وادی چهارم و تاثیر آن روی من

جلسه پنجم از دوره بیست‌و‌یکم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی پاکدشت با استادی راهنما محترم مسافر حمید، نگهبانی مسافر حسن و دبیری مسافر حسن با دستور جلسه "وادی چهارم و تاثیر آن روی من" چهارشنبه 30 خرداد 1403 ساعت 17 آغاز به کارکرد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان حمید هستم مسافر
دیروز به این موضوع فکر می‌کردم که خداوند اِذن ورود به کنگره را به هرکسی نمی‌دهد و به اطرافیان خود نگاه کردم که هنوز خیلی‌ها در تاریکی و اوج اعتیاد هستند و اِذن ورود به کنگره را پیدا نکردند. امیدوارم که این جایگاه باعث شود در زندگی و کار خود به موفقیت برسم. زمانی که یک تازه‌وارد به کنگره می‌آید اولین چیزی که آموزش می‌گیرد صورت‌مسئله اعتیاد است. روز اول وقتی‌که صورت‌مسئله اعتیاد را برای من باز کردند متوجه شدم که راهی وجود دارد. در ادامه با مسئله جهان‌بینی سروکار داریم و اولین چیزی که یاد می‌گیریم مثلث درمان اعتیاد جسم، روان و جهان‌بینی است. مثلث درمان به‌واسطه روش دی اس تی و شربت اوتی آن دیدگاه مصرف‌کننده مرا تغییر می‌دهد، از یک شخصی تبدیل به شخص دیگر می‌شوم. انگار شخص جدیدی متولد می‌شود. آقای مهندس می‌فرمایند که درمان یعنی این‌که یک مصرف‌کننده شیشه در لابراتوار شیشه‌کار کند و مصرف نکند یا یک فرد تریاکی در انبار تریاک به‌راحتی خوابش ببرد. در کنگره می‌گویند که درمان فوق ترک است و تعادل فوق درمان است. این خیلی مهم است که من با درمانم به تعادل برسم، زمانی که به تعادل برسم می‌توانم به زندگی با کمترین کنش و کمترین اسطحکاک برسم. من باید قبل از آمدنم به کنگره با بعد از آمدنم به کنگره فرق داشته باشد. فقط این نباشد که مواد مصرفی‌ام را قطع کنم و بروم، باید اخلاق، رفتار، کردار و منش را تغییر بدهم. این‌که در کنگره آدم منظمی و مرتبی هستم و به‌موقع می‌آیم، این به‌واسطه قوانین کنگره برای من اتفاق می‌افتد. ولی این‌که بیرون از کنگره این کارها را انجام بدهم خیلی اهمیت دارد. وادی‌ها ستون و پایه جهان‌بینی است. وادی یکم تا وادی چهارم، وادی تفکر است و به ما تفکر کردن را آموزش می‌دهد که به چه چیزهایی فکر کنیم و به چه چیزهایی فکر نکنیم. فرق تفکر کردن بافکر کردن این است که در تفکر کردن باید به یک موضوعی 360 درجه فکر کنم اما فکر کردن، می‌توانم به چند تا مسائل هم‌زمان فکر کنم. در وادی دوم، مسئله پوچی و ناامیدی را مطرح می‌کند. مثال یک کرم را می‌زند که در هستی یک مسئولیتی دارد چه برسد به ما که اشرف مخلوقات هستیم. وادی سوم تنها وادی است که کلمه دستوری باید دارد. باید دانست که هیچ موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش فکر نمی‌کند؛ یعنی من باید تمام مسئولیت‌های خودم را خودم بر عهده بگیرم. زمانی که مسئولیت کارهایم را خودم بر عهده بگیرم و بر گردن دیگران نیندازم، اینجا ممکن است سؤالی پیش آید که در اینجا خداوند کجاست؟ دقیقا اینجا وادی چهارم مطرح می‌شود. خداوند از رگ گردن هم به ما نزدیک‌تر است. مشکلات روحی، جسمی، فیزیکی و از کار انداختن سیستم ایکس با مصرف مواد مخدر و... این‌ها همه مشکلات ما است چون زمانی که خداوند انسان را خلق کرد به‌واسطه اختیاری که به انسان داده شد، انسان بر سر یک دوراهی قرار می‌گیرد. یکی راه کژی و پلیدی و دیگری راه درستی و راستی است. زمانی که در صراط مستقیم قرار بگیریم و اولویت تمام خواسته‌هایمان درمان اعتیاد باشد قطعاً خداوند ما را یاری خواهد کرد.

عکاس: مسافرمحمود لژیون 11

تایپ و ارسال کننده: مسافر محمود لژیون 14