کنگره مکان مقدس و امنی میباشد که هر شخصی با ورود در این مکان باید حرمت آن را حفظ نماید. دروغ گفتن، علیه شخصی سرزنش کردن، حرف یکدیگر را قطع نمودن، الفاظ ناشایست بیان کردن، در جلسه بدون اجازه سخن گفتن، بحث سیاسی نمودن، بدون اطلاع و هماهنگی هر گونه پولی را دریافت و پرداخت کردن، هر گونه وجهی را در قالب قرض یا وام به هر شخصیت حقیقی و حقوقی پرداخت کردن، از لباس و پوشش نامناسب استفاده کردن، بدون مجوز راهنما تلفن دادن یا تلفن گرفتن و یا هر گونه ارتباطی بیرون از کنگره برقرار نمودن، از موارد ضدارزشی و ضداخلاقی است. بر تمام اعضا فرض است که حریم فوقالذکر را محترم شمارند و بر مسئولین واجب است که از وقوع این اعمال جلوگیری نمایند. در ضمن خواهشمند است با سهلانگاری و عدم مراقبت از لوازم شخصی خود، فضای امن کنگره را ناامن و مسموم نفرمایید. حال این سؤال پیش میآید، کسانی که حتی قادر نیستند از لوازم، کیف یا موبایل شخصی خودشان مراقبت کنند چگونه میتوانند از زندگی خود مراقبت نمایند. «نگهبان کنگره ۶۰»
حرمت کنگره ۶۰ از اهمیت بالایی برخوردار است، زیرا در ابتدا و انتهای جلسه خوانده میشود و هر یک از اعضا موظف میباشند به حرمت و قوانین وضع شده احترام بگذارند. با دقت در متن حرمت کنگره درمییابیم که تکتک فرامینی که در حرمت کنگره بیان شده همه اعمال سالمی هستند که اگر با تمام وجودمان آنها را باور داشته باشیم و به انجام آنها پایبند باشیم به مرکز این گردباد سبز و خوشآهنگ کنگره وصل خواهیم شد. آقای مهندس میگویند از روزی که کنگره ۶۰ تأسیس شد اول حرمت را نوشتم. در قرآن هم داریم گمان بد نبریم، در امور دیگران تجسس نکنیم، غیبت نکنیم و... من کاری را که نسبت به شماها انجام دادم در آموزشها آدرس خودتان را به خودتان دادم چون ما گمشدهایم، در جهان اعتیاد چهکار میکردیم با آن افکار و اندیشه، راه را گمکرده بودیم باید اول خودمان را پیدا کنیم. به افراد آدرسهایشان را میدهیم و خودشان موظف هستند پیدا کنند، حتی مسئولیت خودمان را به خداوند هم واگذار نمیکنیم. وقتی که حرمت کنگره را در نظر میگیریم متوجه میشویم که ادبیاتش بهصورت زیرکانهای مطرح شده است. حرمت در کنگره ۶۰ یعنی جایی که قرار است در انتهای کار، درمان صورت بگیرد و این را وقتی در جاهای دیگر بررسی میکنیم برای درمان شدن، یک سری قوانینی وجود دارد که هر فردی میبایست به آن پایبند باشد. در علم روانشناسی میگوییم درمانگر باید فردی قابلاعتماد باشد تا من به آن اعتماد کنم. در کنگره ۶۰، راهنما فردی قابل اعتماد است و باید به حرفهایش گوش کنیم.
یک پارامتری در روانشناسی وجود دارد که درمانگر را در جای کسی قرار میدهد که قرار است به من کمک کند ولی در کنگره افراد میگویند راهنما میتواند به ما کمک کند. وقتی که اینها از همان اول به درمانگر ایمان پیدا کردند در واقع به این ایمان پیدا میکنند که میتوانند درمان بشوند. پارامتری که در روانشناسی و درمان در نظر میگیریم موضوع دروغ است، وقتی که ما در یک مجموعهای دروغ بگوییم این کار باعث میشود اذهان درمانگر نسبت به ما عوض شود و نظم آن فضای درمان بههم میخورد. پارامتر بعدی انضباط است؛ اینکه وقتی من در یک گروه هستم نباید با آنها رابطه مالی و غیر درمانی داشته باشم چون این کار باعث میشود از هدف اصلی که درمان است غافل شوم. همه اینها دقیقاً در کنگره توسط آقای مهندس به عنوان حرمت مطرح گردیده و وقتی شخصی این را رعایت میکند بدون شک به درمان میرسد. در بحث حرمت، نکاتی که مطرح شده حتماً باید رعایت شود تا یک جمع در کنار یکدیگر کاری را پیش ببرند یا یک کار مثبت انجام بدهند. در این رابطه شاید کلیدیترین چیزی که ما با آن برخورد کردیم بحث مسائل مالی بوده، یکی از بیمارانی که برای درمان به مرکز ما مراجعه کرده بود اتفاقی صحبتی را شنید که شخصی مقداری ارز نیاز داشت و این فرد به خاطر اعتمادی که به ما داشت داوطلب شد که این پول را تهیه کند، سریع و در مدت نیم ساعت این ارز را تهیه کرد و به فرد داد و این فرد نتوانست پول را پس بدهد و کار به جایی کشید که از پروسه درمان دور شدند. رعایت کردن حریم یک مجموعه و نفراتی که در آن مجموعه حضور دارند چیزی است که باید رعایت گردد تا مجموعه بتواند کار عادی خودش را انجام دهد.هر چیزی یک حریم و فاصلهای دارد حتی کره زمین که یک حریم و یک جَوّ دارد بهنام «لایه ازون» که اگر کسی به آن نزدیک شود، پودر میشود.
این حرمت از همان حریم و احترام میآید. ما میگوییم کنگره مکان مقدس و امنی است؛ مقدس برای چیست؟ برای اینکه انسانها را از مسائل ضد ارزشی بهطرف ارزشها میبرد. امن است برای اینکه هرکسی که میآید، باید در آن احساس امنیت بکند. نوشتار حرمت، تنها نوشتهاست که در تمام جلسات کنگره ۶۰، دو مرتبه خوانده میشود. در این نوشتار، بایدها و نبایدهای لازم برای فردی که در جلسات شرکت میکند را مطرح کرده و گفته میشود که: کنگره مکان مقدس و امنی است که هر شخص با ورود به این مکان، باید حرمت آن را حفظ نماید. اینکه شخصی به کنگره آمده و میخواهد از شرایط و امکانات موجود در این مکان استفاده کند و خواستارِ درمان است باید این قوانین را رعایت کند. یکسری قواعد اخلاقی و بحثهای جهانبینی که جزء سه ضلع مثلث درمان است هم به او گوشزد میکند که باید مورد توجه قرار بدهد. اگر من دروغ بگویم و یا به کسی تهمتی بزنم و یا قواعدی که تحت این عنوان مطرح میشود را رعایت نکنم به همه و از جمله خودم آسیب وارد میکنم. احترام گذاشتن به مافوق، حتی نگهداری از لوازم شخصی خودم در محیط کنگره بر عهده خودم است و اگر رعایت نکنم، کیان و سلامت کنگره را به نحوی زیر سوأل میبرم. نکتهای که وجود دارد این است که رعایت حرمت و آموزش حریمگذاری در کنگره ۶۰، در کنار مِتُد درمان، یکی از وجوه تمایزی است که کنگره نسبت به NGOهای دیگر دارد.افرادی که برای درمان به کنگره ۶۰ مراجعه مینمایند و در ابتدای سفر اول هستند، بدون اجازه راهنمای خود، حتی نمیتوانند تلفن دیگر اعضای لژیون یا کنگره را داشته باشند.
اعضای کنگره، بیرون از کنگره، ارتباطی با یکدیگر ندارند و هیچگونه رفت آمد خانوادگی نیز ندارند. حتی اعضای قدیمی کنگره، آدرس محل سکونت یا کار یکدیگر را دقیقاً ندارند و رفتوآمدی نیز ندارند. رابطه کاری و شغلی نیز از مواردی است که جزو حرمت میباشد و برقراری آن خصوصاً در سفر اول میتواند بسیار آسیبزننده باشد.بنابراین حرمت کنگره ۶۰، برای ما محدودکننده نیست، بلکه نگهدارنده و محافظتکننده ما در برابر آسیبهاست. رعایت حرمت کنگره برای همه است، جدید و قدیم ندارد. هر کس در هر جایگاهی که هست رعایت حرمت کنگره ۶۰ برای او الزامیست. همانگونه که نگهبان کنگره در نوشتار حرمت اشاره نمودهاند که بر تمام اعضا فرض است که حریم فوقالذکر را محترم شمارند.
تهیه و ارسال: همسفر هانیه(خدمتگزار سایت)
همسفران نمایندگی ارومیه
- تعداد بازدید از این مطلب :
57