حال خوش در بخشیدن است

سومین جلسه از دوره بیست و نهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی اسبیکو، با استادی مسافر همایون، نگهبانی مسافر علیرضا و دبیری مسافر نجات با دستور جلسه «کمک من به کنگره و کمک کنگره به من » یکشنبه ۲۳ دی ۱۴۰۳ ساعت ۱۷ شروع به کارکرد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان همایون هستم یک مسافر؛ بسیار ممنون و سپاسگزارم از نگهبان جلسه که اجازه دادند در این جایگاه قرار بگیرم آموزش بگیرم و خدمت کنم. از خداوند منان سپاسگزارم که در کنگره هستم از جناب مهندس و خانواده بامحبت و وفادارش سپاسگزارم که من را احیاء کردند و اجازه دادند من در این مسیر بتوانم قرار بگیرم و آموزش بگیرم.
در ادامه از استاد عزیزم و تمام عزیزانی که در شعبه اسبیکو زحمت می‌کشند چه آن‌هایی که قبلاً زحمت کشیده‌اند و چه الان حضور دارند و خدمت می‌کنند بی‌نهایت سپاسگزارم و قدردان همه هستم ان‌شاءالله ثابت‌قدم و مستدام باشند و در پایان از لژیون سردار نمایندگی که امروز خدمتگزار هستند و اجازه دادند من در این جایگاه قرار بگیرم خدمت کنم و آموزش بگیرم بسیار، بسیار سپاسگزارم.
امروز آن‌قدر روز خوب و قشنگی بود و آن‌قدر خبرهای خوبی آمد واقعاً همه چیز را دستخوش تغییر کرد و من هرچه آماده کرده بودم که بگویم تحت‌تأثیر قرارداد، هوا به این خوبی و بعد از آن آمدند قبولی‌های شعبه را اعلام کردند و هیاهو و هلهله‌ای که دیدید برای آن بود و خوشبختانه تعداد قبول‌شدگان خیلی بالابود و ظاهراً از مسافران آقا تعداد ۱۴ نفر شال نارنجی دریافت کرده‌اند و ۱۱ نفر هم شال سبز مغزپسته‌ای و همین‌طور در قسمت همسفران خانم هم تعداد ۱۴ نفر شال نارنجی دریافت کرده‌اند و ۱۱ نفر شال سبز مغزپسته‌ای و در قسمت همسفران آقا هم یک نفر شال نارنجی داشتیم و یک نفر شال سبز مغزپسته‌ای که در مجموع می‌شود ۵۲ نفر که آمار بی‌نظیری است، ان‌شاءالله که ثابت‌قدم باشند و برایشان آرزوی توفیق می‌کنیم.
یک خبر بسیار، بسیار خوب دیگر هم آمد که جناب مهندس هفته گذشته به‌عنوان مددکار برتر جهانی انتخاب شده‌اند که خبر مسرت‌بخش و خوشحال‌کننده‌ای بود. اگر بخواهم ادامه بدهم فرصت پنج‌دقیقه‌ای که دارم تمام می‌شود؛ بنابراین حتماً سایت را ببینید و پیگیر سایر اخبار باشید.

دستور جلسه امروز همان‌طور که می‌دانید کمک من به کنگره و کمک کنگره به من است و چه دستور جلسه خوبی است، امروز هم لژیون سردار بود و آن چیزی که من به نظرم می‌آید قبل از ورود به کنگره آن ذهنیت و برداشتی را که من نسبت به کمک داشتم با داخل کنگره کاملاً متفاوت بود، چرا و به چه دلیل؟ آن آموزش‌هایی که در داخل کنگره می‌گیریم و من می‌گیرم متوجه شدم حال خوش در بخشیدن است بر عکس چیزی که من قبل از آمدنم به کنگره تصور می‌کردم؛ یعنی فکر می‌کردم وقتی چیزی پرداخت می‌کنی قطعاً یک چیزی را از دست می‌دهی و از تو کم می‌شود مگر می‌شود آدم چیزی ببخشد و به او اضافه شود.
اما دیدم موضوع خیلی متفاوت است. البته دو دسته افراد باز هستند یک عده‌ای هستند که همان دو، دو تا چهارتایی را حساب می‌کنند و اهل حساب‌کتاب هستند و اعتقادی به این چیزها ندارند،  علاوه بر اینکه نمی‌خواهند این را یاد بگیرند و در ادامه ان‌شاءالله آن‌ها هم خواهند رسید که چه لذتی در بخشیدن هست ناخودآگاه و ندانسته در زمین خساست دارند بازی می‌کنند و نمی‌خواهند آموزش بگیرند و اما عده‌ای که آموزش گرفته‌اند و هستند می‌دانند که با بخشش در واقع به دست می‌آوری و حالت خوب می‌شود و می‌گوید زمانی حال دیگران خوب شود حال من هم خوب می‌شود.
خب داستان آن چیست؟ خب در زمان بخشیدن هم باید دانست چه چیزی نیاز هست الان فقط دلسوزی تنها و یا ترحم کافی نیست باید نیازسنجی کرد و آن را درک کرد مثل الان که ساختمان جدید شعبه اسبیکو هم در حال ساخت‌وساز است و ظاهراً اولین اقدامات مانند گرفتن انشعاب آب انجام شده است خب برای این موقعیت چه‌کار باید کرد دلسوزی یا خدمت یا کشیدن کارت زمانی که آقا رضا شروع کردند به کار برای این شعبه اگر حرکت نمی‌کردند هرگز به اینجا نمی‌رسیدیم پس الان هم برای ادامه مسیر باید بر اساس موقعیت عمل کرد و حرکت کرد.
از اینکه به صحبت‌های من گوش کردید ممنون و سپاسگزارم.

تایپ: مسافر حسین لژیون پنجم
عکس و ویرایش: مسافر محمد لژیون دوم
تنظیم و ارسال: مسافر حمیدرضا لژیون یکم