دوازدهمین جلسه از دوره اول سری کارگاههای آموزشی مجازی همسفران نمایندگی ایران با استادی راهنما همسفر پریسا و با دستور جلسه «صورتمسئله اعتیاد» در روز شنبه ۳۱ شهریورماه ۱۴۰۳ برگزار شد.
سخنان استاد:
دستور جلسه این هفته صورتمسئله اعتیاد است. طبق فرمایش آقای مهندس چون دستور جلسات کنگره با آغاز سال تحصیلی شروع میشود، اولین دستور جلسه سال تحصیلی کنگره هم صورتمسئله اعتیاد هست. اگر ما بتوانیم صورتمسئلهی یک موضوعی را بهدرستی درک کنیم، نیمی از مسئله حلشده است و بهراحتی میتوانیم پاسخ آن را پیدا کنیم. علت اینکه مسئله اعتیاد از زمان آدم و حوا تا ۲۶ سال پیش حلنشده بود، این است که دانشمندان نمیتوانستند علت اینکه یک شخص به مواد مخدر اعتیاد پیدا میکند را پیدا کنند. هرچند هنوز هم علم پزشکی در این زمینه نتوانسته کاری از پیش ببرد و این مسئله اکنون در کنگره ۶۰ حلشده است.
اگر از یک پزشکی که سالها درزمینه اعتیاد مطالعه و تحقیق کرده است بپرسید علت معتاد شدن یک شخص چیست؟ میگوید ژنتیک، خانواده، اجتماع و مثالهای اینچنین بیان میکنند، یا اگر بپرسید راهحل درمان اعتیاد چیست؟ میگوید اعتیاد یک بیماری مرموز، لاعلاج و پیشرونده است که هیچ درمانی ندارد! ما در علم پزشکی تنها میتوانیم مصرف مواد شخص را کنترل کنیم و برای مثال قرص B2 را جایگزین مصرف مواد او کنیم. یا اگر از یک پزشک بپرسیم که مواد مخدر چه حکمی را در بدن دارند؟ قطعاً میگوید مثل سم است و برای اینکه شخص بخواهد ترک کند باید بدن او سمزدایی شود.
حالآنکه آقای مهندس حسین دژاکام طی تحقیقاتی که اولازهمه برای خود انجام دادند، متوجه شدند اعتیاد یک جایگزینی در بدن است که مواد مخدر بیرونی جایگزین مواد مخدر درونی بدن میشود و گفتند که اعتیاد یک عادت نیست که بخواهیم آن را ترک کنیم؛ بلکه یک بیماری است که باید درمان شود و ازنظر کنگره ۶۰ این بیماری کاملاً قابلدرمان است. همچنین آقای مهندس گفتند یک مصرفکننده بیمار روانی نیست؛ بلکه جسم او مریض است و اگر جسم او درمان شود به کمک جهانبینی به روان سالم هم خواهد رسید. اکنونکه این مطالب را میخوانیم احساس میکنیم که کار چقدر ساده و روان است. قطعاً همچنین است؛ اما یادمان نرود که معما چو حل گردد آسان شود.
آقای مهندس هم توانستد این معضل جهانی را با شناخت صورتمسئله اعتیاد حل کنند و اکنون ده هزار انسان بهراحتی طی ۱۰ ماه سفر در کنگره ۶۰ به درمان رسیدهاند.
در ضمن آقای مهندس معتقد است که باید در جامعه جهانی از اپیوم اعاده حیثیت شود؛ زیرا این داروی شفابخش همچون چاقویی است که اگر در دست انسان نامتعادلی باشد، میتواند شکم یک انسان را پاره کند و اگر در دست یک پزشک باشد میتواند جان انسانی را نجات دهد. در کنگره ۶۰ از دارویOT (اپیوم تینکچر) برای درمان مسافران استفاده میشود که تاکنون هم بهترین نتیجه را داشته است.
تایپ: همسفر بهار رهجوی راهنما همسفر سهیلا (لژیون دوم)
ویراستاری و ارسال: راهنما همسفر زهره
همسفران نمایندگی ایران
- تعداد بازدید از این مطلب :
192