غول چراغ جادو

چهاردهمین جلسه از دوره بیست وچهارم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره 60 نمایندگی حسنانی با دستور جلسه «وادی چهارم (در مسائل حیاتی به خداوند مسئولیت دادن؛ یعنی سلب مسئولیت از خویشتن) و تأثیر آن روی من» با استادی راهنمای تازه‌ واردین همسفر سمیه، نگهبانی همسفر زهرا و دبیری همسفر فرزانه در روز سه‌شنبه بیست‌ونهم خرداد 1403 ساعت 16:00 آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

وادی‌ها این‌گونه شروع می‌شوند که گویی مسیری را نشانه‌گذاری کرده‌اند. آقای مهندس 14 مرحله یا پله را برای شناخت انسان به نگارش در‌آورده‌اند تا برای شناخت خود و خدا از آن‌ها استفاده کنیم. وادی اول می‌گوید؛ باید با تفکر به موجودیت خود پی ببریم، وادی دوم می‌گوید: ما بیهوده آفریده نشده‌ایم و در وادی سوم بیان می‌کند؛ خویشتن خویش را موردبررسی قرار دهیم و بستگی به برداشت خودمان دارد که چقدر آموزش گرفته باشیم و چه برداشتی داشته باشیم. وادی چهارم عنوان می‌کند؛ در مسائل حیاتی به خداوند مسئولیت دادن یعنی؛ سلب مسئولیت از خویش که طبق آموزش‌های کنگره باید مسئولیت حیات خود را بپذیریم. بسیاری از اعمالی که انجام می‌دهیم به‌صورت ناخودآگاه است و در مسیر زندگی اتفاقات بی‌شماری می‌افتد تا مورد آزمایش قرار بگیریم و با گذراندن این آزمایش‌ها در مسیر ارزش‌ها به پله دیگر صعود کنیم یا در مسیر ضد ارزش‌ها، یک پله سقوط کنیم.

در این وادی در مورد نفس اماره، نفس لوامه، نفس مطمئنه و مراتب آن صحبت می‌شود. نفس اماره، امر کننده است و طیف نفس حیوانی را داراست. نفس لوامه، نفس سرزنش‌کننده است و این نفس نیز طیف‌های مختلفی دارد، ممکن است شخصی با یک دروغ خود را سرزنش کند؛ اما شخص دیگر با انجام دادن یک قتل خود را سرزنش کند. نفس مطمئنه از اطمینان می‌آید و شخص هر عملی که انجام می‌‌دهد در صراط مستقیم است و این‌ها مطالبی است که سبب شناخت و آگاهی نسبت به خود انسان می‌شود و زمانی که خود را بشناسیم، خدا را نیز بهتر می‌شناسیم. در این وادی می‌گوید: ما گاهی خداوند را مانند غول چراغ جادو می‌بینیم تا هر زمان بخواهیم بدون تلاش، آرزوهای ما را برآورده کند؛ اما باید بیاموزیم که دنیا یک سیستم است؛ وقتی خواسته معقول باشد و در جهت آن حرکت کنیم قطعاً خداوند هم به ما کمک خواهد کرد و وقتی خداوند را بشناسیم جهت ما هم مشخص می‌شود.

آقای مهندس یک‌سری نکات و یک سی‌دی آموزشی راجع‌ به دعا کردن ارائه کرده‌اند. ما در آخر جلسه دعا می‌خوانیم و فقط روی یک خواسته تمرکز می‌کنیم؛ اما چرا این نکته هر هفته در کنگره تکرار می‌شود؟ زیرا ما باید روی هدفی که می‌خواهیم انجام دهیم تمرکز کنیم تا صد درصد به آن برسیم؛ اما خیلی مواقع ما هدفی داریم که نامعقول است و حتی اگر هر هفته در جلسات دعا کنیم، ممکن است این اتفاق نیفتد؛ به‌طور مثال من می‌خواهم یک کار بزرگی انجام دهم، به کره ماه بروم، در طول یک سال، تحصیلات عالی داشته باشم یا می‌خواهم که مصرف‌کننده‌ام دوماهه در اینجا درمان شود. اکثراً افرادی که به قسمت تازه‌‌ واردین مراجعه می‌کنند، می‌خواهند این اتفاق سریع بیفتد؛ اما طبق آموزش‌های کنگره کسی که چنین اتفاقی برای او افتاده، باید مسئولیت خود را قبول کند و در جهت آن حرکت کند که به خواسته‌ خودش برسد، حالا خواسته‌اش هر چیزی که باشد، باید کم‌کم این اتفاق بیفتد.

نتیجه‌ای که من از این وادی می‌گیرم و طبق فرمایش آقای مهندس "ما هر عملی که انجام می‌دهیم مانند بذری است که می‌کاریم و درنهایت آن را درو می‌کنیم" باید مسئولیت اعمال خود را بپذیریم و آن را به دیگران واگذار نکنیم. گاهی اوقات از خانواده و از همه انسان‌ها شکایت داریم که چرا در این خانواده به دنیا آمده‌ایم و چرا فلان اتفاق افتاد؟ چرا من درگیر اعتیاد هستم و چرا فلان شخص رها شد و من هنوز رها نشده‌ام؟ و... من وقتی اتفاقی برای مسافرم می‌افتد، می‌گردم تا این گره را در خود پیدا کنم؛ وقتی گره را پیدا کنم ناخواسته در مسافرم هم تغییر ایجاد می‌شود. زمانی‌که مسئولیت اعمال خود را بپذیریم و در صراط مستقیم حرکت کنیم حتماً خداوند هم به ما یاری می‌رساند و این را به ما وعده داده است؛ زیرا از رگ گردن به ما نزدیک‌تر است، شاید بارها این جمله را شنیده باشیم؛ اما درک نمی‌کردیم، حالا با آموزش‌های کنگره این جمله برای ما ثابت‌شده است.

اتمام دوره ایجنت خانم زهره و معرفی ایجنت جدید:

انتخاب نگهبان و دبیر دوره جدید

تقدیر از نگهبان دوره قبل

تقدیر اتمام دوره راهنمای تازه‌واردین

نفرات برتر آزمون دوره قبل

رهایی ۳۰ سی‌دی همسفر اسراء و همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر پریسا

تایپ: اعضاء خدمتگزار سایت
عکاس: مرزبان خبری همسفر مریم
ویرایش: خدمتگزار سایت همسفر احسانه (لژیون هفتم)
ارسال: همسفر سارا (لژیون ششم)
همسفران نمایندگی حسنانی