به نام خدایی که برایم خدایی کرد و راه و مسیر کنگره را بر سر راهم قرار داد.
همیشه در دوران تاریکی و ناامیدیام سر به سجده میگذاشتم و رو به آسمان با خود زمزمه میکردم که خداوند مهربان مرا فراموش کرده است؛ اما امروز در حالی که با فراز و نشیبهای فراوان در کنگره هستم و راه درمان برایمان صورت گرفته است، خداوند را هر لحظه و هر جا بهخاطر وجود آقای مهندس و آموزشهای نابشان شکرگزاری میکنم.
اینکه در هفته چندین بار به کنگره قدم بگذارم و آموزشها را دریافت کنم؛ اما قادر به درک و اجرای آنها نباشم فایدهای ندارد؛ باید خدمت کرد، خدمت به کنگره، خدمت به خلق و خدمت به انسانهای درماندهای که نیاز به کمک دارند؛ اینکه تمام مطالب و آموزشها را دریافت کنم و نتوانم در بیرون از کنگره آنها را عملی کنم هیچ ارزشی ندارد؛ باید حرکت کرد؛ باید با مشکلات و سختیها جنگید؛ باید صبر و توکل و ایستادگی از خود نشان داد، قطعا در زمان مناسب فرمان اصلی برای هر مسألهای از طرف خداوند صادر میشود؛ در طول سفر مسافرم صبر و توکل و استقامت را بسیار تا بسیار با عمق وجودم درک، لمس و حس کردم.
منی که اگر روزی مشکلی برایم پیش میآمد چه مادی و چه خانوادگی همیشه سردرگم بودم؛ اما با ورودم به کنگره و آموزش گرفتن، آرامش درونی خودم را یافتم و دانستم که؛ باید توکل کرد؛ باید صبر و گذشت را پیشه راه خود قرار داد و قطعاً در این مسیر نیروهای الهی ما را یاری خواهند کرد و منِ همسفر این نیرو و حس را در درون خودم احساس کردم، اگرچه سخت بود؛ اما ارزش مقاومت داشت؛ زیرا بعد از 11ماه به آن آرامش واقعی رسیدم همانطور که در کلامالله هم بیان شده: «اِنَ مَعَ العُسْرِ یُسْرٰا» بعد از هر سختی آسانی است.
انسان در بعد حیات خویش همیشه در رنج و سختی آفریده شده است، سختیها و مشکلات در طول سفر انسان، لازمه رشد و تکامل او است؛ اینکه منِ همسفر چطور بتوانم با مشکلات کنار بیایم و چطور از این گذرگاه سخت عبور کنم هم سهل و هم سخت است پس نباید نشست و غمگین بود؛ باید به جلو حرکت کرد؛ باید قبل از هر تصمیمی تفکر کافی به خرج داد؛ باید مشورت کرد و در نهایت تصمیم نهایی را خود فرد بگیرد و همیشه در هر مسألهای صبر و توکل را سرلوحه کار خود قرار دهد.
بسیار خوشحالم بهخاطر نور و روشنی عمیقی که کنگره به زندگیام تاباند، بهخاطر آن آرامشی که سالها به دنبال آن بودم و اکنون با بودنم در کنگره آن را یافتهام پس نباید فراموش کار باشم، همیشه باید به گذشته و به زمانهای تاریکی هم فکر کنم و قدر آرامش امروز و بودنم در کنگره را بدانم و قدردان تمام خدمتگزارانش باشم.
امیدوارم تمام افرادی که در بند اعتیاد و تاریکی هستند راه درمان برایشان باز شود و به کنگره قدم بگذارند و بتوانند نور و روشنایی را با تمام وجود حس کنند و به درمان برسند تا با حال خوش در این بُعد از حیات هستی زندگی خوب و خوشی را داشته باشند. به امید روزی که این آرزو محقق شود و درمان و رهایی برای تمام افراد در بند اعتیاد اتفاق بیفتد.
نویسنده: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون هفتم)
رابط خبری: همسفر شهزاد رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون هفتم)
ویراستاری و ارسال: همسفر پریسا رهجوی راهنما همسفر آرزو (لژیون یازدهم) دبیر اول سایت
همسفران نمایندگی امام قلی خان
- تعداد بازدید از این مطلب :
274