از جنس الماس

نویسنده مقاله، مسافر راهنما مهدی
موضوع:‌ آداب، معاشرت، ادب و بی ادبی، تعادل و بی تعادلی

اکثر انسان ها زندگی دسته جمعی را دوست دارند و در جمع آموزش می گیرند و در جمع تکامل می یابند. حال برای اینکه بتوانیم در جامعه بین آدم های اطرافمان، خانواده یا غریبه زندگی خوبی به دور از تنش های آزار دهنده داشته باشیم باید آداب زندگی کردن را بلد باشیم و بیاموزیم.

آداب و معاشرت قوانینی است که باید بلد باشیم. هرکاری که در روزمره انجام می دهیم آداب و اصولی دارد. اصولی که عامه پسند است، مثلا راه رفتن یک آدابی دارد، غذا خوردن یک اصولی دارد و یا صحبت کردن با شخصی یک آداب و اصولی دارد. ما نمی توانیم هر طور که دوست داریم راه برویم، غذا بخوریم و یا صحبت کنیم. این مسئله نیاز به آموزش دارد که در کودکی توسط پدر و مادر آموزش داده می شود.

ادب واژه ای است که از ادیب می آید به معنای بزرگ و جایگاه خاص، حال اگر بخواهیم در جامعه از جایگاه خاصی برخوردار باشیم و مورد احترام واقع شویم باید ادب را سرلوحه کار خود قرار دهیم. صورت مسئله عام فضایل انسانی، ادب و احترام است. بعد از اینکه آداب و معاشرت زندگی کردن را در بین هم نوعان خود، آموختیم باید آن را به مرتبه اعلا برسانیم. 

برای این کار لازمه ی آن ادب است، ادب انسان مانند شمشیری از جنس الماس است که هر جنس سختی را می تواند بشکافد و در آن رسوخ کند که پیام آن محبت است نه تخریب، محبت جهت سازندگی. به قول آلبرت انیشتین: ادب بهترین زبان برای برقراری ارتباط است.

در کنگره راهنمایان درمان با عشق، احترام و ادب در دل یک تازه وارد که برای درمان رجوع کرده وارد می شوند و این امر باعث پیوند محبت بین آن ها می شود. صحبت کردن همراه با ادب باشد، همه جا کار راه انداز است، هیچ کس با بی ادبی و خشونت یا عصبانیت به جایی نمی رسد. زیبایی یک شخص اول به کلامی است که از زبان آن فرد جاری می شود بعد به صورت یا جسم او. در کلام الله به کرار به مسئله ادب و معاشرت اشاره شده است.

آموزش های کنگره ۶۰ برگرفته شده از کلام خداوند است. در نهایت برای تعادل رسیدن انسان در زندگی باید آموزش دید، که تعادل داشتن انسان در تمامی مسائل زندگی بالاترین هنر است. انسان هرچه داناتر باشد با ادب تر است.

تایپ و تنظیم : همسفر امیرحسین لژیون دوم