مسئولیت ها

به نام قدرت مطلق 

مشارکت همسفر ساناز

 در وادی اول تا سوم روی تفکرات خودمان کار می کنیم، که چگونه فکر کنیم، به چه چیزهایی فکر کنیم وبه چه چیزهایی اصلا نباید فکر کنیم،در واقع اشتباهات خودمان را می شناسیم وان ها را درست می کنیم، در وادی چهارم، مسائل مختلفی مطرح می شود، که مهمترین ان حس طلبکارانه بودن از خداوند، دوستان وخانواده و.... را اصلاح می کنیم واز حالت حق به جانب بودن، دست می کشیم ومتوجه می شویم که انسان با اختیاری که دارد، بدون هیچ گونه زور وجبری خودش مسیرش را انتخاب می کند ودر مسیر قرار می گیرد و تمام عواقب ومسئولیت های ان مسیر به عهده خودش است ، پس بهتر ودرست تر تصمیم می گیرد ودر انتخاب های خودش همه جوانب را بررسی می کند، زیرا متوجه می شود که اگرامروز دچار مشکلی هست به علت تفکرات وتصمیم های اشتباه وبی مسئولیتی خودش در گذشته بوده است، پس مشکل را واقع بینانه می پذیردوسعی وتلاش می کند تا بهترین شکل ممکن ان راحل کند، چون خداوند با دادن دو سلاح ارزشمند به انسان، که همان اختیار وپذیرش مسئولیت حیات خویش است،به انسان کمک می کند تا از تاریکی خارج شود وبه سمت روشنای حرکت کند تا به صلح همراه با ارامش برسد. ه 

مشارکت همسفر نازنین

تا قبل از ورودم به کنگره، اگر به مشکلی بر می خوردم بدون هیچ گونه فکر کردن، همه تقصیرها رو گردن مسافرم می انداختم ومرتب از همه چی شاکی بودم ودائما از خدا می پرسیدم چرا من؟! ما انسان ها ذاتا موجوداتی فراموشکار هستیم وقتی که همه چیز بر وفق مرادمان است ومشکلی نداریم، خدا خوب است ، ولی همین که اوضاع بهم می ریزد ودچار مشکل می شویم؛ مرتب این سوال را تکرار می کنیم چرا من؟ چرا من دچار این مشکل شدم؟ 

خدا می گوید: من همیشه نسبت به تو رئوف بودم، بیشتر جاها هواتو داشتم، با عدالت با تو رفتار کردم، توی بنده به خودت نگاه کن که در چه مسیری هستی. 

من وهمسرم یاد گرفتیم که با شاگردی کردن، منظم بودن، اموزش ها رو بگیریم، سر ساعت در جلسات حاضر باشیم وبا فرمانبرداری کردن، بتوانیم بهتر مشکلاتمان را حل کنیم، تا به حال خوب برسیم، امروز من متوجه شدم که برای این که حال ام خوب باشد وبتوانم زندگی ارامی داشته باشم، باید مسئولیت کارهایم راقبول کنم واز خداوند هیچ وقت طلبکار نباشم، چون اگر من مشکلی دارم مقصر اول واخر خود من هستم. 

مشارکت همسفر انسیه

من دوست دارم تجربه شخصی خودم را از این وادی؛ که دادن مسئولیت به خداوند سلب مسئولیت از خویش است را با شما به اشتراک بگذارم، من چند سال پیش برادم مریض ودر بیمارستان بستری شد، من روز وشب کارم شده بود دعا کردن وطلبکارانه از خدا می خواستم که حال برادرم را خوب کند وفکر می کردم چون مداوم دعا می کنم، خدا هم حتما باید به حرف من گوش کند، بعد مدتی برادرم فوت کرد، ومن که انتظار چنین اتفاقی را نداشتم، خیلی پریشان وناراحت وافسرده شدم و از خدا می پرسیدم چرا برادرم را خوب نکردی؟! 

پس از ورودم به کنگره، متوجه اشتباه کارم شدم، چون واقعا خدا را نمی شناختم ودرخواستم بسیار طلبکارانه بود. امروز که خدا را بهتر می شناسم، دیدم ونگاه ام عوض شده است وبا امید بیشتری به زندگی ادامه می دهم. 

مشارکت همسفر معصومه

وادی چهارم تکمیل کننده سه وادی قبل است، با وادی اول تفکر کردن را آموختم، با وادی دوم فهمیدیم که هر کدام از ما برای هدفی خلق شده ایم و در وادی سوم یاد گرفتیم که فقط خودمان می توانیم به خودمان کمک کنیم، وامروز که در وادی چهارم هستیم؛ مسئولیت از سوال کردن می اید، از همان ابتدا از ما سوال شد وبعد راهی این سفر شدیم وبعد خداوند با دادن اختیار به انسان این فرصت را به اوداد که خودش راه اش را انتخاب کند. همه چیز بستگی به شناخت انسان از خودش دارد، وقتی که این شناخت کامل شد وانسان قدرت تشخیص اش بالا رفت، بهتر می تواند خواسته های نامعقول را از معقول تشخیص بدهد، مسئولیت پذیرش بالا می رود وبهتر تصمیم می گیردوکمر دچار مشکل می شود. 

تایپ وارسال: همسفر ساناز راهنمای لژیون اول

همسفران نمایندگی کیش