دهمین جلسه از دوره دوم کارگاه‌های آموزش مجازی همسفران نمایندگی یوسف‌آباد، با استادی راهنما همسفر سارا، با دستور جلسه «وادی چهارم (در مسائل حیاتی به خداوند مسئولیت دادن یعنی سلب مسئولیت از خویشتن) و تأثیر آن روی من» روز شنبه 26 خردادماه 1403 آغاز به کار کرد.
خلاصه سخنان استاد:
در سفر زندگی، هرکدام از وادی‌های کنگره ۶۰ یک آبادی و محلی برای بیدار شدن نقطه تفکر است. که هرگاه در این سفر پرپیچ و خم و پر از فراز و نشیب خسته شدیم، در هرکدام از این ایستگاه‌ها توقف می‌کنیم و اندوخته‌ای برای ادامه مسیر خود مهیا می‌کنیم.
ایستگاه وادی چهارم؛ یک توقف‌گاهی است تا نسبت به واژه مسئولیت و مرزبندی‌ها آگاه‌تر می‌شویم. همه چیز این جهان دو طرفه است به طوری که یک سر طناب دست من و سر دیگر طناب نسبت به نقش‌هایی که در آن ایفا می‌کنم قرار دارد. مانند؛ خداوند، خانواده، دوستان، همکاران، طبیعت و... اگر من در هر کدام از جایگاه‌های تعیین شده خود نقش و مسئولیت خود را ایفا کنم و آگاه باشم نسبت به مسئولیت خود مسلماً در آرامش بیشتری قرار دارم، درصورتی که اگر به نقش و مسئولیت خود آگاه نباشم، دائم در جنگ و پریشانی هستم. چون برای برآورده شدن حتی کوچکترین خواسته‌های خود به خداوند، اطرافیان و دوستان چنگ میزنم و در صورت برآورده نشدن حاصلی جز خشم و نفرت و پریشانی چیزی حاصل نمی‌شود.
در انبوهی از مشکلات و سختی ها واژه‌ای داریم با عنوان توکل؛ که تنها زمانی من می‌توانم توکل کنم، که در جایگاه خود تمامی تلاشم را انجام داده باشم و از هیچ استقامت و صبر و کوششی فروگذار نبوده باشم و در مسیر درست حرکت کرده باشم، چون در این حالت مورد حمایت قدرت مطلق و دست‌های آسمانی قرار می‌گیرم.
متأسفانه گاهی با تصور اینکه خداوند غول چراغ جادو است، تمامی بار مسئولیت و مشکلات و خواسته‌های خود را بر گردن خداوند می‌اندازیم و انتظار برآورده شدن خواسته‌ها و حل شدن مشکلات داریم. اینجا نقطه ای است که دائم سر جای خود درجا می‌زنیم و درست حرکت نخواهیم کرد.
امیدوارم در این ایستگاه به بهترین شکل ممکن با نقش خود و مسئولیت خود آشنا شوم و آگاه‌تر برخورد کنم.
رابط خبری: همسفر ناهید، رهجوی راهنما همسفر سارا (لژیون پنجم)
ویراستاری و ارسال: همسفر سارا، خدمتگزار سایت
همسفران نمایندگی یوسف‌آباد
- تعداد بازدید از این مطلب :
86