English Version
This Site Is Available In English

برای رسیدن به آرامش باید پاکسازی و سازندگی را از خود شروع کنیم

برای رسیدن به آرامش باید پاکسازی و سازندگی را از خود شروع کنیم

ششمین جلسه از دوره دوم جلسات لژیون سردار همسفران کنگره۶۰ نمایندگی رضوی به استادی‌ دنور همسفر اکرم، نگهبانی دنور همسفر فرزانه و دبیری‌ همسفر فاطمه با دستور جلسه «وادی پنجم (تفکر قدرت مطلق حل نیست؛ بلکه توأم با رفتن و رسیدن آن را کامل می‌نماید.) و تأثیر آن روی من» روز یکشنبه ۲۹ تیر ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۵:۴۵ آغاز به‌ کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

از نگهبان، گروه مرزبانی و راهنمای خوب خودم تشکر می‌کنم که اجازه خدمت در این جایگاه را دادند تا آموزش بگیرم. وادی پنجم؛ در جهان ما تفکر، قدرت مطلق حل نیست؛ بلکه توأم با رفتن و رسیدن آن را کامل می‌نماید. از وادی اول تا چهارم روی تفکر کار کردیم که گفته شد ساختارها با تفکر به وجود می‌آیند و در وادی چهارم مسئولیت مطرح شد که برای این که به این باور برسیم، باید روی خودمان حساب کنیم. در نهایت هم باید علم، آگاهی و دانش خود را بالا ببریم و وارد عمل شویم و تمام آموزش‌ها را کاربردی کنیم؛ غیر از این باشد این اطلاعات به هیچ دردی نمی‌خورد. در این وادی به سه جهان اشاره شده: جهان خاکی که همان جهان فیزیکی است که ما در آن به صورت خودآگاه زندگی می‌کنیم. جهان دوم؛ جهان خواب که به صورت ناخودآگاه در آن زندگی می‌کنیم. جهان سوم؛ جهان ذهنی که خیلی پیچیده است.

وادی پنجم می‌گوید این جهان ذهنی و این ساختارهای ذهنی یا ساختار تفکر خود را باید به ساختار عملیاتی تبدیل کنیم و به عمل بیاوریم. به قول قدیمی‌ها با حلوا حلوا گفتن دهان شیرین نمی‌شود. پس در این وادی تمرین می‌کنیم که ساختارهای تفکرات خود را از قوه به فعل در آوریم و به افکاری که منطقی هستند اجازه دهیم تا وارد مرحله اجرایی و عملیاتی شوند تا ساختارهای عملی جدید را به وجود بیاوریم که برای این کار باید از حالت اضطراب، ترس، عدم اعتماد به نفس، ناامیدی و سایر نکات منفی خارج شویم تا به مرحله آرامش برسیم. برای رسیدن به آرامش باید پاکسازی و سازندگی را از خود شروع کنیم و برای اصلاح اخلاق، رفتار، کردار و منش باید سه اصلِ پندار سالم، گفتار سالم و کردار سالم را همیشه در نظر داشته باشیم. وقتی اندیشه و تفکر ما سالم باشد به طور خودکار گفتار ما هم سالم می‌شود و در نتیجه به کردار سالم یا عمل صالح هدایت می‌شویم.

ما باید بدانیم که دانستنِ تنها، بدون آن‌که این دانسته‌ها را مورد استفاده عملی قرار دهیم، هیچ ارزشی ندارد. مثل این می‌ماند که انسانی هزار سکه دارد؛ ولی از گرسنگی در حال مرگ است و حاضر نیست یکی از سکه‌ها را بدهد تا نانی تهیه کند و بخورد تا از گرسنگی نمیرد. حال باید بدانیم برای تبدیل انسان بی‌تعادل و کاملاً به هم ریخته به انسان با‌تعادل و موجّه فقط یک راه وجود دارد؛ آن هم تزکیه و پالایش انسان است. نه دوری از ضد ارزش‌ها و رفتن به سمت ارزش‌ها که برای خروج از اضطراب، نگرانی، پریشانی، ناامیدی و بیماری‌ها باید این پله‌ها را طی کنیم. ۱) برگشت از ضد ارزش‌ها یعنی توبه کردن، دروغ گفتن، دزدی کردن، رشوه دادن یا گرفتن، پیمان شکنی، غیبت کردن، تجسس و ... ۲) خودداری برای انجام کاری که به نتیجه نمی‌رسیم و نمی‌دانیم که آن کار به ضرر ما یا به نفع ما است عقل سالم حکم می‌کند که از انجام آن کار خودداری کنیم.

۳) قناعت کردن یعنی باید یاد بگیریم که بتوانیم از ساده‌ترین چیزها و از کمترین امکانات بهترین شرایط را برای زندگی کردن به وجود بیاوریم و همزمان به گونه‌ای برنامه‌ریزی کنیم که به مرور زمان پایه‌های مالی زندگی خود را مستحکم کنیم. ۴.صبر؛ اگر به طبیعت نگاه کنیم می‌بینیم که برای مهیا کردن تولیدات خود همیشه نیاز به صبر دارد. با پشت سر گذاشتن فصول مختلف و تأمین مواد اولیه از جمله آب، خاک و درجه حرارت هوا انواع محصولات کشاورزی را محیا می‌نماید؛ بنابراین می‌توان گفت صبر عبارت است از پشت سر گذاشتن، طی‌کردن و تحمل زمان همراه با تلاش و کوشش لازم برای رسیدن به اهداف تعیین شده. البته گاهی صبر سخت، تلخ و طاقت‌فرسا می‌شود؛ ولی در نهایت یک مؤلفه ضروری است و باید آن را یاد بگیریم؛ چون پس از صبر پیروزی است و پایان شب سیاه سفید است.

۵) تجسس، قضاوت و غیبت؛ تجسس کردن قسمتی از کار نیروی انتظامی می‌باشد و همین‌طور قضاتی که به امر قضاوت می‌پردازند کارشان مشروع و قانونی است. بعضی‌ها مثل فضول باشی‌ها بدون حقوق و دستمزد در امور دیگران به جاسوسی و تجسس می‌پردازند. آخر هم اسم آن کار را ثواب و خیر می‌گذارند و با غیبت پشت سر دیگران، همین دیوار روی سر خودشان خراب می‌شود که در نهایت به دنبال مقصر می‌گردند؛ ولی نمی‌دانند که مقصر اصلی جهل و نادانی خودشان است. ۶. دانه دانه است غله در انبار! زندگی یک مسیر پرپیچ و خم و پرفراز و نشیب است که غیر قابل پیش‌بینی است؛ بنابراین همین پس‌انداز کردن است که می‌تواند مسیر را هموار کند. پس‌انداز می‌تواند مادی یا معنوی باشد. بعضی‌ها فکر می‌کنند پس‌انداز کردن فقط مربوط به انسان‌هایی است که وضع مالی خوبی دارند؛ ولی اگر تفکر کنیم می‌بینیم که پس‌انداز یک امر ضروری برای تمام انسان‌ها است. در نهایت پس‌انداز کردن خود حکمت و معجزه‌ای دارد که تا به آن دست نیابیم، متوجه قدرت و برکت آن نمی‌شویم. باید آن را حس کنیم و به فرزندانمان آموزش بدیم.

۷) توکل، رضا و تسلیم؛ بهترین راه این است که در تمام مراحل مختلف زندگی با تفکر، تلاش و کوشش حرکت کنیم و به خداوند توکل کنیم و او را وکیل خود قرار دهیم تا در هر شرایطی ما را هدایت و حمایت کند. اگر از دو مرحله توکل و رضا عبور کنیم، وارد مرحله تسلیم محض در مقابل قدرت مطلق می‌شویم. در مقام رضا، خداوند هرچه مقرر کند اگر موافق خواسته‌های ما باشد راضی و خشنود می‌شویم؛ امّا در مقام تسلیم، خواسته ما همان خواسته خداوند است؛ نه موافقتی داریم و نه مخالفت! به اجرا درآوردن مرحله تسلیم بسیار سخت و دشوار است. ان‌شاءالله که همه بتوانیم به این مرحله برسیم.

حالا از تجربه خودم بگویم. من مدت‌ها بود برای شرکت کردن در لژیون سردار کاهلی می‌کردم؛ اما از وقتی شرکت کردم درست همان لحظه به دلم افتاد که می‌توانم دنوری را هم شرکت کنم؛ برای همین حداقل‌ترین شرایط پرداخت را که واریز کردن ۵ میلیون تومان بود، فراهم کردم که اگر پول دستم نیامد ۱ تومان دیگر پرداخت کنم و تعهد لژیون سردار را به جا بیاورم. اگر هم که خدا خواست، فرصت دنوری را از خود نگرفته باشم و بتوانم برای دنور شدن شرکت کنم که خدا را شکر آن‌چنان برکتِ مادی، آرامش و هم یک سری خواسته‌ها برای من فراهم شد که فقط هر بار دعا می‌کردم که خداوند برساند و بتوانم برای دنور شدن شرکت کنم. چون می‌دانستم همان طور که بخشیدم، خدا از خیلی جاها برایم خیلی چیزها رسانده است و مطمئن بودم با دنوری هم خدا خیلی جاها دستم را می‌گیرد. به محض این که پول دستم رسید، عجله داشتم که به کنگره بیایم. آمدم و کارت کشیدم و آرام شدم. به خدا توکل کردم که قدرت مطلق هوادار من است. ناگفته نماند ک من هر چه رزق و روزی و آرامش در زندگی دارم اول از خدا بعد از این سیستم کنگره۶۰ دارم. می‌دانم که هر چه پرداخت کنم جبران و قدردانی از کنگره نمی‌شود؛ ولی باز هم امیدوارم توانسته باشم یک ذره از آن چه که دریافت کردم را پرداخت کرده باشم. ان‌شاءالله بتوانم در سال‌های آینده هم در این جایگاه شرکت کنم.

تایپیست: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون دوم)
عکاس: همسفر فاطمه رهجو راهنما همسفر معصومه (لژیون سوم)
ویرایش و ارسال: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون سوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی رضوی مشهد

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .