سعی و تلاش خودمان

جلسه یازدهم از دوره دهم سری کارگاه‌های لژیون ویلیام وایت کنگر ۶۰ نمایندگی چرمهین ویژه مسافران بااستادی راهنما سعید چنگانیان با دستور جلسه " وادی چهارم و تأثیر آن بر روی من و عبور از سد خونی مغز " سه‌شنبه 29 خرداد 1403 ساعت 15:30 آغاز بکار کرد. 

دستورجلسه اول:

اگر بخواهیم این وادی و نقش آن را کامل متوجه بشویم باید از وادی اول شروع کنیم و مروری کوتاه بر روی آنها داشته باشیم وقتی یک مسافری که تازه وارد کنگره می‌شود و وادی اول را مطالعه می‌کند کم‌کم شروع به تفکر کردن می‌کند متوجه می‌شود خیلی از چیزها را از دست داده و یا در حال از دست دادن می‌باشد و احساس ناامیدی به سراغش می‌آید بلافاصله وادی دوم جایگاه و ارزش خودش را نشان می‌دهد وشخص را از حالت ناامیدی خارج می‌کند سپس شخص یک حالت و روحیه طلبکارانه پیدا می‌کند و انتظار دارد دیگران این مشکل او را حل کنند و مسئولیت درمان اعتیادش را به عهده دیگران می‌گذارد که وادی سوم با قاطعیت کامل می‌گوید باید دانست هیچ موجودی به میزان خود انسان برای خویشتن خویش فکر نمی‌کند و به ما یاد می‌دهد که خودت خراب کردی خودت هم باید درستش کنی اینجاست که ناخودآگاه به یاد خدا می‌افتد و با خودش می‌گوید خدا باید من را از اعتیاد نجات بدهد و به نوعی مسئولیت درمان خودش را به خدا می‌سپارد ولی وقتی وارد وادی چهارم می‌شويم که می‌گوید در مسائل حیاتی به خداوند مسئولیت دادن یعنی سلب مسئولیت از خویش است .تا ما خودمان تلاش نکیم خداوند هم کمکی به ما نخواهد کرد چون خداوند به هیچ وجه نخواسته که بندگانش به سمت تاریکی‌ها بروند و بر حسب نیروهایی که در وجود انسان قرار داده گفته است که راه خودت را خودت انتخاب کن.

دستور جلسه دوم :

عبور از سد خونی مغز، انرژی توسط خون از قلب حرکت می‌کند و به شاخه‌های مختلف تبدیل می‌گردد و به سلول‌ها می‌رسد.مغز شامل دو قسمت عمده است:نورون‌ها، سلول‌های گالیا، وظیفه نورون‌ها، انتقال اطلاعات است و سلول‌های گالیا، کارشان فقط ساپورت کردن سلول‌های دیگر است. نورون‌ها ده برابر از گالیاها بزرگ‌ترند ولی ازنظر اشغال کردن جا، باهم برابرند. در سیستم مغز، مهره‌داران لایه‌ای وجود دارد به نام سد خونی. سد خونی همان نگهبانان قلعه هستند. هر خونی که قرار است به مغز برسد باید از این سد عبور کند. سلول‌های این سطح آن‌قدر به هم چسبیده است که هر چیزی نمی‌تواند از آن عبور کند. اگر آلودگی به هر طریقی وارد مغز شود، سلول‌های مغز نمی‌توانند آن را از بین ببرند فقط از تکثیر آن جلوگیری می‌کنند. آن آلودگی در مغز می‌ماند! سلول‌های مغز آن‌قدر به هم چسبیده است که هیچ مولکولی نمی‌تواند از آن عبور کند، مگر مولکول‌های ذره‌بینی مثل اکسیژن، دی‌اکسید کربن، یا مولکول‌های قابل‌حل در چربی مویرگ‌های مغزی، مواد روان‌گردان این قابلیت رادارند که از سد خونی مغز عبور کنند.

تایپ مسافر باقر

ویرایش و ارسال :مسافر عسگر