فانوسی در تاریکی

دستور جلسه، کتاب عبور از منطقه۶۰ درجه و‌ تصاویر آن است که همه ما می‌دانیم بارها با خواندن این کتاب ارزشمند انگار به نقطهٔ صفر رسیده‌ایم و مجددأ مطالب جدیدی برایمان روشن می‌شود. کتاب عبور از منطقه ۶۰ درجه یکی از کتاب‌های مرجع کنگره ۶۰ است که جناب مهندس دژاکام در تمامی مراحل آن از حس و حال خود و خانواده‌شان در قبل از سفر، شروع و چگونگی سفر درمان اعتیاد سخن گفته‌اند. حرف و صحبت‌های نابی که به‌نظر من در هیچ کجا یافت نمی‌شود و در ادامه تصاویر آن که خود گویای لمس تمامی لحظه‌های حال بد و‌ سپس حال خوش، تزکیه و پالایش در افراد می‌باشد.
زمانی که من شروع به خواندن این کتاب کردم به ظاهر برایم راحت آمد و به خود گفتم این هم مثل باقی کتب دانشگاهی است که می‌خوانم و پاس که کردم می‌گذارم کنار اما وقتی که دفعهٔ اول خواندم با خودم گفتم برداشتت از قضایایی که در کتاب آمده است چیست؟ جوابی نداشتم و‌ این شد بعد از چند روز مجدد مطالعه را شروع نمودم. تازه متوجه شدم بعضی کلمات چه می‌گویند و الان بعد از گذشت ۸ سال از حضورم در کنگره بارها و بارها آن را مطالعه کردم و نکات جدیدی را دریافت نمودم. نکاتی در مورد شروع درمان اعتیاد، چگونگی کم کردن مواد مخدر مهندس دژاکام و رسیدن به نقطه‌ای که نامش شد درمان اعتیاد.
این کتاب ارزشمند کاملأ راه‌کارهای الگویی دارد و شخص، چه مسافر چه همسفر چه عزیزان خارج از کنگره با دانستن و درک مطالب آن می‌توانند گره‌هایی از مشکلات خود را باز کنند. مهمترین اثرات این کتاب در زندگی من رهجو، من همسفر و من راهنما این بود که با درک جزء به جزء آن به این مرحله رسیدم که چقدر زیبا مسیر و نقشه‌ راه زندگی را به من نشان داده است. در مسیر درمان سیگار هم مانند گفته‌های جناب مهندس در این کتاب در مورد درمان اعتیاد کمک شده. درمان سیگار در کنگره ۶۰ بعد از رسیدن به رهایی جناب مهندس انجام شد، با آدامس نیکوتین و در طی روز با تعداد مشخص و اندازه مشخص اما بدون ساعت مشخص شروع به درمان سیگار و قلیان شد.
البته در توضیحات راه‌ درمان اعتیاد مهندس دژاکام در کتاب عبور از منطقه ۶۰ درجه هم اثراتی در منِ همسفر که مسافر نیکوتین بودم بسیار داشته و‌ دارد. همان عکس‌هایی که در کتاب آمده هم به نوعی می‌تواند من را به من نشان دهد که در دوره مصرف سیگار و طی آن چگونه بودم و بعد از درمان چگونه شدم. آدمی که در دوره مصرف مانند شخصی که در ماشین نشسته و جاده‌ای لغزندهٔ پرفرازونشیبی را تجربه می‌کند، در بین راه خطرات زیادی تهدیدش می‌کند اما نشان‌دهندهٔ این موضوع است که آغاز صورت مسئلهٔ اعتیاد می‌باشد و در دور دست‌ها امیدی نهفته است که فقط با رفتن و رفتن و رسیدن می‌توان لمسش نمود.
زیباترین تصاویری که وضعیت مسافر را روشن می‌نماید؛ تصاویری که درون ‌و برون یک انسان گرفتار به انواع مواد مخدر، الکل و یا همین استفاده از سیگار که ساده انگارانه به آن می‌نگریم را نشان می‌دهد که چه کار‌هایی با جسم و روان انسان می‌کند. برای رسیدن به رهایی، آدمی باید مسیری مشخص و نیمه طولانی را تجربه نماید که خود را به خودش برساند، خودی که گم کرده بر اساس تقدیر و یا خواست و یا فرمان، به هر جهت گم کرده راه است. رسیدن به رهایی کاری بسیار مشکل است چه رهایی از بند اعتیاد و یا رسیدن به رهایی از بند نیکوتین در هر دو حالت سخت است و چه بسا رهایی از بند نیکوتین سخت‌تر.
در انتهای صحبت‌هایم می‌گویم که اگر برای درمان اعتیاد و یا بند نیکوتین قرار است کمر همت را ببندم بهتر است از راه اصولی آغاز نمایم و من فعلأ تا به این لحظه هیچ NGO قوی‌تر و تخصصی‌تر از کنگره ۶۰ پیدا ننموده‌ام.
کلام آخر؛
در دل شبی سرد، زیر نور مهتابی کم‌فروغ، با قلبی که در آن لحظه‌ها با هر تپش، گویی یخ می‌زد، کتابی را ورق زدم که نامش بود عبور از منطقه ۶۰ درجه زیر صفر. داستانی از مبارزه از ایستادگی در برابر سرمایی که استخوان‌ها را می‌لرزاند و از آرزوهایی که حتی در سردترین شب‌ها، گرمای امید را در دل‌ها زنده نگه می‌داشت. این کتاب، تنها یک روایت از سرما نبود، بلکه مجموعه‌ای از درس‌ها بود؛ درس‌هایی از زندگی از تلاش و از پشتکاری که حتی در دمای منفی ۶۰ درجه، همچنان شعله‌ور می‌ماند. مهندس دژاکام با قلمی پرتوان، تصویری از خویش کشیده بود که با اراده‌ای آهنین در برابر طوفان‌های بی‌رحم زندگی ایستادند و نشان دادند که گرمای وجودشان، هر سرمایی را ذوب خواهد کرد. هر صفحه از این کتاب، یادآور این حقیقت بود که ما انسان‌ها، می‌توانیم با امید و اراده، از هر مانعی عبور کنیم و اینکه، هرچقدر هم که شرایط سخت و دشوار باشد، باور به توانایی‌های خود و داشتن چشم‌اندازی روشن، می‌تواند مسیر ما را به سمت موفقیت هدایت کند.
در نهایت، این کتاب برای من بیش از یک داستان بود؛ یک الهام‌بخش واقعی، یک راهنمایی برای زندگی در شرایط دشوار و یک یادآوری از اینکه هیچ سرمایی نمی‌تواند گرمای روح انسانی را خاموش کند. من‌ اعظم‌ اندیشه می‌کنم به راهی که بسیاری در پی آن هستند؛ رهایی از دود سیگار. در این میان، کنگره ۶۰ چون فانوسی در تاریکی، راهی نو را نشان می‌دهد. روشی تدریجی، با صبر و حوصله که قدم به قدم، فرد را از زنجیر دود رها می‌سازد. در کنگره ۶۰، درمان سیگار نه تنها یک فرآیند پزشکی، بلکه یک سفر معنوی است. سفری که در آن، افراد با کمک راهنمایانی دلسوز و با تجربه، به مبارزه با نیکوتین می‌پردازند و در این راه از آدامس نیکوتین خوراکی به عنوان جایگزینی موقت استفاده می‌کنند.
این مسیر، مسیری است که در آن، جهان‌بینی فرد نیز به تدریج تغییر می‌کند و او یاد می‌گیرد که چگونه بدون سیگار، زندگی را تجربه کند. درمان سیگار در کنگره ۶۰، تنها به پاکسازی بدن از نیکوتین ختم نمی‌شود، بلکه به بازسازی جسم و روح نیز می‌پردازد.  مهندس دژاکام بر این باور است که اعتیاد و سیگار قابل درمان است و هر فردی می‌تواند با انتخاب راه درست و روش درست، به زندگی سالم و بدون دود بازگردد. در این سفر به یاد می‌آورم که چگونه کنگره ۶۰، با رویکردی علمی و در عین حال معنوی، به افراد کمک می‌کند تا از آتش ویرانگر سیگار رهایی یابند و به عشق خالق، عشق بلاعوض به مخلوقین او، دست یابند. این مسیر، مسیری است که در آن، هر قدم، قدمی است به سوی آزادی و زندگی نوین. در انتها از تمامی زحمتکشان و خدمتگزاران کنگره‌ ۶۰ سپاسگزارم و امیدوارم خیر خدمت‌ها در زندگی عزیزان جاری و مانا باشد.

تایپ: راهنما همسفر اعظم (لژیون پنجم)
ویرایش و ارسال: همسفر فلورا (مرزبان خبری)
همسفران نمایندگی ارتش