آرامش و تعادل ما

تعدادی از رهجویان لژیون پنجم از نمایندگی رودکی پیرامون دستور جلسه «وادی پنجم و تأثیر آن روی من (در جهان ما تفکر قدرت مطلق حل نیست بلکه توأم با رفتن و رسیدن آن را کامل می‌نماید.)» مشارکت کرده‌اند که در ادامه می‌خوانیم.

سلام دوستان نسا هستم همسفر
در وادی پنجم، افکار و اندیشهٔ ما به مرحله عملیاتی تبدیل می‌شود. این وادی هفت پله دارد که باید به نوبت پشت سر گذاشته شود تا از نگرانی، ناامیدی، پریشانی و... خارج شویم.
پله اول: برگشت از ضدارزش‌ها می‌باشد، این کار فقط زبانی نیست؛ بلکه باید در اعمال و رفتار من مشخص باشد که توبه کرده‌ام. مثل پرهیز از دروغ‌گویی، دزدی، رباخواری، قضاوت و ...

پله دوم: خودداری است، یعنی کاری را که می‌خواهیم انجام دهیم؛ ولی از درستی یا نادرست بودن آن اطلاعی نداریم، ابتدا باید در مورد آن تحقیق و بررسی کنیم.
پله سوم: قناعت است، یعنی از کمترین امکانات بهترین استفاده را داشته باشیم. قناعت در سفر اول می‌تواند به ما کمک کند تا در طول مدت درمان، قانع باشیم و قدر داشته‌های خود را بدانیم و برای نداشته‌ها، حسرت نبریم.

پله چهارم: صبر است، یکی از صفات زیبایی که در کلام‌الله به کرّات از آن یاد می‌شود و برای درمان اعتیاد هم شدیداً نیازمند آموختن و به کارگیری مفهوم صبر در مدت سفر و زندگی خود هستیم. صبر: در نظر گرفتن پارامتر زمان برای انجام هر کاری، همراه با سعی و تلاش حساب شده می‌باشد.
پله پنجم: تجسس، قضاوت و غیبت است؛ یعنی وقتی ما در زندگی و کار کسی تجسس کنیم، خواسته یا ناخواسته او را قضاوت کرده‌ایم و سپس پشت سر او شروع به غیبت می‌کنیم.

هیچ عمل ضدارزشی انجام نمی‌گیرد، مگر اینکه لباس ارزشی و تقوا بر تن آن کرده باشیم. پله ششم: پس‌انداز است که فقیر و غنی ندارد، ما از هر قشر و جایگاهی که در جامعه هستیم، باید پس‌انداز داشته باشیم و فکر نکنیم که این کار، مختص افراد پولدار است. پله هفتم: توکل است، یعنی خداوند را وکیل خود قرار دهیم. ما بایستی مسئولیت امورات زندگی خود را بپذیریم و در جهت رسیدن به آن‌ها تلاش و کوشش کنیم؛ اگر زمانی به مشکلی برخورد کردیم که حل آن از دست ما خارج بود آنگاه می‌توانیم به خداوند توکل کنیم و چشم امید به رحمت قدرت مطلق داشته باشیم. در اکثر مواقع، ما راضی و خشنود می‌شویم؛ اما در مقام تسلیم، ما را خواسته‌ای جزء رضایت پروردگار و خشنودی قدرت مطلق نیست.

سلام دوستان سهیلا هستم همسفر
یکی از مؤثرترین وادی‌ها برای ما در طول سفر، وادی پنجم است. در این وادی باید آنچه در ذهن ساخته و برنامه‌ریزی کرده‌ایم را به فعل تبدیل کنیم و به آن جامه عمل بپوشانیم.
در زمان گذشته، همیشه می‌خواستیم کاری انجام دهیم؛ ولی خیلی وقت‌ها فقط در قالب تفکر باقی می‌ماند. در این وادی یاد می‌گیریم که زمان عمل فرا رسیده و ساکن بودن کافی است.

هنگام عمل، باید اخلاق و رفتار خود را اصلاح کنیم، یعنی پندار سالم، گفتار سالم و کردار سالم را سرلوحه کار خود قرار دهیم. یکی از اهداف؛ رسیدن به آرامش و تعادل ما و مسافرمان است و برای رسیدن به این مقصود، فقط یک راه وجود دارد که آن هم تزکیه و پالایش می‌باشد. در این وادی، هفت راهکار بیان شده تا بتوانیم به اهدافمان برسیم:
۱. برگشت و توبه، یعنی باید از هر کاری که ما را به سمت ضد ارزش‌ها سوق می‌دهد، دوری کنیم.
۲. خودداری: گاهی‌وقت‌ها در زندگی، خوب و بد مسئله‌ای برای ما مُبهم است که باید از انجام آن خودداری کنیم.
۳. قناعت، یعنی از کمترین امکانات، بهترین استفاده را داشته باشیم و خیلی خوب است که قناعت کردن را به فرزندان خود یاد بدهیم.
۴. صبر: یکی از مهم‌ترین و اساسی‌ترین مؤلفه‌ها می‌باشد که باید در زندگی، مخصوصاً در سفر اول آن را فراگرفته و برای رسیدن به هدف در صبرمان، بی‌صبری نکنیم.
۵. تجسس، قضاوت، غیبت و انجام کارهای ضد ارزشی ما را از مسیر اصلی و صراط مستقیم دور می‌کند. باید بدانیم، سیستم کائنات طوری برنامه‌ریزی شده است که هر کاری در مورد دیگران انجام دهیم، بدون شک بازخورد آن را دریافت خواهیم کرد. ما باید دقت زیادی داشته باشیم؛ زیرا شیطان به زیباترین شکل وارد افکار و اندیشه ما می‌شود.
۶. پس‌انداز: هنری است که در تغییر فکر و اندیشه، برنامه‌ریزی و هدفمند بودن زندگی، ما را یاری می‌کند.
۷. توکل، رضا و تسلیم: ضمن تلاش برای اهدافمان، باید در تمام کارها خداوند را وکیل خود قرار دهیم و فقط به او توکل کنیم و راضی به رضای خداوند باشیم.

سلام دوستان حمیده هستم همسفر
وادی اول تا چهارم، روی تفکر کار کردیم و حالات گوناگونی را مورد بررسی قرار دادیم. آموختیم، ساختارها با تفکر به وجود می‌آید، هیچ موجودی جهت بیهودگی قدم به حیات نگذاشته و هیچ موجودی به اندازهٔ خودمان به ما فکر نمی‌کند. ما انسان‌هایی که در بُعد زمینی هستیم، در چند جهان زندگی می‌کنیم:

جهان اول: همین جهانی که در آن زندگی می‌کنیم و همه بیدار هستیم.
جهان دوم: جهان خواب است. وقتی می‌خوابیم در یک بُعد و جهان دیگری هستیم و خواب‌هایی را می‌بینیم که فقط مقداری از آن‌ها هنگام بیداری یادمان می‌ماند.
جهان سوم: جهان ذهنی ما است که خیلی اهمیت دارد؛ البته حیات‌های دیگری هم وجود دارد که فعلاً قابل رؤیت نیستند. مثل هفت اندام در هفت طبقه آسمان و ...

ما در این وادی یاد می‌گیریم که ساختارهای تفکراتی خود را از قوه به فعل دربیاوریم، در راه رسیدن به آرامش، پاکسازی و سازندگی را از خودمان شروع کنیم و برای اصلاح اخلاق، رفتار، کردار و منش خود، سه اصل؛ پندار سالم، گفتار سالم و کردار سالم را در نظر بگیریم. برای تبدیل انسان بی‌تعادل به شخص متعادل، باید تزکیه و پالایش را انجام دهیم؛ یعنی از ضدارزش‌هایی مثل دروغ گفتن، رشوه دادن و رشوه گرفتن، دزدی، مصرف مواد مخدر، تجسس در کار دیگران، غیبت کردن و ... دوری کنیم.

ویرایش: همسفر اعظم رهجوی راهنما همسفر فریبا (لژیون سوم)
تنظیم مطلب: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر افسانه (لژیون دهم)
ارسال مطلب: مرزبان خبری همسفر سمیه
همسفران نمایندگی رودکی