آرامش و لذت بردن در کنگره همراه با رعایت حرمتها

همه ما باور داریم که وقتی اعتیاد وارد یک زندگی می‌شود همانند نارنجکی است که تمام اعضاء خانواده را نشانه می‌گیرد و نه‌تنها جسم، روان (خلق‌وخو) و جهان‌بینی (تفکر و اندیشه) فرد مصرف‌کننده را از تعادل خارج می‌کند؛ بلکه به دلیل ناآگاهی و ندانستن، ترکش‌های اعتیاد اعضاء خانواده او را هم از تعادل خارج می‌کند. حال مسافر (مصرف‌کننده) و همسفر (اعضاء خانواده او) با ورود به کنگره 60 و پیدا کردن مسیر درمان، نیازمند یک مکان بسیار آرام و امن برای پرداختن به خود و ترمیم زخم‌های اعتیاد می‌باشند.

کنگره برای فراهم کردن این مکان امن مواردی را تحت عنوان حرمت کنگره 60 قرار داده و بر تمامی اعضاء واجب کرده که این حرمت‌ها را محترم شمارند تا افراد بتوانند در پرتوی رعایت این قوانین، آموزش‌ها را فراگرفته و به درمان، حال خوش و یک زندگی آرام برسند. در دستور جلسه این هفته می‌خواهیم بدانیم، حرمت‌ها چه هستند، چرا این‌قدر مهم هستند، چرا در هر کارگاه آموزشی دو بار خوانده می‌شود، چرا وقتی توسط نگهبان جلسه قرائت می‌شود؛ باید سکوت کنیم، چرا موقع خواندن آن‌ها نباید حرکت کنیم و ... بهترین و صحیح‌ترین جواب برای این سؤالات سی دی آقای مهندس در این رابطه و سخنان ایشان هرساله در لایو روزهای چهارشنبه هست؛ اما من هم به‌اختصار با توجه به آموزش‌های آقای مهندس اشاره‌ای کوتاه به این موارد دارم.

در نوشتار حرمت کنگره 60 داریم که کنگره مکان مقدس و امنی هست که هر شخص با ورود به آن، باید حرمت آن را حفظ نماید. مقدس بودن کنگره به دلیل این است که انسان‌ها در این مکان از ضد ارزش‌ها به سمت ارزش‌ها و از تاریکی‌ها به سمت روشنایی‌ها سوق داده می‌شوند و رعایت همین حرمت‌ها ضامن امن بودن آن هست. دروغ گفتن، وقتی مسافری مواد مصرفی خود را به راهنما صادقانه نمی‌گوید در سفر او اختلال ایجاد می‌شود یا وقتی همسفری که مصرف سیگار یا قلیان و ... دارد در ابتدا نمی‌گوید بعد برای او گفتن این موضوع سخت می‌شود. علیه شخصی سرزنش کردن، حرف یکدیگر را قطع نمودن، الفاظ ناشایست به کار بردن، در جلسه بدون اجازه سخن گفتن، همه این‌ها مواردی است که ارتباطات ما را به هم می‌ریزد و باعث می‌شود بین انسان‌ها کینه و فاصله به وجود بیاید.

بحث سیاسی نمودن، ما در کنگره بحث سیاسی نمی‌کنیم؛ چون کار ما نیست، کار ما درمان اعتیاد است. افراد با عقاید مختلف وارد کنگره می‌شوند وقتی بحث سیاسی انجام دهند باهم دشمن می‌شوند. از لباس و پوشش نامناسب استفاده کردن، در کنگره برای این‌که افراد نه به خودشان آسیبی وارد شود و نه به کنگره 60 آسیبی بزنند و باعث شوند که همیشه درب کنگره به روی انسان‌های نیازمند بازبماند، باید از پوشش مناسب استفاده کنند. مسافران از پیراهن سفید آستین‌بلند و شلوار مناسب و همسفران هم از پوشش مناسبی که عرف جامعه است استفاده می‌کنند.

بدون اطلاع و هماهنگی هرگونه پولی را دریافت و پرداخت کردن، هرگونه وجهی را تحت عنوان قرض یا وام به هر شخصیت حقیقی یا حقوقی پرداخت کردن یا هرگونه ارتباطی بیرون از کنگره برقرار نمودن؛ شاید برای افرادی که تازه‌وارد کنگره می‌شوند این سؤال پیش بیاید که به همدیگر قرض دادن و کمک مالی به یکدیگر داشتن و بیرون از کنگره با همدیگر ارتباط داشتن از موارد خداپسندانه و ارزشمند است؛ چرا در کنگره ضد ارزش محسوب می‌شود؟ تمام مواردی که در حرمت کنگره 60 عنوان‌شده است مواردی است که در طی سال‌ها تجربه کسب‌شده است. وقتی افراد در کنگره باهم ارتباط کاری، مالی یا فامیلی برقرار می‌کنند دیگر حساب افراد با همدیگر صفر نیست و انتظارات، توقعات و ... به وجود می‌آید و هدف و تمرکز از روی درمان برداشته می‌شود و انرژی افراد صرف کارهای دیگر می‌شود. اصلاً این دو باهم جور در‌نمی‌آید که من بگویم من هم می‌خواهم در کنگره به حال خوش برسم و هم می‌خواهم به دیگران پول قرض بدهم یا از دیگران قرض بگیرم یا به خانه هم برویم، یا برای هم کار پیدا کنیم یا با همدیگر مسافرت برویم و ...

بنابراین آنچه در کنگره 60 برای ما ضرر دارد و ما را از مسیر درمان دور می‌کند در حرمت کنگره 60 آورده شده است. این‌ها قوانین داخلی فی‌مابین اعضاء و به نفع اعضاء هست و همین‌ها است که باعث شده ما بیشترین انرژی را از همدیگر در کنگره دریافت کنیم و تجربه نشان داده است که کسانی که حرمت‌های کنگره را جدی می‌گیرند از ماندگاران در کنگره می‌شوند و بیشترین دریافت‌ها را از کنگره 60 دارند و ناب‌ترین حس‌ها را در کنگره تجربه می‌کنند و بالعکس افرادی که رعایت حرمت‌ها را جدی نمی‌گیرند؛ به‌طور اتوماتیک از سیستم کنگره طرد می‌شوند.

کسانی که به کنگره 60 ایمان و باور دارند اگر جایی کسی از آن‌ها خواست که حرمت‌ها را زیر پا بگذارند توان نه گفتن رادارند و به‌راحتی نه می‌گویند. بیش‌ازحد به هم نزدیک نمی‌شوند و فاصله‌ها را رعایت می‌کنند، هر سؤال غیرمتعارفی از هم نمی‌پرسند؛ مثلاً خانه‌ات کجاست؟ شغلت چیست؟ درآمدت چه قدر است و ...؛ زیرا سؤالاتی از این قبیل خیلی آهسته و آرام و ناخواسته ما را به سمت رعایت نکردن قوانین و دور شدن از آموزش‌ها و کنگره می‌برد؛ پس متوجه می‌شوم که در کنگره فقط راه رفتن مهم نیست، چگونه راه رفتن هم مهم است؛ این‌که چگونه حرکت کنم در کیفیت سفر من و حال خوش من خیلی مهم است. آیا با رعایت حرمت‌ها برای خودم از کنگره بهشتی می‌سازم که هرلحظه از حضور در آن احساس آرامش و لذت دارم یا با بی‌توجهی و اهمیت ندادن به حرمت‌ها برای خودم از کنگره مکانی می‌سازم که هرلحظه با ورود در آن استرس، اضطراب، ناآرامی و ... وجود من را فراگیرد حال انتخاب با خود من است.

نویسنده: راهنما همسفر زهره
تایپ و ارسال: راهنما همسفر زهره (لژیون یکم)
همسفران لژیون بندرعباس