English Version
This Site Is Available In English

صفت گذشته در انسان صادق نیست چون جاریست

صفت گذشته در انسان صادق نیست چون جاریست

جلسه ی ششم از دور ششم کارگاههای آموزشی خصوصی نمایندگی قشم با استادی مسافر راهنما پیمان و نگهبانی مسافر علی و دبیری مسافر فرامرز با دستور جلسه ی ( وادی دهم و تأثیر آن بر روی من) در تاریخ چهارم آذر ماه 1403 ساعت 16 در محل دانشگاه کنگره 60 آغاز به کار نمود.

 

خلاصه سخنان استاد: 
سلام دوستان پیمان هستم یک مسافر ؛دستور جلسه وادی دهم هستش، صفت یا صفات یک ماهیتی است که در یکسری از چیزهایی که در هستی وجود دارد غیره قابل تغییر است مثل روز و شب که هیچ وقت نمی تواند صفتش تغییر کند ولی انسان به واسطه قدرت اختیاری که خداوند در او قرار داده است صفتش قابل تغییر است ، حالا هر صفتی که داشته باشد چه صفت بد و چه خوب در هر دو حالت قابل تغییر است .
چیزی که در مورد انسان قابل صدق است این است که انسان موجودی است که مثل هستی جاری است و همیشه در چرخش و گردش است و چیزی که در این وادی به ما می‌گوید مثل یک شمشیر دو لبه می‌ماند که هم دارد هشدار می‌دهد هم نوید شادی که اگر امروز من پیمان تصمیمات بدی گرفتم می‌توانم سقوط کنم حتی اگر در بهترین مرتبه ی خودم باشم و اگر در تاریک‌ترین و بدترین جا هم باشم می‌توانم صعود کنم ما در همین لحظه از زندگی باید به گونه ای باشیم که   انگار این لحظه آخرین لحظه ای است که در کنگره حضور داریم و قدر این جایی که الان هستیم را بدانیم چون قدمی که اینجا برداشته ایم برای صفتی بوده که در گذشته برداشته ایم .
این وادی می‌گوید انسان چیزی نیست مگر  سعی و تلاش خودش صفت ناپسند را تغيير بده تا به آرامش و آسایش برسی و به قول معروف انسان و رفتار انسان می‌تواند هیزم آتش جهنم خودش باشد و خوب بودن انسان هم می‌تواند بهشتی باشد که در آن زندگی می کند .
صفت گذشته را نمی‌توان تغییر داد مگر اینکه حس مان را تغيير بدهیم، در این وادی سه مؤلفه وجود دارد که صوت ، نور و حس است و هستی بر پایه‌ی آنها شکل گرفته است و حس یکی از قویترین آنها است .
باید این را دانست که نیروهای منفی را نمی‌شود حذف کرد و تنها راهی که می‌شود از دست نیروهای منفی خودمان را خلاص کنیم این است که حس مان را تزکیه و پالایش کنیم یا به اصطلاح حس مان را مثل یک رادیو تغییر کانال بدهیم. من همین الان که این جا نشسته ام مي‌توانم به بدترین چیزها فکر کنم یا برعکس و قشنگی سفر در کنگره این است که حس انسان تزکیه و پالایش می شود ولی نیاز به صبر و آموزش دارد و احتیاج به گوش به فرمان بودن .
به قوله معروف که می‌گویند باید رفتار و گفتار و کردار نیک داشته باشیم باید به رفتار خودمان لباس پندار و به گفتار خودمان لباس کردار درست بپوشانیم تا بتوانیم عبور کنیم .
ویرایش و تایپ: مسافر فرامرز ( رهجوی لژیون سوم) 
بازنگری و ارسال: مسافر علی ( رهجوی لژیون یکم)

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .