مبحثی که جناب مهندس راجع به آن صحبت کردند مربوط به ادامه نامه‌ها به ادیتور است که نامه یازدهم است. در این نامه اصل هشتم تحت عنوان اشباع مطرح شده است. اشباع مسئله خیلی مهمی است و ما فکر می‌کنیم فقط در شیمی کاربرد دارد، مثل اشباع نمک در آب یا اشباع شکر در آب ولی اگربا دید دیگری نگاه کنیم می‌توانیم آن را بشکافیم و ببینیم مسئله اشباع در زندگی ما چه نقش مهم و مؤثری دارد و ما خیلی از کارهای مهم و اساسی‌مان مربوط به اشباع می‌شود؛ مثل روابط خانوادگی، اجتماعی، مادی، معنوی و عشقی. اگر ما بلد نباشیم قطعاً به مشکل برمی‌خوریم.
اصل هشتم اشباع: اگر مقداری شکر را به‌آرامی داخل یک لیوان آب بریزیم و آن را هم بزنیم و مرتباً شکر اضافه کنیم به نقطه‌ای می‌رسد که دیگر شکر در آب حل نمی‌شود به این نقطه، نقطه اشباع آب و شکر می‌گویند، یا سرریزشدن آب در لیوان؛ بنابراین برای مصرف هر نوع دارو ما یک نقطه اشباع داریم. این مسئله در الکل، مواد مخدر و داروهای روان‌گردان از اهمیت بالایی برخوردار است که ما باید در درمان مواد مخدر در نظر بگیریم. اشباع هم در قسمت درمان اعتیاد و هم در قسمت مصرف مواد وجود دارد. یک‌سری از داروها در مرحله اشباع وجود دارند. تنها در کنگره دوز مشخصی وجود دارد و مرحله اشباع وجود ندارد.
در فرهنگ لغت اشباع یعنی سیر گردانیدن، سیرکردن و یا رسیدن به حداکثر ظرفیت. ما برای اشباع یک مثلث در نظر می‌گیریم، قاعده مثلث اشباع، ساق سمت چپ قبل از اشباع و ساق سمت راست مرحله بعد از اشباع است. برای مثال اگر یک لیوان پر شد می‌شود اشباع، زمانی که آب در لیوان می‌ریزیم می‌شود قبل از اشباع و اگر سرریز شد می‌شود بعد از اشباع. حال تمام مسائل ما در این مثلث می‌گنجد و باید ببینیم کدام کارهای ما در هر یک از این مراحل قرار دارد. باید یاد بگیریم که به مرحله اشباع نرسیم. ما با متد DST می‌توانیم نقطه تحمل را کم یا زیاد کنیم. وادی نهم به ما می‌گوید: وقتی نیرویی از کم شروع می‌شود به درجه بالا و بالاتری می‌رسد نقطه تحمل پدیدار می‌شود؛ مثلاً شخصی ممکن است نتواند یک سی‌سی شربت OT را تحمل کند پس باید از ۰/۳ سی‌سی شروع کند و با این مقدار به مرحله اشباع می‌رسد. پس نقطه اشباع قابل‌تغییر و تعویض است در جهت خوب یا بد.
مثلاً در برنامه شیشه پله‌پله افزایش می‌دهیم و نقطه تحمل را ذره‌ذره در مدت ۱۱ ماه بالا می‌بریم. حالا همین نقطه تحمل در غذاخوردن هم هست، وقتی ما غذا می‌خوریم زمان سیرشدن یعنی مرحله اشباع. کسانی به نقطه اشباع می‌رسند که غذا را به‌قصد سیرشدن می‌خورند، این نقطه اشباع به‌مرور تغییر می‌کند؛ چون معده ذره‌ذره فراخ شده و اشتهای بیشتری پیدا می‌کند و باید غذای بیشتری خورده شود تا سیر شود. پس باید قبل از سیرشدن دست از غذا کشید. غذاخوردن سیر یعنی واردشدن به مرحله اشباع. در خوابیدن هم همین‌طور است. در محبت‌کردن و عشق‌ورزیدن باید ظرفیت طرف مقابل را در نظر گرفت و نباید از مرحله اشباع عبور کرد؛ چون تبدیل به ضد خودش می‌شود و دل طرف را می‌زند، نیکی که از حد بگذرد نادان خیال بد کند. در پس‌اندازکردن هم باید حساب‌وکتاب داشته باشیم، در ورزش‌کردن نیز باید حد اعتدال رعایت شود تا پاها و زانوها آسیب نبیند.
در قدیم مصرف مواد مخصوصاً تریاک به مرحله اشباع نمی‌رسید؛ چون وزن می‌کردند و اندازه، معیار و حد مشخصی داشت و زیر مرحله اشباع بود. در سخت‌گیری‌کردن هم نقطه اشباع وجود دارد وقتی به یک نفر زیادی از حد سخت گرفته شود از نقطه تحمل عبور کرده و به مرحله آشوب می‌رسد. غرزدن، شکایت‌کردن و انتقادکردن هم اگر به مرحله اشباع برسد اثرگذار نیست. پس کلیه اعمال ارزشی و ضدارزشی ما به این بستگی دارد که ما وارد مرحله اشباع بشویم یا نشویم. بیشتر مشکلات ما در همین مرحله اشباع است. در همه زمینه‌ها این مسئله وجود دارد.
اشباع به دو قسمت است مادی و معنوی. گاهی اوقات اشباع معنوی خیلی برای ما نقش سازنده‌ای دارد؛ یعنی ما می‌توانیم روابطمان را با عزیزانمان طوری برنامه‌ریزی کنیم که به مرحله اشباع نرسیم؛ چون تمام جدایی انسان‌ها از هم به همین مرحله اشباع مربوط می‌شود. نقطه اشباع مواد مخدرهمان نقطه مرگ است. ما باید این هنر را داشته باشیم که بدانیم نقطه اشباع کجاست. جالب است بدانید که ۹۰ هزار نفر به درمان رسیدند؛ ولی هیچ‌کدام به نقطه اشباع نرسیدند. نقطه بعد از اشباع می‌شود اوردوز یعنی اندازه بیش از حد یعنی بالاتر از حد نرمال یعنی مصرف یک و نیم‌گرم به بالا که باعث مرگ می‌شود. با متد DST ذره‌ذره بالا برده و ذره‌ذره پایین می‌آوریم. در آزمایش‌ها بر روی موش‌ها هم همین‌گونه عمل می‌کنیم.
در کنگره به‌مرور یاد می‌گیرند که چطور مصرف کنند که به نقطه اشباع یا مرگ نرسند. در جهان علمی راجع به اعتیاد دانشی وجود ندارد چون شکافته نشده است؛ ولی ما در کنگره همه اینها را بررسی کرده‌ایم. بعضی‌ها برای اینکه انسان‌ها را تشویق به خوردن متادون کنند آن را طعم‌دار می‌کنند؛ یعنی متادون با طعم وانیل یا توت‌فرنگی که این کار فاجعه است. در طبیعت و سیستم خداوندی آنچه برای بدن ضرر دارد و قابل‌خوردن نیست تلخ است. الکل خیلی بدمزه است؛ ولی با اینکه تلخ است همه به‌خاطر مستی می‌خورند؛ بنابراین می‌توانیم بگوییم نقطه اشباع یا مرگ تریاک خوراکی ۱/۵ گرم و متادون ۴۰_۳۰ میلی‌گرم است. به همین خاطر در کنگره از سرنگ برای اندازه‌گیری شربت استفاده می‌شود؛ چون باید روی میلی‌گرم کار شود و گاهی تا یک‌صدم گرم را می‌توانیم اندازه‌گیری کنیم و اینها دانش و آگاهی است که در کنگره به افراد داده می‌شود؛ بنابراین تجویز دارو بیش از نقطه اشباع نه‌تنها هیچ اثری ندارد؛ بلکه باعث ایجاد تخریب در جسم مصرف‌کننده می‌شود و این به‌خاطر عدم شناخت است. آمدن به کنگره هم نباید به مرحله اشباع برسد باید تعادل را حفظ کرد؛ چون وقتی به مرحله اشباع برسد تعادل خانواده به هم می‌ریزد.
نویسنده: همسفر سیما رهجوی راهنما همسفر کبری (لژیون سوم)
رابط خبری: همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر فریبا (لژیون یکم)
ویراستاری و ارسال: همسفر پریسا نگهبان سایت
همسفران نمایندگی البرز کرج
- تعداد بازدید از این مطلب :
119