برای ورزش کردن باید قوانین را بلد باشیم

جلسه نهم از دوره چهارم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران نمایندگی صالحی۲ با استادی همسفر سمیرا، نگهبانی همسفر منصوره و دبیری همسفر سعیده با دستور جلسه «جهان‌بینی در ورزش» در تاریخ 11 آذرماه سال ۱۴۰۳ ساعت ۱۵ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

دستورجلسه این هفته در مورد جهان‌ بینی در ورزش است. دستور جلسه دو بخش شده، یکی جهان بینی و دوم اینکه وقتی جهان بینی را آموزش گرفتیم چه طور آن را در ورزش کاربردی کنیم؟
جهان بینی یعنی درک، فهم و ادراک ما نسبت به جهان بیرون و جهان درون. اگر من در، درون خودم با صلح باشم قطعا می‌توانم در بیرون هم با انسان‌های دیگر در صلح باشم.
هر بازی که می‌خواهیم انجام دهیم باید قوانین آن را بلد باشیم،مثل بازی شطرنج، والیبال و... که قوانین خاص خودشان را دارند، اگر غیر از این باشد قطعا بازی خوبی نخواهیم داشت.

این دستور جلسه به نظر من مختص پارک است، بچه‌هایی که در پارک حضور پیدا می‌کنند برای ورزش کردن باید قوانین را بلد باشند، که بتوانند وارد رشته‌های ورزشی پارک شوند.
اگر بحث و گفت وگویی در پارک صورت بگیرد از شما سؤال نمی‌کنند رهجوی کدام راهنما هستی، می‌پرسند برای کدام شعبه هستی؟ به خاطر این که خاطر نشان کنند که آن شعبه چقدر جهان‌بینی کار کرده است؛ شعبه‌ای که بچه‌هایشان در پارک منظم هستند و قوانین پارک را بلد هستند بیانگر آموزش درست و جهان بینی است که آموزش دیده‌اند.
در باشگاه‌های ورزشی بیرون از کنگره جهان‌بینی وجود ندارد، برد و باخت خیلی مهم است، شاید در ورزش بیرون از کنگره یک چیزهایی بشنویم که ناخوشایند باشد. سیستم ورزشی کنگره با جاهای دیگر کاملا متفاوت است؛ در کنگره به وسیله آموزش‌هایی که می‌گیریم متوجه می‌شویم برد و باخت مهم نیست، مهم آموختن است. در بعضی مواقع در ورزش کنگره یک تیمی برای این که تیم مقابلش بالا بیاید و پارکی بشوند و به خاطر هزار دلیل دیگر، برای یکدیگر تلاش می‌کنند.در پارکی که اعضای کنگره در آن جا حضور پیدا می‌کنند کوچکترین بی‌احترامی ایجاد نمی‌شود، کسی با کسی کاری ندارد، قطعا اگر این جمعیت غیرکنگره‌ای باشند بخواهند به یک پارکی بروند و ورزش کنند و مسابقه بدهند، محال ممکن است که بحثی، چیزی، بینشان اتفاق نیفتد.

همان طور که ما در شعبه ایجنت و مرزبان داریم در پارک هم داریم، و این باعث می‌شود که من بدانم در امنیت و آرامش کامل هستم. در ورزش کنگره حتی بچه‌های ما هم جهان بینی در ورزش را کنار ما همسفرها و مسافرها آموزش می‌گیرند؛ در صورتی که شاید در بیرون از کنگره نتوانند به این صورت جهان بینی در ورزش را آموزش بگیرند؛ احترام گذاشتن و مقررات را به صورت جامع و کامل یاد می‌گیرند.

رفتار و کردار ما در پارک در اصل آبروی شعبه به حساب می‌آید، ما باید به این موضوع توجه داشته باشیم و مواظب رفتارمان باشیم؛ برای این که شعبه زیر سؤال نرود. فهم و درک و احساس من نسبت به این همه آموزشی که دارم می‌بینم در مقابلش باید این آموزش‌ها و اطلاعات را در پارک کاربردی کنم. جهان بینی ورزشی یعنی این که برد و باخت معنایی ندارد، ما در اصل می‌آموزیم.

جهان بینی باید هم در بیرون و هم در، درون انسان باشد. جهان بینی درون یعنی این که من با خودم در صلح باشم؛ وقتی که با خودت در صلح و آرامش هستی، بچه، همسر، راهنما و... همه از دست ما در امان هستند؛ چرا؟ چون وقتی با خودم در صلح هستم، درون و بیرون من هم در آرامش است، بعد دنیایمان گلستان می‌شود، برای این که قوانین بازی جهان هستی را یاد گرفتم و دیگر فکرم مثل قبل نیست.

تایپ: همسفر منصوره رهجوی راهنما همسفر سارا (لژیون دوم)
عکاس:راهنما همسفر اکرم
ویراستاری و ارسال: همسفر لیلا رهجوی راهنما همسفر شهره (لژیون اول) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی صالحی ۲