گروه خانواده - حل مسائل همت و صبر را می‌طلبد

دوازدهمین جلسه از دوره اول کارگاه‌های آموزشی مجازی همسفران نمایندگی سیرجان به استادی راهنمای تازه‌واردین همسفر فاطمه با دستور جلسه «وادی چهارم (در مسائل حیاتی به خداوند مسئولیت دادن یعنی سلب مسئولیت از خویشتن) و تأثیر آن روی من» روز شنبه ۲۶ خرداد ۱۴۰۳ برگزار شد.

خلاصه سخنان استاد:

در ابتدا تشکر می‌کنم از جناب آقای مهندس و خانواده محترمشان که این بستر را فراهم کردند که من بتوانم با آموزش‌های نابشان از طرف جهل به دانایی حرکت کنم، همچنین تشکر می‌کنم از راهنمایان بزرگوارم خانم مهدیه و خانم سلیمه که در مواقع سخت من را راهنمایی کردند و از همه اعضای نمایندگی سیرجان که همیشه از این بزرگواران آموزش و انرژی می‌گیرم نیز قدردانی می‌کنم.

وادی چهارم می‌گوید: «در مسائل حیاتی مسئولیت دادن به خداوند یعنی سلب مسئولیت از خویشتن» مسائل حیاتی یعنی مسائلی که زندگی و حیات ما به آن‌ها وابسته است و باعث آرامش و آسایش همه ما می‌شوند. من قبل از ورود به کنگره انسانی به‌هم‌ریخته بودم که هیچ مسئولیتی را به‌درستی به‌عهده نمی‌گرفتم و از پذیرفتن بار مسئولیت شانه خالی می‌کردم، مشکلاتم را به گردن دیگران می‌انداختم، زمین و زمان را باعث و بانی مشکلات خودم می‌دانستم و برای حل آنها هیچ تلاشی نمی‌کردم.

طرز فکر من این بود که خداوند نخواسته است مشکل من حل شود، اگر خداوند می‌خواست حل می‌شد، تقدیر و سرنوشت من این بوده است که دائماً در رنج و سختی باشم. بر این باور بودم که من انسان باایمانی هستم، چون مسائل زندگی خود را به خداوند می‌سپارم؛ درصورتی‌که از ایمان و توکل هیچ نمی‌دانستم،

با این تفکر که با چله گرفتن و نذر کردن خداوند مشکلات را برطرف می‌کند، کاری جز دعا کردن و چله گرفتن نداشتم؛ ولی وقتی مشکلات حل نمی‌شد خداوند را مقصر می‌دانستم و همیشه طلبکار بودم و حال درونی من جهنمی بیش نبود؛ اما کنگره به من آموخت که چگونه باید حرکت کنم تا خداوند به زندگی من برکت دهد، راهی متفاوت از راه قبلی که رفته بودم و به آخر خط زندگی رسیده بودم را نشانم داد، صاحب اختیار بودن را به من یادآوری کرد و به من فهماند که مشکلات من به‌خاطر این است که از روی جهل و نادانی راه نادرست را انتخاب کرده بودم و از نفس اماره که فرماندهی وجودم را به او سپرده بودم، بی‌چون‌وچرا اطاعت کرده‌ام و این باعث شده روزبه‌روز بیشتر به اعماق تاریکی فروبروم.

خداوند بزرگ ابزار حل مشکلات را به انسان‌ها داده است و باید به‌درستی از آن‌ها استفاده کنیم و یکی از آن نعمت‌ها و ابزارها، تفکر است، من باید تفکر کرده، در مسیر درست حرکت و تلاش کنم و بعد به قدرت مطلق توکل کنم، مسئولیت‌های که به من واگذار شده را بپذیرم و با تلاش آن‌ها را به سرانجام برسانم، حتی قدمهایم را تندتر بردارم تا زودتر بتوانم مسائل و مشکلات زندگیم را برطرف کنم، البته حل برخی مشکلات نیاز به زمان بیشتری دارند، باید صبر پیشه کنم و ناامید نشوم و بپذیرم که خداوند غول چراغ جادو نیست که بخواهد شب و روز خواسته‌های مرا برآورده کند، او راه و چاه را به من نشان داده است، این من هستم که بایستی آموزش‌های کنگره را عملی کنم.

حل مسائل همت، تلاش و صبر من را می‌طلبد، اگر کوتاهی نکنم نیروهای الهی نیز به کمک من خواهند آمد تا به صلح و آرامش برسم.

عکس: مرزبان خبری همسفر اعظم
ویراستاری و ارسال: راهنما همسفر وجیهه (لژیون دوم)
همسفران نمایندگی سیرجان