مسئولیت یعنی مسؤل بودن در برابر هر چیزی که فکر می‌کنیم

دومین جلسه از دوره هفتم کارگاه‌های آموزش خصوصی کنگره ۶۰ ویژه همسفران نمایندگی باغستان کرج به استادی همسفر لیلا رهجو همسفر نیره، نگهبانی همسفر معصومه و دبیری همسفر فهیمه با دستور جلسه «وادی چهارم (در مسائل حیاتی به خداوند مسئولیت دادن یعنی سلب مسئولیت از خویشتن) و تأثیر آن روی من» روز سه‌شنبه ۲۹ خردادماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۶:۰۰ برگزار شد.

خلاصه سخنان استاد:

خداوند بزرگ را شاکر و سپاسگزارم به واسطه مسافرم با این مکان سراسر نور، عشق، ایمان و محبت آشنا کرد. از راهنمای خود خانم نیره که مسولیت و اداره  جلسه را به من سپردند و از ایجنت، نگهبان و دبیر جلسه تشکر می‌کنم.

دستور جلسه در مورد مسائل حیاتی مسؤلیت دادن به خداوند یعنی سلب مسئولیت از خویشتن، در وادی سوم یاد گرفتم که تمام کارها را خودم انجام بدهم، هیچ کس غیر از من به فکر من نیست.

شروع وادی چهارم مسؤل بودن را به من یاد می‌دهد، با تمام وجودم کارهای خوب و بدی که انجام می‌دهم باید خود من  مسئول کارها باشم و مسؤلیت را گردن پدر، مادر، خانواده حتی خداوند نگذارم، چون تمام کارهای خوب و بد به خود من ربط دارد، خود من باید مسائل مشکلات و مسائل زندگی خود را برعهده بگیرم.

یک زمانی ۲۶ سال زندگی کردم و تخریب‌هایی که در ۲۶ سال به من وارد شد آدمی نبودم گله و شکایت کنم، بیشتر از خودم شاکی بودم تا از دیگران، همیشه می‌گفتم چه انتخابی، چه زندگی بود حالا مشکلات یکی پس از دیگری، ولی کلاً سعی می‌کردم با صبوری مشکلات خود را تا آن‌جایی که می‌توانم حل کنم و آن‌جایی که نمی‌توانستم گله‌مند، ناراحت، شاکی از خودم می‌شدم، اما یک تلنگر خیلی خوب مادرم به من زد، این همه گله‌ و شکایت از خودت اصلا کار درستی نیست، قبل از اینکه گله و شکایت کنی از خودت بپرس بگو خودت برای زندگی چه کار کردی؟ این واقعاً شروعی شد برای من و این مکان به وجود آمد.

واقعیت دارد خانم نیره می‌گوید: واقعاً خداوند به ما نظر کرده است، راه ما به کنگره باز شده است شاید در وجود من این بوده که به خود فکر کنم که برای زندگی چه تلاشی کردم؟ آیا آدم مسئولیت پذیری بودم؟ بالاخره نفس داشتم، دیدم نه واقعاً یک جاهایی مشکلاتی که برای ما پیش می‌آید ما باید سعی کنیم هر مشکلی برای ما پیش می‌آید در راه حل کردن آن باشیم نه بخواهیم صورت مسئله را پاک کنیم.

کلا مسئولیت یعنی مسؤل بودن در برابر هر چیزی که فکر می‌کنیم، انسان کارهای ضد ارزشی را هر از گاهی ممکن است انجام بدهد و مسئولیت آن را به گردن نمی‌گیرد، کار ارزشی زمانی که انجام می‌دهد تمام مسئولیت را به گردن می‌گیرد.

هر وقت مسئولیت اشتباه خود را بپذیریم می‌توانیم در راه تغییر آن زندگی و مشکل کار انجام بدهیم و حرکت کنیم، زمانی که نپذیریم، یعنی پذیرش یکی از مهم‌ترین اصل مسئولیت پذیری است که من بپذیرم کار و حرکت من اشتباه است. هر موقع پذیرفته‌ام می‌توانم آن را تغییر دهم و زندگی را بهتر از آن بسازم حالا فرقی نمی‌کند هر کاری هست مهم این است که نسبت به کار خود تعهد داشته باشیم. واقعاً این را من استنباط کردم بهای بزرگی مسئولیت‌پذیری است و چه بهای شیرینی که من مسئولیت‌پذیر باشم و بهای مسئولیت را با بزرگی ادا کنم و همیشه آدم‌های مسئولیت‌پذیر به نظر من خیلی با اخلاق، قابل اعتماد و صلاحیت دارند، آدم با خیال راحت آن کار و مسئولیت را چیزی که به آن محول می‌کنند می‌داند که به درستی انجام می‌دهد.

من در زندگی به این نتیجه رسیدم که یک انتخاب واقعی در زندگی وجود دارد یا با شرایطی که در زندگی برای آن پیش آمده و آن را می‌پذیرد و ادامه می‌دهد و یا این‌که مسئولیت تغییر آن را به عهده می‌گیرد، هر مشکلی که در زندگی برای تو اتفاق می‌افتد چه خوب و بد باید مسئول آن کار باشید.

تایپ: همسفر بهناز رهجوی راهنما همسفر سارا (لژیون دوم)
عکس، ویراستاری و ارسال: همسفر سارا رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون چهارم)
همسفران نمایندگی باغستان کرج