ساختارهای تفکرات خود را از قوه به فعل درآوریم

جلسه دوم از دوره اول کارگاه‌های آموزشی مجازی همسفران کنگره ۶۰ نمایندگی بیرجند به استادی راهنما همسفر زهره با دستور جلسه «وادی پنجم و تاثیر آن روی من» روز شنبه بیست و سوم تیرماه ۱۴۰۳ برگزار شد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان زهره هستم همسفر ابراهیم:

وادی پنجم به ما می‌گوید: در جهان ما تفکر، قدرت مطلق حل نیست؛ بلکه توأم با رفتن و رسیدن آن را کامل می‌کند. از وادی یک تا وادی چهار آقای مهندس در مورد تفکر صحبت می‌کنند. در وادی چهارم مسئولیت را مطرح می‌کنند و خط و خطوط را مشخص می‌کنند. ما باید بدانیم فقط یک‌ راه داریم که باید فقط روی خود حساب کنیم؛ پس خیلی مهم است که از این زاویه و از این دیدگاه به مسئله نگاه کنیم و به این باور برسیم که تا وقتی روی خود حساب نکنیم و خود را باور نداشته‌ باشیم به هیچ‌جا نمی‌رسیم و هیچ اتفاقی برای ما نخواهد افتاد.
باید بدانیم؛ اگر وارد عمل نشویم یعنی آموزش‌هایی که دریافت کرده‌ایم را کاربردی نکنیم، داشتن این اطلاعات و آگاهی هیچ ارزشی ندارد. وقتی‌ که من دانستنی‌هایم را نتوانم کاربردی کنم و به مرحله عمل برسانم، برای مثال: وقتی‌که ما قرار باشد چیزی را پنهان کنیم؛ چه زر باشد، چه سنگ سیاه فرقی نمی‌کند ما انسان‌ها هم وقتی اطلاعات و علم زیادی داریم ولی نمی‌توانیم به آن عمل کنیم هیچ ارزشی ندارد.
در این وادی به سه جهان اشاره‌ شده‌ است:
۱_ جهان فیزیکی که در آن زندگی می‌کنیم
۲_ جهان خواب
۳_ جهان ذهنی ما است
جهان ذهنی فوق‌العاده جهان پیچیده و حائز اهمیت است و یکی از شاهکارهای بسیار عظیم خلقت است و چهار وادی اول، مربوط به جهان ذهنی ما است.
وادی پنجم می‌گوید: از جهان ذهنی باید قدم به جهان عملیاتی و عملی بگذاریم؛ یعنی هر ساختاری را تصویرسازی می‌کنیم، پیاده‌اش کنیم و به مرحله اجرا درآوریم.
در جهان ذهنی ناامیدی، ناامیدی را زیاد می‌کند و امیدواری، امیدواری را در جهان ذهنی تشدید می‌کند. انسان اگر می‌خواهد اندام متناسبی داشته‌ باشد؛ ورزش می‌کند و این ورزش را همیشه ادامه می‌دهد، می‌خواهد درس بخواند همین‌طور؛ پس انسان باید خواسته‌های مثبت را دائماً تکرار کند تا از ضدارزش‌های خود فاصله بگیرد، ما باید یاد بگیریم ساختارهای تفکرات خود را از قوه به فعل درآوریم.
باید بدانیم وقتی می‌خواهیم یک ساختار فکری و ذهنی را به ساختار عملیاتی تبدیل کنیم باید شرایط و بستری را فراهم کنیم، اگر این بستر فراهم نباشد ما قادر نیستیم آن کار را انجام دهیم. باید از اضطراب، عدم اعتماد به‌نفس، ناامیدی و سایر نکات منفی خارج شویم و تزکیه و پالایش را انجام دهیم تا بتوانیم با خیال راحت انجام‌ وظیفه کنیم.
برای خارج شدن از ترس و اضطراب باید پاک‌سازی را از خود شروع کنیم. برای این‌که رفتار، منش و کردار ما تغییر کند باید از خود شروع کنیم؛ همان‌طور که برای تبدیل یک آب آلوده و کثیف به آب سالم و زلال فقط یک‌راه وجود دارد و آن‌ هم تصفیه آب است، برای این‌که ما از حالت بی‌تعادلی تبدیل به فردی متعادل شویم، یک‌راه وجود دارد آن‌ هم ترکیه و پالایش است. برای خروج یا صعود از اضطراب، نگرانی، پریشانی و ناامیدی بایستی پله‌هایی را به‌مرور زمان طی کنیم.
پله اول: برگشت از ضدارزش‌ها
پله دوم: خودداری؛ یعنی وقتی هر چی فکر می‌کنیم که این کار، کار به‌ ظاهر نیک است یا کار نیک است و نمی‌توانیم تصمیم بگیریم خودداری را انجام می‌دهیم.
پله سوم: قناعت؛ باید از طبیعت یاد بگیریم چگونه از ساده‌‌ترین چیزها و کم‌ترین امکانات بهترین‌ها را به وجود آوریم.
پله‌ چهارم: صبر؛ صبر عبارت است از پشت سر گذاشتن، طی کردن و یا تحمل زمان، همراه با تلاش و کوشش لازم برای رسیدن به هدف تعیین‌ شده‌ است. البته گاهی اوقات صبر بسیار سخت و گاهی هم بسیار تلخ و دشوار است
پله پنجم: تجسس؛ یعنی یاد بگیریم هیچ‌وقت در کار هیچ‌کس جست‌وجو نکنیم.
پله ششم: پس انداز؛ یکی از موارد بسیار مهم در امورات زندگی است که باید به آن پایبند بود و اجرایی کرد.
پله آخر: توکل، رضا و تسلیم است. شایسته است که ما در مراحل مختلف زندگی با تفکر، تلاش و کوشش حرکت کنیم و همواره قدرت مطلق را وکیل خود قرار دهیم و همیشه در هر شرایطی به هدایت او نظر داشته‌ باشیم و همواره با قلب، زبان، عمل و آن‌چه از طرف او برای ما تقدیر می‌شود رضایت داشته‌باشیم، حال اگر از این دو مرحله یعنی وکیل که همان توکل است و رضا عبور کنیم، می‌توانیم وارد مرحله‌ی تسلیم محض در مقابل قدرت مطلق یا خداوند گردیم، البته در مقابل رضا هر چه قدرت مطلق مقرر فرماید، اگر موافق خواسته‌های ما باشد اکثراً راضی و خشنود هستیم اما در مقابل تسلیم، ما را خواسته‌ای نیست جزء خواسته‌ی قدرت مطلق، به اجرا درآوردن مرحله‌ی تسلیم فوق‌العاده سخت و دشوار و طاقت‌فرسا است. مرحله‌ای که برای کسانی سخت و برای کسانی سهل است، به‌‌هرحال در وادی پنجم بایستی؛ ساختارهای فکری خود را به ساختارهای عمل و اجرایی تبدیل کنیم و باور و ایمان قلبی داشته‌ باشیم که برای رسیدن به آرامش و حال خوب باید سعی کنیم، تمام آموزش‌هایی که در کنگره فرا گرفته‌ایم را کاربردی کنیم و به مرحله اجراء درآوریم تا بهترین‌ها برای ما اتفاق بیفتد.

نویسنده: راهنما همسفر زهره

ویرایش: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون اول)

ویراستاری و ارسال: همسفر مریم مرزبان خبری

همسفران نمایندگی بیرجند