سلام دوستان فضیل هستم یک مسافر
مدت تخریب ۱۶ سال، آخرین آنتی ایکس مصرفی شیره خوراکی، مدت سفر ۸ ماه، داروی درمان شربتOT، به راهنمایی استاد بزرگوارم آقای محسن بیات از لژیون ماهشهر.
من با تمام مصرف کنندهها همدردی میکنم
شاید همه ما مصرف کنندهها در نهان به دنبال راهی میگردیم تا اعتیاد خود را کنار بگذاریم. من مصرفکنندهای خشمگین و عصبانی بودم که گاهی فقط یک تحقیر دیگر تا نابودیام باقی مانده بود تا دست به خودکشی بزنم.
فکر کردن به مصرفکنندهها حس همدردی زیادی به من میدهد انگار که همه آنها تجلی گذشتهی تاریک من میباشند. چیزی نزدیک به ۱۵ سال از اولین ورود من به اعتیاد میگذرد، من هنوز هم در خوابهایم رفتارهای تحقیر آمیزی که از جانب دیگران بر من روا میشد را میبینم، با خودم فکر میکردم ما مصرفکنندهها در تمام این سالها جمعی بودیم که به شکل فردی تحقیر شدیم. هر روز تحقیر میشدم از خشم به خودم میلرزیدم و در برابر این تحقیر هر روزِ کاری از دستم بر نمیآمد و شب در رویاهای شبانهام به ترک مواد و سلامتی فکر میکردم که در برابر این تحقیرها چه کاری میتوانم انجام دهم.
بعد از سالها تحقیر، سالها تخریب که آن را بر تن و روان خودم حس میکردم به یاری خداوند با کنگره ۶۰ که سازمانی مردم نهاد (جمعیت احیای انسانی) است، آشنا شدم. ۸ ماه از اولین ورودم به کنگره میگذرد و امروز مثل اینکه رؤیاهای من رنگ واقعی به خود گرفته است. یک ندایی میآید، ندای امید، امید به سلامتی، امید به رهایی. بعد از ورود به کنگره و فراگیری آموزشهای درمان اعتیاد روز به روز روان و تن من رو به بهبودی میرفت، در من تواناییهایی بوجود آمده که من را به ادامه راه برای رسیدن به رهایی امیدوار میکرد.
من با تمام وجود حس میکنم که باید بهای این حال خوب را بپردازم و ذکات این آرامش را بدهم و با توجه به هفته گلریزان به شکل تعهدی عضو لژیون سردار شدم تا بخشی از این حال خوب را با دیگران و مصرف کنندگان خواستار رهایی تقسیم کنم.
گروه سایت نمایندگی ماهشهر
نگارنده: مسافر فضیل از لژیون ماهشهر
ارسال مطلب: مسافر محمد صادق
- تعداد بازدید از این مطلب :
250