آقای مهندس بنیان کنگره ۶۰ هستند

جلسه پنجم از دوره دوم کارگاه‌های آموزشی مجازی همسفران نمایندگی شادآباد با استادی راهنما همسفر فاطمه با دستور جلسه « بنیان کنگره ۶۰ » روز شنبه یکم دی‌ماه ۱۴۰۳ آغاز به کار کرد.
سخنان استاد:

به نام نامی عشق
خداوند را شاکرم که فرصت خدمتگزاری را روزی من کرد.
آری زنان و مردانی آماده برای یاری به در راه‌ماندگان، دل‌شکستگان ناامید از ادامه حیات را می‌بینی. در چشمان هر یک امواجی از محبت که در فرا سوی آن ناخدایی است که توانایی، روشنایی، تندرستی را به ناتوان‌ترین، تاریک‌ترین و دردمندترین هم‌نوعش نشان می‌دهد؛ چرا که خود روزی همانند ایشان و جزیی از ایشان بوده است، به همین خاطر او را بنیان می‌خوانند و رهایی‌اش از بند تاریکی را به پاس رهایی خود جشن برپا می‌دارند. نشانی از محبت و قدردانی از خالق و هرکس که به همنوعانش یاری می‌رساند.
بیست و هفتمین سالگرد بنیان کنگره ۶۰ بر همه مبارک باشد.

برشی از کتاب ۶۰ درجه، باوری در ناباوری به تاریخ  ۷۶/۹/۱۵:
" امروز سه‌شنبه است. ۱۵ روز به پایان فصل پاییز مانده است. صبح از خواب بیدار شدم، قطعه کوچک خود را روی زبان قرار ندادم... اما موضوعاتی به ما می‌گفت که کار تمام است. یکی، آن تصویر غسلی بود که توسط باران در صحرا انجام گرفته بود، دیگری مسئله درخت پوسیده بود که از بین رفته بود و سوم این‌که برف‌ها و یخ‌ها کاملاً آب شده بودند. تا ساعت یک بعدازظهر صبر کردم، هیچ اتفاقی رخ نداد ...
چهارشنبه ۷۶/۹/۱۶ باز هم سهمیه خود را نخوردم. صبح پنج‌شنبه فرا رسید، چهل ساعت گذشته بود که من از مواد استفاده نکرده بودم و اوضاع کاملاً عادی بود ... تا این‌که جمعه ساعت حدود یک بعدازظهر شده بود و ۷۲ ساعت را بدون هیچ کم و کاستی سپری کرده بودم. همسرم سؤال کرد؛ برنامه چگونه پیش می‌رود؟ راضی هستی؟ مشکلی نداری؟ چیزی نمانده، طاقت بیار! به او گفتم، امروز سه روز است که از مواد استفاده نکرده‌ام و می بینی کم و کسری ندارم. او از خوشحالی فریاد کشید و اشک از چشمانش جاری شد.
این شور و شوق بر همه مبارک باشد.

آقای مهندس حسین دژاکام بعد از ۱۷ سال تجربه دنیای تاریک اعتیاد و پشت‌سر گذاشتن روش‌های مختلف برای رهایی از دام اعتیاد، سرانجام توانستند با الهام گرفتن از ماه مبارک رمضان، روشی را ابداع کنند که در ابتدا خود را از دام اعتیاد رهانیدند و در ادامه نوری شدند که بر دل‌های تاریک و یخ‌ زده بیماران اعتیاد تابیدند. یخ‌های وجودیشان آب شد و با طی مسیر طبق فرمان به رهایافتگان پیوستند و اینک که ۲۷ سال از آن اتفاق می‌گذرد، هر سال هزاران نفر به جمع درمان‌شدگان روش DST اضافه می‌گردد. درمان به معنای واقعی که حس خوب، آرامش و تعادل نسبی را به همراه دارد، حالی که آرزوی هر خانواده در بند است.

گاه‌گاهی این فکر وحشتناک به سراغم می‌آید که اگر آقای مهندس این روش را ابداع نمی‌کردند و یا اگر این روش را فقط برای خودشان نگه می‌داشتند، چه می‌شد؟ چه بر سر ما می‌آمد؟ و... اشک‌هایم جاری می‌شود با دیدن عجز و ناتوانی‌ام، خانه ویران شده‌ام و فرزندم که در مرداب اعتیاد در حال غرق شدن است. به زانو درمی‌آیم با دیدن غم‌های بزرگی که از اعتیاد بر زندگی‌ام می‌توانست حاکم شود. باید از خیال خارج شد و سجده شکر خدا به‌جا آورد. سجده شکر می‌گذارم بابت وجود آقای مهندس، روش DST و شربت OT که یقیناً اگر ایشان این روش را کشف نمی‌کردند و یا اگر فقط برای خودشان نگه می‌داشتند، هیچ یک از مصرف‌کنندگان موادمخدر به درمان نمی‌رسیدند، این نقطه روشن هر روز شعاع اضافه نمی‌کرد و دیدگاه مردم نسبت به اعتیاد و بیماران اعتیاد تغییر نمی‌کرد. همچنان راه گم‌کردگان از درد اعتیاد به خود می‌پیچیدند، اشک‌ها از چشمان مادران و فرزندان جاری بود و آه سینه همسران گوش فلک را کر می‌کرد.

از خداوند سپاسگزارم که رحمتش را شامل حالمان کرد، اجازه داد آقای مهندس این کشف بزرگ را علنی نماید و در اختیار بیماران اعتیادی که خواستار واقعی درمان هستند، قرار دهند تا آنان نیز قدم به دنیای تازه بگذارند. از آقای مهندس بابت کتاب ۶۰ درجه زیر صفر که تجربه‌شان از این سفر می‌باشد، نیز سپاسگزارم. کتابی پرمحتوا، پر از درس‌های درست زندگی کردن، پر از کلیدهایی که می‌توانیم با هر کدام قفل‌های زیادی را از زندگی‌مان باز نماییم تا آزاد و رها زندگی کنیم. قدردان کلمه به کلمه محتویات آن کتاب و صحبت‌هایشان هستم، خواهم بود و سعی می‌کنم وظیفه رهجو بودنم را به‌جا آورم و قدم‌هایم را آرام‌آرام در اجرا نمودن آموزش‌ها بردارم و تبدیل شوم به انسانی صالح و خدمتگزار.

در آخر گوشه‌ای از مقاله آقای خدامی را تقدیمتان می‌کنم که امیدوارم برای شما هم جالب باشد:
آقای مهندس بنیان کنگره ۶۰ هستند و کنگره از خود آقای مهندس به وجود آمد و شروع شد، تک و تنها نه مسافری بود و نه همسفری، نه ساختمانی بود و نه تشکیلاتی، هیچ‌چیز نبود، تازه آن زمان اعتیاد جرم بود؛ اما آقای مهندس با شهامت تمام ‌و با ایمان کامل اعلام کردند که بیمار اعتیاد باید با تریاک سفر کند آن هم به مدت ۱۰ الی ۱۱ ماه و این یقیناً فقط از دستان آقای مهندس برمی‌آمد.

نویسنده: همسفر فاطمه راهنمای لژیون یازدهم
رابط خبری: همسفر هایده رهجوی لژیون یازدهم
عکاس: همسفر دیبا رهجوی لژیون پانزدهم
ویراستاری: همسفر سمیرا رهجوی لژیون بیست‌و‌ششم دبیر سایت
ثبت: همسفر فاطمه رهجوی لژیون چهاردهم نگهبان سایت
همسفران نمایندگی شادآباد