کنگره 60 مکانی است امن برای خانم‌های مسافر

جلسه نهم از دوره یازدهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰، نمایندگی صادق قم، با استادی راهنمای محترم تازه‌واردین مسافر داود، نگهبانی موقت مسافر جواد و دبیری موقت مسافرعباس، با دستور جلسه " خانم‌های مسافر" یکشنبه 16 دیماه ۱۴۰۳ ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
ضمن تشکر از سیستم کنگره آقای مهندس وایجنت محترم و مرزبانهای محترم و راهنمای لژیون اول آقا مجید
خدا را شکر می‌کنم که امروز هم ‌قسمتم شد تا در این جایگاه قرار بگیرم و آموزش بگیرم و خدمت کنم.
دستور جلسه: خانم‌های مسافر برای اولین بار است که در کنگره 60 اجراشده است به خاطر همین شاید یک مقدار سخت به نظر بیاید ولی از جهتی خوب است که از خانم‌های مسافر هم اطلاعات داشته باشیم تا اگر در آینده یکی از اطرافیانمان یا خانواده‌مان فرقی نمی‌کند دچار این مشکل شد چگونه با آن برخورد کنیم. این دستور جلسه خوبی است و من به‌واسطه شغلم که در نزدیکی یک مرکز ترک اعتیاد خانم‌ها بود از نزدیک با مشکلات و معضلات ترک اعتیاد آن‌ها مواجه بودم و شاهد آن بودم که روش ترک آن‌ها کارساز نبود و باعث می‌شد که آن‌ها فکر فرار به سرشان بزند و چندین بار هم این اتفاق افتاد و بعضی از آن‌ها خودشان را از طبقه دوم به بیرون پرتاب می‌کردند که باعث شکستگی دست ‌و پاهایشان می‌شد پس به این نتیجه می‌رسیم که امنیتی که در کنگره 60 برای خانم‌های مسافر ایجاد کرده هیچ کجای دیگر نمی‌تواند باشد خدا را شکر که در کنگره مکانی امن برای آن‌ها مهیا شده است و به روش DST که بهترین روش است و روی تک‌تک ما مسافران آقا جواب داده و همچنین در ادامه در سال 1382 گروه‌های خانم‌های مسافر شروع به کارکردند و خانم راد اولین خانمی بود که راهنمای خانم‌های مسافر شد و خیلی برای آن‌ها زحمت کشید و رهجوهایی پرورش داد که همه آن‌ها در کنگره ماندگار شدند و خدمتگزار شدند شرایط خانم‌ها خیلی سخت‌تر از آقایان است و وقتی یک خانم به کنگره بیاید و رهایی بگیرد و در ادامه راهنما شود و رهجو بگیرد ازنظر من کار بسیار مهمی است. اعتیاد همیشه هست و خواهد بود امروزه خانم‌ها به طریق مختلف به اعتیاد روی می‌آورند عده‌ای برای لاغر شدن و برای فرار از افسردگی و  عده‌ای برای شب‌بیدار بودن به دلیل مطالعه رو به مصرف شیشه می‌آورند و متأسفانه این ماده مخدر و مخرب به‌آسانی در دسترس همه هست و شروع آن از سیگار هست من صحبت‌های چهارشنبه آقای مهندس را گوش می‌کردم خیلی سخت بود هم باید اشک می‌ریختی و هم جای خوشحالی و امیدواری بود و هم تجربه بود برای من مسافر که باید چکار کنم که این چراغ روشن بماند شاید در آینده فرزند من بیاید اینجا و به روش DST درمان شود پس باید شکرگزار باشیم و به هر صورتی که می‌توانیم کمک کنیم تا چراغ اینجا را روشن بماند.

عکاس: مرزبان خبری مسافر امیر
تایپ خبر: مسافر مرتضی لژیون دوم
ارسال خبر: مسافر یوسف لژیون دوم