تزکیه و پالایش

جلسه سوم از دوره دوم کارگاه‌های آموزشی مجازی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی بیرجند به استادی همسفر آرزو با دستور جلسه «وادی دهم (صفت گذشته در انسان صادق نیست؛ چون جاری است) و تأثیر آن روی من» روز شنبه ٣ آذرماه ۱۴۰۳ آغاز به کار کرد.

سخنان استاد:

عنوان وادی دهم به‌صورت واضح بیان‌شده است که صفت و ویژگی گذشته در انسان نمی‌تواند به‌طور دائم و همیشگی وجود داشته باشد؛ چرا‌ که انسان موجودی جاری و در حال حرکت است و صفت جاری بودن فقط در مورد انسان‌ها صادق نیست؛ بلکه در کل جهان هستی و کائنات وجود دارد. اگر خوب به پدیده‌های جهان بنگریم می‌بینیم که گردش شب و روز، چرخش افلاک، تغییر فصول، حرکت رودخانه‌ها، چگونگی پیدایش باران و به ثمر نشستن درختان و گیاهان همه بیانگر نوعی جاری بودن و تغییر یافتن است و این می‌تواند برای ما نوعی پند باشد که از جهان اطراف می‌توان بسیاری از مسائل را آموخت، ازجمله تغییر کردن و جاری شدن. در وادی دهم توضیح می‌دهد که تغییر صفت چگونه اتفاق افتاده و چرخه تزکیه و پالایش به چه صورت انجام می‌شود. صفت در انسان تغییر نمی‌کند؛ مگر این‌که حس نیز تغییر یابد و حس نیز عوض نخواهد شد؛ مگر با تزکیه و پالایش کردن؛ یعنی یکسری صفات باید از من جدا شوند و صفات جدیدی به من داده شود. در این رفت‌و‌آمد‌ها به کنگره۶۰ دو اتفاق رخ می‌دهد، یکی آموزش سالم و دیگری تجربه درست است. در خلال این پروسه دوگانه، یک چرخه به وجود می‌آید که ابتدا تفکر یا پندار سالم، سپس ایمان سالم، عمل سالم، حس سالم و در مرحله آخر عشق سالم است.

با مرور گذشته و مقایسه عملکرد خود درگذشته با اکنون، به پیشرفت وضعیت درونی خود پی می‌برم. آیا من به‌سوی تاریکی در حرکت هستم یا به سمت روشنایی‌ها؟ باید برای جبران خطا‌های گذشته و بیرون آمدن از تاریکی‌ها تلاش کنم تا به لطف خداوند به تعادل برسم وزندگی آرام و سالمی را تجربه کنم. این وادی قانونی است که پایانی ندارد و ما باید همواره عملکرد خود را در زندگی روزمره مورد بررسی قرار دهیم. با تفکر و تأمل درمی‌یابیم که این وادی هم امید است و هم هشدار. هم زندگی‌ است و هم مرگ و نابودی، بدین شکل وقتی فرد مصرف‌کننده در تاریکی‌ها فرورفته است؛ سعی می‌کند مصرف خود را کاهش دهد یا یک شخص دروغ‌گو از میزان دروغ خود بکاهد و ضد ارزش‌های وجودی خویش را به‌تدریج به ارزش مبدل کند، او از صفت گذشته خود رها می‌شود و به‌جانب نور می‌آید و اینجاست که خداوند حتماً به یاری بنده‌ خود می‌آید و در قرار گرفتن صراط او را یاری می‌کند. یکی دیگر از مسائل مهم مطرح‌شده در این وادی این است که هستی بر پایه صوت، نور و حس بناشده است. ما برای این‌که حس سالم داشته باشیم؛ باید آموزش سالم ببینیم و تجربه سالم نیز کسب کنیم.

در عشق واقعی تنفر وجود ندارد؛ ولی عشق پرشور و هیجانی ممکن است فروکش کند و حتی به حس تنفر تبدیل شود. ما باید حس خود را تغییر دهیم و احساسات منفی را با توجه به این‌که انسان موجودی جاری‌ است، با به‌ دست آوردن آگاهی و دانایی مؤثر به احساسات ارزشمند و قابل‌احترام بدل کنیم. امید که همه ما در جهت تکامل خویش بکوشیم و در راه راستی‌ها و ارزش‌ها جاری شویم؛ همانند رودخانه‌ای که برای زندگی بخشیدن جاری می‌شود نه برای سیلاب شدن و خراب کردن. وادی دهم هم به من امید می‌دهد و هم هشدار؛ یعنی همان فرد مصرف‌کننده که در اوج تاریکی بود می‌تواند با آموزش گرفتن و حرکت درست، به رهایی از اعتیاد برسد. همسفران نیز یک سری مشکلات دارند که باید آن‌ها را حل کنند. این وادی به من می‌گوید؛ اگر اکنون در جایگاه خوبی قرار دارم به خود مغرور نشوم؛ زیرا انسان همواره جاری است و هرلحظه امکان دارد این جایگاه تغییر کند. امیدوار‌کننده است؛ زیرا اگر در اعماق تاریکی‌ها قرار دارم نیز می‌توانم با تغییر جهت به سمت نور حرکت کنم. اگر انسان دچار منیت شود، درواقع با نیروی خود ضربه فنی می‌شود و همان غرور راهی به‌سوی تاریکی‌ها خواهد بود. خداوند به انسان قدرت اختیار داده است؛ پس این خود اوست که تعیین می‌کند به کدام سو برود و زمانی که تاریکی‌ها را انتخاب کرد؛ دیگر تفکر درستی ندارد و در نتیجه نمی‌تواند تصمیمات درستی بگیرد و به‌نوعی عذاب الهی شامل حال او می‌شود؛ باید خود و نیروهای تخریبی را بشناسیم و با حرکت‌های درست به توانایی خروج از تاریکی برسیم.

نویسنده: همسفر آرزو رهجوی راهنما همسفر عاطفه (لژیون سوم)
ویراستاری و ارسال: همسفر مرضیه دبیر سایت
همسفران نمایندگی بیرجند