منطقه‌ی امن خداوند

سلام دوستان ریحانه هستم یک همسفر‌؛
من از طریق سایت با کنگره ۶۰ آشنا شدم. دقیقاً شبی که مسافر خود را از صمیم قلبم بخشیده بودم، از خدای خود خواستم که بهترین راه را به ما نشان دهد. خداوند ما را مورد حمایت خود قرار داد و مسیر کنگره ۶۰ را به ما نشان داد. روز اول که وارد نمایندگی شدم، بسیار گیج بودم و دلم می‌خواست که متوجه شوم این‌جا چه خبر است.
حس عجیبی نسبت به این مکان داشتم،  حضور خداوند را حس می‌کردم و انسان‌هایی را مشاهده می‌کردم که بدون هیچ دست‌مزدی خدمت می‌کنند. آن‌ها افراد بی‌نیازی هستند که در قبال خدمت خود توقعی ندارند، با مهربانی با یک‌دیگر رفتار می‌کنند، از راهنمای تازه‌واردین تا راهنماهای دیگر و تمام اعضای کنگره ۶۰ با قلب خود به خوبی خدمت می‌کنند و خوب بودن را آموزش می‌دهند.
زمانی که دعا خوانده می‌شود حضور خداوند را بیش‌تر احساس می‌کنم، چون به تمام خواسته‌های خود در کنگره ۶۰ رسیده‌ام. آنجا که می‌گوید: خداوندا ما در پی هم روان شده‌ایم تا بدانیم آن‌چه نمی‌دانیم؛ از هستی و نیستی، تاریکی‌ها را تجربه کرده‌ایم ما را با روشنایی‌ها آشنا گردان تا به فرمان عقل نزدیک شویم. حضور خداوند را بیشتر احساس می‌کنم اکنون که لحظات آخر رهایی من و مسافرم است، حضورش را بیشتر احساس می‌کنم.
خداوند فرموده: چیزی که تو در سرت محال می‌پنداری من برای تو ممکن می‌کنم، نترس و غمگین مباش ما تو را نجات می‌دهیم. آرامش یعنی قایق زندگیت را دست کسی بسپاری که صاحب ساحل آرامش است.
خدایا شکرت بابت حضور در منطقه‌ی امنت.

ویرایش: همسفر مرضیه رهجوی راهنما همسفر عاطفه( لژِیون سوم )

ارسال خبر: همسفر زهرا خدمت‌گزار سایت

همسفران نمایندگی بیرجند