برای درمان اعتیاد ما نیازمند آموختن مفهوم صبر هستیم

جلسه دوم از دوره اول کارگاه‌های آموزشی مجازی همسفران نمایندگی بنیان مشهد با استادی راهنما همسفر فرشته با دستور جلسه «وادی پنجم (در جهان ما تفکر قدرت مطلق حل نیست؛ بلکه توأم با رفتن و رسیدن آن را کامل می‌نماید.) و تأثیر آن روی من» در تاریخ 23 تیرماه 1403 برگزار شد.

سخنان استاد:

ما در اين بعد مشغول امتحان هستيم و شما در تن خويش؛ اين يک مبارزه است و با آنچه فکر می‌نمایيم تفاوت دارد؛ بايد با تداوم و تطابق دادن انجام پذيرد و هر يک قالب خود را بيابد. گاهی اوقات قدری مشکل است؛ اما ما شمارا به ميهمانی نيکويی پس از انجام وظايف دعوت می‌نماییم. وادی پنجم: در جهان ما تفکر، قدرت مطلق حل نیست؛ بلکه توأم با رفتن و رسیدن، آن را کامل می‌نماید. ما در این وادی تمرین می‌نماییم تا ساختار تفکرات خود را از قوه به فعل درآوریم و به آن دسته از افکارمان که منطقی هستند اجازه دهیم تا وارد مرحله اجرایی و عملیاتی گردند تا ساختارهای عملی جدید را به وجود آوریم.

برای به اجرا درآوردن ساختارهای فکری و تبدیل آن به ساختارهای عملی، باید از نکات و حس‌های منفی خارج گردیم تا به آرامش قدم بگذاریم، انسان برای رسیدن به آرامش بایستی پاک‌سازی و سازندگی را از خود آغاز نماید و برای اصلاح اخلاق، کردار و منش خودش به سه اصل پندار سالم، گفتار سالم و کردار سالم توجه نماید. زمانی که تفکرات سالم باشد گفتار نیز سالم خواهد شد و گفتار سالم در عمل سالم تأثیر به‌ سزایی دارد.

وادی پنجم این‌گونه بیان می‌کند تا زمانی که تفکرات ما حرکت ننمایند، از قوه به فعل تبدیل نمی‌شوند؛ ما با استفاده از تفکرات و قدرت تصویرسازی ذهن، هر چیزی را می‌توانیم در همین لحظه در ذهن خود خلق نماییم؛ حتی غیرممکن‌ها را، این توانایی همان قدرت کن‌فیکون است که خداوند، تمام و کمال آن را در اختیار دارد و هر چیزی را می‌تواند در لحظه خلق نماید و یا به‌عبارت‌دیگر: «شو شود»؛ اما ما انسان‌ها‌، فقط در ذهنمان این قدرت راداریم. برای خروج تصاویر از دنیای ذهن و خلق آن‌ها در دنیای بیرون باید حرکت نماییم؛ البته آن‌ نیز در حوزه قوانین فیزیکی زمین و دنیایی که در آن زندگی می‌کنیم. همانند: مکان، فضا و ساعت.

در وادی پنجم با هفت مورد بسیار مهم که درواقع خطوط و چگونگی حرکت ما به سمت آسایش و آرامش را ترسیم می‌‌نماید، آشنا می‌شویم که عبارتند از: ۱- برگشت از ضد ارزش‌ها: اولین مسئله این است که انسان برای خروج از تاریکی باید این موضوع را در نظر بگیرد. ۲- خودداری: در اختیار داشتن خود و انسان خوددار، کسی است که صاحب و فرمانده خودش است و اختیار خودش را در دست دارد؛ به‌عنوان‌مثال اگر قرار است به‌جا و مکانی نرود، نمی‌رود و اگر باید کاری را انجام ندهد، نمی‌دهد.‌ خودداری موضوعی است که بایستی همواره مدنظر قرار گیرد و در ادامه، در تمامی سطوح زندگی برای دوری از مسائل منفی لازم است.

۳- قناعت: قدر داشته‌های خود را بدانیم از کمترین امکانات بیشترین راندمان را بگیریم؛ با قناعت و استفاده درست و شکرگزاری نعمت‌ها و امکاناتی که در اختیارداریم و در ادامه، تلاش و کوشش فراوان، می‌توانیم پایه‌های مالی زندگی خود را مستحکم نماییم و این مسئله یعنی استحکام پایه‌های مالی زندگی که بسیار مهم است. ۴- صبر: یکی از زیباترین موضوعات و مفاهیمی است که در کنگره ۶۰ و در طول دوره درمان اعتیاد با آن آشنا می‌شویم. انسانی که مفهوم حقیقی صبر را بیاموزد و در زندگی خود به کار گیرد، به‌حق به جایگاه بسیار ارزشمندی رسیده است. صبر یکی از صفات زیبایی است که در کلام‌الله به‌کرات از آن یاد می‌‌گردد؛ برای درمان اعتیاد، ما شدیداً نیازمند آموختن و به‌کارگیری مفهوم صبر در زندگی خود هستیم؛ چراکه در غیر این صورت، یعنی بدون در نظر گرفتن صبر و عمل به آن، هرگز به درمان اعتیاد نمی‌رسیم، نه‌تنها در درمان اعتیاد؛ بلکه در هر موضوع دیگری نیز موفق نخواهیم بود.

5- تجسس، قضاوت، غیبت: وَ لا تجسس‌ها فی الامورِ المُسلِمین. تجسس در کار دیگران گناه است و کار ضد ارزشی محسوب می‌گردد. با فضولی کردن و دخالت در کار دیگران نه‌تنها موجب آزار و اذیت دیگران می‌شویم؛ بلکه خود شخص هم آزار می‌بیند و به مشکل برخورد می‌کند. صبر، قناعت، تجسس و هر چیزی که خداوند معرفی کرده، نمونه و الگوی آن در طبیعت اطرافمان وجود دارد و ما می‌توانیم از طریق الگو راحت‌تر، سریع‌تر و مطمئن‌تر به مقصد برسیم و به نتیجه برسیم این همان کاری است که کنگره‌۶۰ انجام داده و می‌دهد.

۶- پس‌انداز: پس‌انداز کردن خودش یک هنر است و درواقع در تغییر، فکر، اندیشه و برنامه‌ریزی و هدفمند بودن در زندگی ما را یاری می‌نماید، پس‌انداز می‌تواند هم مادی و هم معنوی باشد. ۷- توکل، رضا و تسلیم: توکل به خداوند نیز موضوعی است که بسیار شنیده‌ایم و بسیار با آن روبه‌رو هستیم؛ توکل به خداوند، یعنی خداوند را وکیل خود قرار دهیم؛ اما آیا می‌توانیم دست روی دست بگذاریم و خودمان هیچ کاری انجام ندهیم و بگوییم که ما به خداوند توکل کرده‌ایم و خدا خودش همه‌چیز را درست می‌کند؟ خیر قضیه به این شکل نیست.

به همان صورتی‌ که در وادی چهارم یاد گرفته‌ایم، ما بایستی مسئولیت امورات زندگی خود را بپذیریم و در جهت آن‌ها تلاش و کوشش نماییم؛ اما اگر زمانی به مشکل برخورد نمودیم که حل آن از دست قدرت ما خارج بود، آنگاه می‌توانیم به قدرت مطلق توکل نماییم و چشم به رحمت و عنایت او داشته باشیم و این را نیز بدانیم که او هیچ‌گاه بندگان خود را فراموش نمی‌کند و در لحظات سخت و بحرانی زندگی، رحمتش را از ما دریغ نمی‌نماید. در پایان به مطلبی اشاره نمایم که در این وادی گفته‌شده است. ما باید این را بدانیم که دانستن تنها بدون این‌که دانسته‌های ما مورداستفاده عملی قرار بگیرد هیچ ارزشی ندارد. امیدوارم که همه‌ ما بتوانیم به دانش عملی که همیشه آقای مهندس می‌فرمایند برسیم و تمام آموخته‌هایمان را به مرحله عمل برسانیم.

نویسنده: راهنما همسفر فرشته (لژیون چهارم)
ویرایش و ویراستاری: همسفر آتنا رهجوی راهنما همسفر ناهید (لژیون دهم)
ارسال: خدمتگزار سایت همسفر زینب رهجوی راهنما همسفر ناهید (لژیون یازدهم)
همسفران نمایندگی بنیان مشهد